Fréttir - Eyjafréttir - 28.09.2006, Qupperneq 9

Frcttir / Fimmtudaour 28. september 2006
9
amanburði við Eyjar
eignaumsýslu Reykjavíkur sem í viðtali við Guðbjörgu
sitt hjá Vestmannaeyjabæ, samgöngumál og fleira
Id þeim sem eru ekki sjóhraustir, þannig að maður vill helst losna við svona
i‘inn og hálfan tíma, ég ek daglega í hálftíma á dag í og úr vinnu.
skólann þar sem hann lærði bygg-
ingatæknifærði. „Mér hugnaðist
ekki alveg að fara í verkfræði því
mér fannst fullmikið lagt upp úr
bókviti þar og valdi því frekar
byggingatæknifræði. Ég útskrif-
aðist um jólin 1979, þá réð Páll
Zóphóníasson bæjarstjóri mig
hingað í vinnu við hitaveituna
1980. Hitaveitan var þá komin vel
af stað og ég sá um eftirlit með
dreifikerfmu. Síðan fór ég yfir í
gatnagerðina til Viðars Más
Aðalsteinssonar og þegar hann
hætti þá varð ég bæjartæknifræð-
ingur og gegndi þeirri stöðu til
1988 eða þar til ég flutti héðan.
Ég vann mikið við gatnafram-
kvæmdir m.a. með því að ná utan
um kostnað, ég man að við lækk-
uðum framleiðslukostnað malbiks
um helming. Við settum premíu á
mannskapinn við jarðvegsskiptingu
gatna og náðum að lækka verulega
kostnaðinn, en þetta fyrirkomulag
hækkaði launin hjá mannskapnum
sem vann við þetta. Hins vegar
lækkuðu útleigutekjur hjá Áhalda-
húsinu þannig að það var ekki
lengur rekið með hagnaði.
Það þótti ýmsum slæmt, enda var
þetta kerfi tekið af þegar ég hætti
Mér fannst skipta miklu að launin
hjá mannskapnum fóru upp og
tilkostnaður við verk minnkaði sem
varð til þess að við gátum fram-
kvæmt meira. Bæjarsjóður hefði
sparað mikið ef verklegar fram-
kvæmdir hefðu verið boðnar út á
þessum árum, í stað þess að láta
áhaldahús bæjarins sjá um þær.
Þetta rekstrarform þekkist ekki í
dag. Við náðum að minnka notkun
á heitu vatni til upphitunar eigna
bæjarins niður um 30 þúsund tonn
á ári og lækkuðum verulega raf-
magnskostnað hjá hitaveitunni með
því að ná niður rafmagnstoppnum."
Hvers vegna ákvaðst þú að flytja
frá Eyjum?
„Ástæðan var sú að mér fannst ég
vera einangraður. Samgöngur voru
ekki góðar og mér fannst ég ein-
angrast faglega. Ég vildi þroskast
og læra meira í mínu starfi. Þetta
var orðið svo einhæft héma og fáir
vinnuveitendur. Allt orðið svo við-
kvæmt og ég sá að þessi þróun
héldi áfram. Allt að færast á fáar
hendur og það ýtti undir einangr-
unartilfinninguna. Ef það hefðu
verið göng eða sambærilegar
samgöngur þá hefði það verið allt
annað.“
Kærði sig ekki um að
strákur úr Reykjavík...
Sighvatur fór að vinna hjá Vita- og
hafnarmálastofnun eftir að hann
flutti til Reykjavíkur. „Ég hannaði
m.a. bryggjuna í Friðarhöfn sem er
milli Binnabryggju og Skipalyftu-
kantsins. Einnig vann ég við
bryggjumannvirki í Stykkishólmi
vegna Breiðafjarðarferjunnar. Ég
vann líka ásamt fleirum við frægan
þyrlupall á Kolbeinsey er þá þótti
mjög mikilvægt að halda sem
grunnlínupunkti.
Mér er minnisstætt að ég fór eitt
sinn að vinna á Skagaströnd. Þar
þurfti að færa innsiglingarmerki
yfir á kirkjutuminn, en þá hagaði
svo illa til að skorsteinninn á
saltverkunarhúsinu skyggði á
innsiglingarmerkið. Ég ræddi við
eiganda hússins og fór varlega að
honum og bar upp við hann hvort
ekki mætti lækka skorsteininn. Þá
varð hann heldur óhress og sagðist
ekkert kæra sig um að strákur úr
Reykjavík væri að segja sér fyrir
verkum. Þá sagðist ég vera mjög
móðgaður því ég væri alls ekki
Reykvíkingur heldur frá Vest-
mannaeyjum. Þá fór hann að spyrja
mig út í Eyjamar og þegar hann
vissi að ég væri bamabam Sighvats
í Ási þá var sjálfsagt mál að stytta
skorsteininn. Þessi maður mundi
eftir afa sem síldarskipstjóra fyrir
norðan. Ég heiti í höfuðið á honum
og hef alltaf verið hreykinn af því
að bera nafn hans. Það hefur komið
mér á óvart hvað margir þekkja
hann og tala vel um hann. Einnig
fólk sem var öndvert við hann í
pólitík og kom að viðkvæmum
samningum um kaup og kjör fyrir
hönd verkafólks.
