Morgunblaðið - 29.12.2011, Qupperneq 11

29. desember 2011 finnur.is 11
Best að borða?
Ég er jólabarn og fæ rjúpur í for-
eldrahúsum. Kalkúnn með fyllingu
er líka dásamlegur. En fyrir utan
sparimatinn finnst mér gott að
borða á Saffran og Happ. Ég er samt
líka nammigrís ef ég á að vera alveg
heiðarleg og stundum sést til mín í
nágrenni við Kjúklingastaðinn í Suð-
urveri (áður Chick-King) enda alin
upp í Hlíðunum og auðvitað held ég
tryggð við hverfisveitingastaðinn.
Skemmtilegast að gera?
Ég er í draumastarfinu mínu í leik-
húsinu og finnst alltaf skemmtilegt í
vinnunni. Það eru forréttindi að
vinna með svona skapandi og hæfi-
leikaríku fólki.
Annars er ég líka félagsvera og
hef gaman af góðum félagsskap
vina minna og ættingja, til dæmis
við að spila, eða einfaldlega
bara að kjafta. Jólalagasyrpa
tveggja ára sonar míns er líka
dásamlega skemmtileg.
Draumabíllinn?
Bíll er fyrir mér bara hlutur til að
komast milli A og B. Ég á Peugeot
307 sem mér þykir bara þrælgóður.
Lada Sport hefur mér þótt skemmti-
legur bíll í gegnum tíðina, en við
nánari umhugsun verð ég að segja
að draumabíllinn sé almennilegar al-
menningssamgöngur á höfuðborg-
arsvæðinu! Erum við ekki að tala um
Volvo í því sambandi?
Hvað vantar á heimilið?
Það eina sem vantar í þessu sam-
hengi er sjálft heimilið. Við fjöl-
skyldan erum að leita okkur að
framtíðarheimili þessa dagana og
gaman að vita hvernig það fer. Við
eigum KitchenAid og hraðsuðuketil
og svoleiðis nokkuð. Veit ein-
hver um þriggja herbergja
langtímaleigu miðsvæðis á
kristilegu verði?
Hvað langar þig í?
Frið á jörðu. Stöð-
ugan gjaldmiðil.
Nammi sem maður verð-
ur ekki feitur af og skóna
sem ég fæ að nota í Fanný
og Alexander.
Hvað er best heima?
Að horfa á skemmtiatriði sonar
míns og spjalla við hann um lífið, til-
veruna og jólin.
jonagnar@mbl.is
Friður á jörðu og hollt nammi
Óskalisti Kristínar Þóru Haraldsdóttur
Leikkonan Kristín Þóra Haraldsdóttir fer með stórt hlutverk í jólasýn-
ingu Borgarleikhússins í ár en það er Fanný og Alexander eftir Ingmar
Bergman. Í óskalistanum hennar kemur fram að hún er nammigrís í
íbúðarleit og langar í skóna sem hún fær að nota í leikritinu.
Morgunblaðið/Ómar
S
tundum þegar fólk segir
frá heimaslóðum sínum
nefnir það sögur frá
gamalli tíð, hvaða merk-
isfólk hefur búið í götunni og
hvaða sögulegir atburðir hafi þar
gerst. Vissulegar er akkur í svona
fróðleik. En það er líka alveg ljóm-
andi gaman að búa í nýlegu hverfi,
þar sem allt er í mikilli gerjun,
bæjarbragur að myndast og nýjar
sögur verða til á hverjum einasta
degi. Satt að segja erum við sem
búum hér í nýjustu hverfum Kópa-
vogs – hvert með sínu móti – að
skrifa alveg nýja kafla í sögu bæj-
arins,“ segir Geir A. Guð-
steinsson, ritstjóri Kópavogs-
blaðsins, sem býr við Galtalind
þar í bæ.
Mikil uppbygging var í Kópavogi
á árunum í kringum 2000. Þá
voru reist íbúðahverfin í Hjöllum
og Smára. Þegar kom fram yfir
aldamótin hófust framkvæmdir í
Lindahverfi, það er hverfinu sem
er næst ofan Reykjanesbrautar.
Síðan þá hefur byggðin þanist æ
lengra inn til heiða og nær nú upp
að Elliðavatni.
Algjör óvissuferð
„Við fjölskyldan höfðum lengi
búið á Akureyri þegar við
ákváðum að flytjast suður, en ég
er uppalinn í Reykjavík. Tókum
endanlega ákvörðun um það vorið
2001 og fundum fljótlega íbúð hér
í Galtalindinni sem okkur leist vel
á og keyptum. Svo kom að því að
við tókum saman okkar hafurtask
fyrir norðan og það var einmitt
daginn sem veröldin hrundi,“ seg-
ir Geir og vísar þar til örlagadags-
ins 11. september 2001.
