Akureyri - 21.11.2013, Qupperneq 21

2121. nóvember 2013
ANDARTAK Á AKUREYRI
AnDArTAK
Á AKUreYrI
Arndís Bergsdóttir
FALLI KRÓNUNNAR MÆTT
MEÐ HUGMYNDAAUÐGI
„Eftir fall krónunnar uppúr hruninu 2008 varð
þátttaka í alþjóðlegum samtökum vissulega
erfiðari,” segja Vilborg og Svanfríður og benda
t.a.m. á „fistula” aðgerðirnar sem klúbburinn
greiðir fyrir en ein afleiðinganna er hækkun
á þeim kostnaði. „Við höfum þó lagt okkur
fram um að vera hagsýnar og lausnamiðaðar.
Við viljum frekar að minna sé til umráða
til að sinna okkar þörfum, t.d. að sækja
alþjóðaráðstefnur Zonta og þar fram eftir
götunum en að verkefnin líði fyrir breytingar
á íslenskum gjaldmiðli.” Í því samhengi má
nefna að konurnar í Zontaklúbbnum Þór-
unni hyrnu hafa tekið á það ráð að selja
veitingarnar á hinum mánaðarlegu fundum
klúbbsins. „Við skipuðum matarnefnd sem
sér um veitingarnar og fundarkonur greiða
fyrir þær gjald sem rennur í sérstakan sjóð.”
Sjóðurinn er notaður til verkefnisins sem
miðar að því að útrýma ofbeldi gegn konum.
HVER KRÓNA SKILAR SÉR
Zontakonum er umhugað um að þeir fjármun-
ir sem aflað er með sölunni á laufabrauði og
öðrum fjáröflunum renni óskiptir til þeirra
málefna sem þær vinna að. Vilborg og Svan-
fríður segja að alþjóðlega Zontahreyfingin hafi
frá stofnun unnið með Sameinuðu þjóðunum,
m.a. við að koma fjármunum óskiptum til skila
á rétta staði og til þeirra verkefna sem þeim er
ætlað að renna. „Starfslið
Sameinuðu þjóðanna og fulltrúar Zonta
fara því saman á vettvang. Það veitir okkur
mikið öryggi,” segja þær. „Með þessu móti
sjáum við að peningarnir komast til skila
og að þeir koma að góðum notum.” Séu þau
verkefni sem studd eru með framlögum Zonta
ekki að skila tilætluðum árangri, er fjármun-
um gjarnan skilað svo þeir geti runnið til
annarra verkefna.
HVETJA TIL HUGREKKIS OG SAMVINNU
Alls eru um þrjátíu þúsund konur í Zontahreyf-
ingunni víða um heiminn. Hreyfingin hófst
í Bandaríkjunum árið 1919 að lokinni fyrri
heimsstyrjöldinni, um svipað leyti og konur í
öllum ríkjum fengu kosningarétt. Þótt kosn-
ingaréttur kvenna væri í höfn ári síðar var
jafnrétti ekki náð og lítill hluti kvenna gegndi
ábyrgðarstöðum á vinnumarkaði.
Upphaflegur tilgangur Zontahreyfingar-
innar var að bregðast við þeim mismun og
lagði hreyfingin áherslu á að meðlimir væru
menntaðar eða fagkonur á ýmsum sviðum
vinnumarkaðarins. Með því móti yrði til net
kvenna sem aðstoðaði konur við eðlilegan
framgang á sínum sviðum með því að hvetja
þær til samvinnu, hugrekkis og efla áhættu-
sækni þeirra og sjálfstraust.
Í áranna rás hefur þessi áhersla víkkað út
og starfar Zontahreyfingin nú sem net kvenna
úr ýmsum starfsstéttum sem vinna að jafn-
rétti og bættri stöðu kvenna á ýmsum sviðum
og í fjölda landa.
ZONTA Á AKUREYRI
Þann fjórða desember n.k. eru nákvæmlega
sextíu og fimm ár frá því fyrsti Zontaklúbbur-
inn var stofnaður á Akureyri. Það var Zonta-
klúbbur Akureyrar sem kom Nonnahúsi - einu
helsta aðdráttarafli erlendra ferðamanna í
bænum – á laggirnar. Um fjörutíu árum síðar
voru konurnar sem vildu vinna að málefnum
kvenna, bæði innan bæjarfélagsins og á heims-
vísu, orðnar svo margar að rétt þótti að stofna
annan klúbb; Þórunni hyrnu.
Á Íslandi eru alls átta Zontaklúbbar, tveir
á Akureyri, þrír í Reykjavík og á Ísafirði, í
Borgarfirði og á Selfossi, einn á hverjum stað.
„Innan Zonta er áhersla á að hafa klúbbana
ekki of stóra en fjölga þeim frekar. Það gerir
okkur í hreyfingunni kleift að vinna að fleiri
málefnum í senn,” segja Vilborg og Svanfríður.
„Innan Zonta starfa aðallega konur á
vinnumarkaði sem saman vinna að málefn-
um þeirra kvenna sem hallar á á alþjóðlega
vísu. Við þá vinnu förum við eftir alþjóðlegu
skipulagi Zonta hreyfingarinnar.”
UPPBYGGILEGT OG SKEMMTILEGT
Auk starfsins í þágu kvenna bæði nær og
fjær sé félagsskapurinn bæði uppbyggileg-
ur og skemmtilegur. „Við erum venjulegar
konur og venjulegir launþegar,” segja þær og
Svanfríður sem er einn stofnfélaga Þóurnnar
hyrnu bætir við: “Þegar ég var í námi erlendis
var ég í skóla m.a. með stúlkum frá Afríku. Í
gegnum þær fékk ég innsýn inn í samfélag
sem annars hefði verið mér hulið. Þar að auki
starfaði ég lengi sem kennari og umgengst þá
stétt að mestu leyti. Zonta uppfyllti því bæði
þörf mína að vinna að bættri stöðu kvenna í
öðrum menningarsamfélögum og hér heima
auk þess að njóta félagsskapar við konur úr
mismunandi starfsstéttum.”
HUGSJÓNIRNAR DRÍFA OKKUR ÁFRAM
Aðspurðar hvort þær hafi orðið varar við þá
gagnrýni sem höfð er um félagsskap kvenna
sem starfa að góðgerðarmálum, þ.e. að góð-
gerðarfélög séu fyrst og fremst til að fullnægja
hjálparþörf þeirra kvenna sem vinni í þeim
segja þær Vilborg og Svanfríður að gagnrýni
af því tagi sé bæði úrelt og kynjuð. „Af hverju
eru karlaklúbbar ekki gagnrýndir fyrir sín
góðgerðarstörf?”
„Hugsjónirnar drífa okkur áfram. Við
viljum bæta heiminn. Það er brýnt verkefni
sem því miður gengur upp og ofan. Þegar eitt
mál virðist leyst skýtur annað upp kollinum,”
segja þær og benda á þá miklu aukningu sem
varð á mansalsmálum eftir að járntjaldið féll.
„En við þurfum að sífellt að halda áfram.
Hér er hörð vinna í gangi – og ekkert snobb!”
AUK ÞESS AÐ starfa að mikilvægum málefnum í þágu jafnréttis segja konurnar að félagsskapurinn sé bæði skemmtilegur og gefandi.
SVANFRÍÐUR LARSEN OG Vilborg Þórarinsdóttir.