Fréttir - Eyjafréttir - 28.09.2006, Qupperneq 8

8
Fréttir / Fimmtudagur 28. september 2006
Það bliknar flest í s<
-segir Sighvatur Arnarsson, forstöðumaður gatna- og
Sigurgeirsdóttur rifjar upp æskuárin í Eyjum, starf
Sighvatur Arnarsson hefur
mikið umleikis því hann
veitir forstöðu gatna- og
eignaumsýslu Reykjavíkur.
Hann tók við starfinu ó
síðasta óri. Sighvatur var ó
ferðinni í Eyjum í síðustu
viku og var tilbúinn í spjall
um uppvaxtarórin í Eyjum,
uppgangstímann þegar
hann starfaði hjó Vest-
mannaeyjabæ, samgöngu-
mól og ýmislegt fleira.
Sighvatur ó tvo syni, Jón
sem er 22 óra og Einar
Björgvin 9 óra. Kona hans
er Ingunn Arnadóttir, hús-
næðisfulltrúi hjó Mosfells-
bæ op nemi í félagsróðgjöf
við HÍ. „Ingunn, sem er
Norður-Þingeyingur, segir
að Vestmannaeyingar séu
svo montnir og ónægðir
með sinn uppruna að það
þurfi tvo Þingeyinga til að
jafna það," segir Sighvatur
óður en hann víkur að
upprunanum.
Fallegasti blómagarður á
Suðurlandi
„Foreldrar mínar eru Arnar í Ási og
Soffía frá Bólstaðarhlíð, við bjugg-
um í Grænuhlíð 4. Systir mín er
Ingibjörg og hún er sextán og hálfu
ári yngri en ég. Ég var orðinn
úrkula vonar um að eignast systkini
þegar hún fæddist. Það var reyndar
sagt að ég hefði verið svo óþekkur
að foreldrar mínir hafi ekki haft sig
í þetta fyrr,“ segir Sighvatur og því
Iiggur beinast við að spyrja hvort
hann hafi verið óþekkur. „Nei, ekki
miðað við Hallgrím Tryggva, Óla
Kristin, Ása Friðriks, Herró og
Steina í Laufási, ég held að Grímur
Gísla hafi verið mesta Ijósið í
götunni.
Ég er fæddur 10. október 1954 í
Bólstaðarhlíð sem var við Heima-
torg og eyðilagðist í gosinu. Það
hefur verið sagt að þar hafi verið
fallegasti blómagarður á Suður-
landi. Amma mín var Ingibjörg í
Bólstaðarhlíð, ég er fæddur í
rúminu hennar og það hefur mér
alltaf þótt upphefð. Afi minn
byggði húsið og það er til
skemmtileg saga í tengslum við
nafnið á húsinu.
Á þessum tíma þurfti að gefa
húsum nafn og þegar amma og afi
voru búin að ákveða stutt og gott
nafn lagði hann af stað með bréf í
póst til að tilkynna það með form-
legum hætti. Hann ákvað að koma
við hjá móður sinni í Hlaðbæ og fá
sér kaffisopa áður en hann póst-
lagði bréfið. Hún sagði honum frá
draumi sem hana hafði dreymt
nóttina áður. Til hennar kom maður
sem vildi að húsið fengi nafnið
Bólstaðarhlíð. Afi hætti við að fara
með bréfið og talaði um þetta við
ömmu en þau ákváðu að breyta
ekki nafninu. Maðurinn vitjaði
SIGHVATUR: Ég held að Bakkafjara gæti rofið einangrunina, Herjólfsferð tekur allt of' langan tíma, hentar illa hópferðamönnum og sjóleiðin oft eri
ferðalag. Ef Bakkafjara verður að veruleika þá sé ég fyrir mér að ég skreppi oft til Eyja í kaffi til mömmu. Það er ekkert mál að keyra í
langömmu minnar aftur í draumi
næstu nótt og sagðist heita Bjöm
Jónsson og hafði verið prestur í
Bólstaðarhlíð í Húnavatnssýslu.
Svo skemmtilega vildi til að hann
áttu konu sem hét Ingibjörg. Afi
og amma ákváðu þá að láta að vilja
draumamannsins og breyta nafninu
og þá voru aftur komin Bjöm og
Ingibjörg í Bólstaðarhlíð.