„Við bjuggum í Síðuhverfinu á
Akureyri, skammt frá Glerárkirkju,
og þeir sem hjálpuðu okkur við
flutningana minnast þess að hafa
heyrt hringt til friðarmessu í kirkj-
unni þegar þeir báru með okkur
skrifborð, stóla, rúm og fleira. Til-
finningin þessa dags er af-
skaplega sérstök - í margræðri
merkingu vorum við að leggja upp
í algjöra óvissuferð.“
Þúsundir í hverfinu
Þúsundir búa í Kópavogs-
hverfum Smára, Linda og Sala,
sem voru reist í landi Fífuhvamms
og Smárahvamms í Kópavogi.
Fífuhvammur stóð innst eða aust-
ast í Kópavogsdalnum, þar sem
nú er Núpalind og leikskólinn
Núpur hjá Lindaskóla. Hluti af túni
bæjarins er þar enn opið svæði.
Búskapur lagðist af í Fífuhvammi
upp úr 1950, og bæjarhúsin voru
rifin 1983. Smárahvammur var ný-
býli út úr Fífuhvammi, stofnað
1938 og stóð þar nærri sem nú er
Lautasmári vestan Dalvegar.
Tunga var kot sem byggt var út
úr landi Fífuhvamms. Þar var búið
fram undir 1950; húsin eru að vísu
löngu horfin en menjar bæjarins
sjást þó að því leyti að skóg-
arlundur ofan Lindaskóla var
ræktunarstarf Tungufólks. „Sumir
hafa sagt að nefna hefði átt ein-
hverja götuna í Lindahverfi Tungu-
lind og heiðra þannig sögu þessa
gamla kots. Það hefði ekki verið
illa til fundið,“ segir Geir sem róm-
ar Galtalindina fyrir margra hluta
sakir. Þaðan sé til dæmis frábær-
lega gott útsýni yfir Kópavog,
Álftanes, Skerjafjörð, Faxaflóa og
vestur á Snæfellsnes. Aðeins fárra
mínútna gangur sé svo á Rjúpna-
hæð, Hnoðraholt og Smalaholt
þaðan sem sjá megi um byggðir
breiðar.
Alltaf tíu mínútur
Alls 309 íbúar eru við Galtalind
– yfirleitt frekar yngra fólk. Þannig
eru frumbyggjar Lindahverfis, að
sögn Geirs, einkum og helst fólk
fætt á árunum milli 1960 og 1970.
„Fólk flykktist hingað í Kópavog-
inn almennt í kringum aldamótin
þegar Reykjavíkurborg þrengdi að
öllu og bókstaflega skapaði lóða-
skort. Ungt fólk um þrítugsald-
urinn þarf alltaf að koma sér upp
þaki yfir höfuðið og þegar því
stóðu hér allar dyr opnar lá
straumurinn í þetta hverfi,“ segir
Geir sem bætir við að það sé af-
stætt hvað er afskekkt og mats-
atriði hvar fólk er best í sveit sett.
Sjálfur kveðst hann una af-
skaplega glaður við sitt í Linda-
hverfinu, sem sé því sem næst á
landfræðilegri miðju höfuðborg-
arsvæðisins.
„Ég er sjálfur með vinnuað-
stöðu í Garðastræti í Reykjavík,
konan mín hefur unnið á Landspít-
alanum við Hringbraut, sjálfur fer
ég oft á kóræfingar suður í Hafn-
arfjörð og svona gæti ég áfram
haldið. Hvert sem ég fer eru leið-
irnar afskaplega greiðfærar enda
er gatnakerfið að mínum dómi vel
skipulagt og stendur undir öllum
væntingum. Búsettur hér í efri
byggðum Kópavogs er ég satt að
segja aldrei lengur en um það bil
tíu mínútur í förum hvert sem leið
mín liggur á þessu svæði sem
kennt er við höfuðborgina,“ segir
Geir A. Guðsteinsson að síðustu.
sbs@mbl.is
Gatan mín Galtalind í Kópavogi
Skrifa nýjan kafla í bæjarsögu
Morgunblaðið/RAX
Geir A Guðsteinsson unir glaður í Galtarlind í Kópavogi. Þangað flutti hann örlagadaginn 11. september 2001.
Kópavogur
Galtalind
Rey
kjan
esb
rau
t
Hlíðardals
vegur
Skógarlind
Fífuhvammsvegur
Fjallalind
Hl
íða
rd
als
ve
gu
r
Lin
da
rve
gu
r
Núpalind