I framhaldi af þessu dettur mér í
hug þegar ég var í menntaskóla og
ætlaði að opna ávísanareikning í
Sparisjóðnum. Ég bar upp erindið í
afgreiðslunni en fékk þau svör að
ég væri of ungur til að fá reikning.
Hins vegar var mér bent á að ræða
við Þorstein Víglundsson spari-
sjóðsstjóra. Ég fór inn til hans og
settist og fannst ég vera lítið peð
fyrir framan þann mæta mann. Ég
sagði honum erindið, en hann
spurði hverra manna ég væri. Þar
sem ég vissi að hann þekkti ömmu
í Bólstaðarhlíð þá nefndi ég hana,
þá sagði hann. „Hún er afskaplega
góð kona, þú færð heftið, það má
treysta þér.“
Svona aðkoma að málum finnst
mér svo skemmtileg."
Með fleiri tún 1 slætti en
Bjarni frændi
„Mér þótti lítið fútt hjá Vita- og
hafnarmálum, allt of rólegt. Þar var
ekki allt í botni eins og úti í Eyj-
um. Mér bauðst staða hjá borgar-
verkfræðingi og byrjaði að vinna
þar árið 1990 og var í því starfi þar
til í fyrra þegar ég tók að mér að
veita gatna- og eignaumsýslu
Reykjavíkur forstöðu. Ég vann í 15
ár við hönnunarstjómun og hafði
umsjón með byggingu og viðhaldi
húsa, mest skólamannvirkjum.
Mannvirki sem ég hef komið að
eru m.a skautamannvirkin í
Laugardal, fþróttamiðstöðin í
Grafarvogi og fjöldi skóla. Þetta
var mjög skemmtilegt og ég kynnt-
ist fjölda af fólki og verkin gengu
mjög vel. Ég leitaði uppi Vest-
mannaeyinga hvert sem ég kom því
það er alltaf gaman að spjalla við
þá. Síðan komu skipulagsbreyt-
ingar og þetta starf sem ég gegni
núna er gríðarlega áhugavert.
Vinnan í Eyjum var mjög góður
undirbúningur fyrir þetta starf. Ég
get sagt núna, að ég sé með fleiri
tún í slætti en Bjami frændi minn í
Ási, enda eru þau um 600 hektarar.
Venjulega vinna 150 manns undir
minni stjóm en það eru um 450
sem vinna hjá okkur yfir sumar-
tímann. Auk þess er fullt af verk-
tökum sem þjónusta okkur líka.
Við sjáum um rekstur og viðhald
gatna, gönguleiða, opinna svæða,
snjómokstur, umferðarljós og
gatnahreinsun svo eitthvað sé nefnt
og einnig viðhald allra fasteigna
Reykjavíkurborgar. I allan þennan
rekstur fara um 4 milljarðar króna
á ári. Einnig sjáum við um kaup
og sölu eigna Borgarsjóðs. Ég hef
reynt að stjóma á þann hátt að létt-
ur „Eyja andi“ svífi yfir vötnum.
Það bar þann ávöxt að nú í vor
fengum við starfsviðurkenningu
borgarstjóra árið 2006, fyrir að -
stuðla að hvetjandi og jákvæðu
starfsumhverfi starfsmanna."
Skrifaði um golf í Fréttir
Þegar Sighvatur er spurður hvort
hann eigi sér ekki áhugamál fyrir
utan vinnuna segist hann hafa
iðkað golf frá unglingsáram. „Ég
skrifaði meira að segja vikulega
pistla um golf í Fréttir þegar ég bjó
í Eyjum. Þeir vom reyndar stund-
um kryddaðir. Ég hef verið töluvert
í ættfræði og einbeitti mér að
Eyfellingum en þetta áhugamál
hefur legið niðri síðustu sex árin.
Ég hef líka starfað töluvert með
Lionshreyfingunni og svo er ég
píndur í danstíma einu sinni í
viku,“ segir Sighvatur og vill ekki
gera mikið úr dansfimi sinni.