Ingibjörg amma mín var sérlega
ljúf og góð kona, hún hafði mest
áhrif á mig í uppvextinum fyrir
utan foreldra mína.“
Skammaður fyrir að koma
blautur heim
Sighvatur segir mikla forræðis-
hyggju í gangi núna miðað við
tímann þegar hann var að alast upp.
„Maður ólst upp við það að vera
austur í Klöppum, veiða úti á hafn-
argörðum og þegar ég datt í sjóinn
var ég skammaður fyrir að koma
blautur heim. Ég man eftir okkur
Óla Hjálmars og Óskari Pétri þar
sem við stóðum frammi á hengi-
fluginu á Haugunum í góðri aust-
anátt. Blés þá vindurinn hressilega
/
upp undir peysurnar, sá vann sem
var feitastur.
Nú þarf borgin samkvæmt við-
miðun í skipulagi helst að skutla
bömum ef þau þurfa að ganga
lengra en 800 metra. Þegar ég fór
að vinna hjá borginni tók ég eftir
því hvað Reykvíkingar þekktu lítið
til algengra verka sem við lands-
byggðarfólkið þekkjum svo vel.
Reykvískir krakkar ólust upp í
hverfmu, vinnustaðir voru langt í
burtu og þau sáu aldrei feður sína
við vinnu.
Við krakkarnir vorum í miklu
meiri tcngslum við atvinnulífið en
gerist almennt í dag. Við þvæld-
umst niður á bryggju og í báta,
fórum niður í slipp þar sem Doddi
á Hallormstað sagaði eik í boga
fyrir okkur strákana. Torfi frændi
var svo í hinum slippnum og við
fórum niður í Magna og Steina-
smiðju.
Þráinn Bertelsson, rithöfundur og
kvikmyndagerðamaður, lýsti þessu
vel í viðtali þegar hann sagði að
þegar foreldramir í Eyjum fæm í
vinnu þá væri allt í lagi með
krakkana, því þau færu bara út að
leika sér.“
Kom 1 kaffi þegar hann
vissi að ég átti köku
Sighvatur fór í Menntaskólann á
ísaftrði og segir að tíminn fyrir
vestan haft verið hræðilegur til að
byrja með. „Maður var svo inni-
lokaður og svo vantaði allan frænd-
garðinn. Ég beit á jaxlinn, þetta
lagaðist og ég fór að kunna ágæt-
lega við mig. Mamma hugsaði vel
um mig þó ég væri langt í burtu.
Hún bakaði þessar svakalega fínu
brúntertur og setti í frysti og þegar
pabbi þóttist sjá að það yrði fært
með flugi til Reykjavíkur og þaðan
til ísafjarðar var kakan send af
stað. Þannig fékk ég kökuna
daginn eftir, gómsæta og fína.
Jón Baldvin Hannibalsson var þá
skólameistari og ég tilheyrði ár-
gangi númer tvö hjá honum. Hann
sætti lagi og kom í kafft þegar hann
vissi að ég átti köku en þau hjón
bjuggu um tíma í húsvarðaríbúð-
inni á heimavistinni. Jón hafði
mikinn aga og lét okkur alltaf þrífa
herbergin á laugardögum og spjall-
aði við okkur um þjóðmálin. Hann
sagði okkur t.d. um það hvernig
efnahagsmálin þróuðust í framhaldi
af samningum aðila vinnumark-
aðarins um mikla kaupmáttar-
aukningu. Hann spáði mikilli
verðbólgu á næstu árum og það
gekk allt eftir. Ég met Jón Baldvin
mikils, hann er greindur, fróður og
skemmtilegur maður.“
Sighvatur var í skólanum fyrir
vestan þegar eldgosið hófst og
komst til Eyja á fyrstu dögum
gossins. „Þannig var að skátar á
Isafirði fóru til Eyja og vildu fá
einhvem með sem þekkti til. Ég
var hér að moka af þökum í nokkra
daga. Grænahlíðin var ekki farin
undir og þá fór ég síðast í húsið
mitt. Ég vann við hreinsun á vikri
á sumrin og þannig náði ég að
vinna að mestu fyrir náminu. Ég
var alltaf með tengingu við Eyjar
og daginn eftir að ég útskrifaðist á
ísaftrði var ég kominn á gröfu úti í
Eyjum að rífa húsið Heiði sem stóð
við Sólhlíðina."
Bæjartæknifræðingur til
1988
Sighvatur útskrifaðist frá ísaftrði
1975 og þá lá leiðin íTækni-