Mætti merkja í malbikið
Sighvatur vann mikið með Gísla
Viggóssyni, verkfræðingi þegar
hann starfaði hjá Vita og hafnar-
málum og segir hann mjög hæfan
vísindamann. „Gísli er þekktur á
heimsvfsu í sínum fræðum og
hefur frá blautu bamsbeini haft
áhuga á öldum sjávar. Þegar hann
var á togara við Grænland sat hann
dögum saman frammi á stefni og
horfði í öldumar. Hann var heill-
aður. Ef Gísli telur mögulegt að
setja upp ferjulægi við Bakkafjöm
þá held ég að menn þurfi ekki að
hafa áhyggjur. Ég veit að hann er í
samstarfi við fæmstu sérfræðinga á
þessu sviði í Holllandi og Dan-
mörku þ.e. fólk sem er vant að
kljást við sandburð.
Mfn skoðun er að göngin séu nú
óraunhæf með tilliti til þess að
kostnaður við annan valkost,
Bakkafjöm er mun minni. Það er
ekki gott að þó einhverjum manni
finnist hann eiga hugmyndina að
jarðgöngum, þá komist enginn
annar valkostur að. Eyjamenn eiga
að fylkja sér allir sem einn um
framkvæmdir við Bakkafjöm. Um
leið og grænt ljós kemur á þessa
framkvæmd finnst mér að bæjar-
yfirvöld ættu að hafa forgöngu um
að hefja undirbúning á að taka á
móti gríðarlega mikilli aukningu
ferðamanna til Eyja.
Þetta þarf að vanda vel og gera í
samstarfi við ferðaþjónustuaðila í
Eyjum og uppi á landi. Það er svo
ótalmargt sem hægt að gera til að
laða ferðamenn að. Marinó frændi
nefndi við mig um daginn að það
mætti t.d. koma upp merkjum um
hæð á vikrinum í bænum. Einnig
mætti merkja í malbikið hvert
hraunið náði og búa til gönguleiðir
sem sýna með myndum hús sem
eyðilögðust. Það mætti skipuleggja
gönguferðir þar sem leiðsögu-
maður færi yfir innviði samfélagsin
þ.e. hvemig það var og hvemig það
er nú. Hér er svo margt sem fólk í
útlöndum sér ekki í sínu daglega
lífi. Margir hafa ekki séð hafið,
sjávarhamra, fuglabjörg og alla
þessi fuglamergð, það bliknar flest
í samanburði við Eyjar.“
Samgöngur eru lykilatriði
„Ég held að Bakkafjara gæti rofið
einangmnina, Herjólfsferð tekur
allt of langan tíma, hentar illa
hópferðamönnum og sjóleiðin oft
erfið þeim sem em ekki sjóhraustir,
þannig að maður vill helst losna
við svona ferðalag. Ef Bakkafjara
verður að veruleika þá sé ég fyrir
mér að ég skreppi oft til Eyja í
kaffi til mömmu. Það er ekkert
mál að keyra í einn og hálfan tíma,
ég ek daglega í hálftíma á dag í og
úr vinnu. I dag tekur sambæri-
legan tíma að ferðast frá Reykjavfk
til Eyja með Herjólfi og það tekur
að keyra frá Reykjavík til
Akureyrar.
Það vantar að menn séu samstíga
og það hefur komið berlega í ljós í
bæjarpólitíkinni á síðustu árum, og
það blasir við fólki uppi á landi.
Mér verður hugsað til ísafjarðar,
þar er búið að setja gríðarlega
peninga í uppbyggingu og þar fer
ríkisvaldið framarlega. Þingmenn
Vestfjarða snúa saman bökum allir
sem einn, en mér finnst ég ekki
upplifa sambærilega samstöðu
þingmanna á Suðurlandi fyrir hönd
Eyjanna. Þar hafa sumir leikið ein-
leik í stað þess að fylkja liði, og
enn aðrir verið með litlu lífsmarki.
í Eyjum ríkir stöðnun en það
þýðir ekkert að koma með einhver
úrræði utan frá heldur verður
lausnin að koma frá Eyjasam-
félaginu. Fólki er að fækka þrátt
fyrir að í Eyjum séu hæstu meðal-
tekjur á landinu, en það fjölgar á
Selfossi þó svo að þar séu meðal-
tekjur lágar. f fyrirtækjum skiptir
mestu að starfsfólki líði vel og í
fræðunum kemur fram að starfs-
menn setja launin ekki í for-
gangssæti. Það er lykilatriði að
samgöngur séu í háum gæðaflokki
og ef tekst að byggja upp öflugri
ferðamannaiðnað þá verður hann
stór þáttur í efnahag Eyjamanna og
gerbreytir öllu samfélaginu með
nýjum tækifærum."
gudbjorg @ eyjafrettir.is