Víkurfréttir - 21.03.2013, Síða 19

VÍKURFRÉTTIR • fimmtudagurinn 21. mars 2013 19
Njarðarbraut 9, Reykjanesbæ,
s. 420 3330, www.benni.is
Gerðu góð kaup
í notuðum bíl frá Bílabúð Benna
Chevrolet Captiva 7 manna.
Skráningardagur 6/2012
Sjálfskiptur, ekinn 30 þús
Verð 5.590.000-
Chevrolet Spark LS
Skráningardagur 7/2010
Beinskiptur, ekinn 74.000 km
Verð 1.350.000-
Chevrolet Cruze LTZ Metan
Skráningardagur 4/2012
Sjálfskiptur, ekinn 6.000 km
Verð 3.490.000-
Ssangyoung Kyron
Skráningardagur 11/2007
Sjálfskiptur, ekinn 73.000 km
Verð 2.590.000-
Chevrolet Lacetti Station
Skráningardagur 11/2004
Sjálfskiptur, ekinn 113.000 km
Verð 790.000-
Subaru Impreza Aero
Sráningardagur 9/2008
Sjálfskiptur, ekinn 51.000 km
Tilboð 2.490.000-
Ford Galaxy Trend
Skráningardagur 12/2004
Sjálfskiptur, ekinn 205.000 km
Tilboð 590.000-
þessum árangri með börnunum
með breyttum kennsluháttum og
gera meiri kröfur. Þeir hafa þurft
að þróa sig og bæta til þess að ná
þessum árangri. Þessari vinnu fylgir
mikið álag og þeir eiga hrós skilið
fyrir sína vinnu. Til að viðhalda
þessari uppsveiflu þurfum við að
passa okkur að sofna ekki á verð-
inum, halda áfram að fylgjast með
nýjungum og hætta að gera það
sem virkar ekki, vera óhrædd að
gera breytingar þar sem við teljum
þurfa. Svo er mjög mikilvægt að
við lærum hvert af öðru og ég held
að það sé að aukast. Við erum
óhræddari við að fara og skoða það
sem vel er gert í öðrum skólum,
fá hugmyndir og prófa hvort þær
virki. Menn voru meira hver í sínu
horni hérna áður fyrr en það er sem
betur fer að breytast.“
- Hver er þín skoðun á stöðu grunn-
skólans almennt á landinu? Erum
við á réttri leið?
„Ég hef tekið þátt í starfi Skóla-
stjórafélags Íslands undanfarin ár
og þegar maður hittir skólastjóra
frá ólíkum landshornum skellur á
manni sú staðreynd hve skólarnir
í landinu búa við ólíkt landslag.
Ég held t.d. að margir skólarnir úti
á landi séu mun lengra komnir á
sumum sviðum eins og í einstak-
lingsmiðaðu námi og samkennslu,
sem margir halda að séu fyrirbæri
sem hafi verið fundið upp í Reykja-
vík. En mér sýnist við í heildina
standa nokkuð vel og að menn séu
yfirleitt tilbúnir að standa upp og
gera sitt besta. Mín skoðun er að
við þurfum að passa okkur að fara
ekki út í einhverja einstefnu með
stórum slagorðum sem eigi að gilda
yfir alla línuna. Krafa nútímans er
að hægt sé að velja um ólíkar gerðir
skóla og við verðum að vera tilbúin
að bregðast við því, vera óhrædd við
að auka fjölbreytnina og hafa nógu
mikið í boði. Mér finnst mikilvægt
að foreldrar geti valið milli ólíkra
skóla fyrir börnin sín í stað þess að
hafa bara einn valkost.“
Mikilvægt að nýta
tæknina betur
- Hvaða leið er að þínu mati væn-
legust fyrir skólakerfið að laga sig
að kröfum síbreytilegs samfélags?
„Skólar eru í eðli sínu íhaldssamar
stofnanir. Stjórnendur og starfsfólk
skóla hafa oft ríka tilhneigingu til
að vilja ekki vera að breyta, menn
vilja halda starfinu í svipuðu fari
og það var þegar þeir sjálfir voru
í skóla. Svipað viðhorf er einnig
ríkt hjá í samfélaginu, að halda
ákveðnum stöðugleika, og þetta
stendur oft í vegi fyrir því að skól-
arnir gangi í takt við breytingarnar
í samfélaginu. Einn mikilvægasti
þátturinn í þessu er að nýta tækni
nútímans betur í skólastarfinu.
Það má ekki vera of langt bil milli
raunveruleikans hjá barninu og
veruleikans í skólanum. Við höfum
verið of upptekin að banna tæki
sem börnin eru að nota, eins og
t.d. snjallsímana og samfélagsmiðla
eins og facebook. Við eigum miklu
fremur að kenna þeim að nota þessi
tæki sér til gagns. Svo þurfum við að
vera að endurskoða í sífellu kennsl-
una sjálfa og starf kennarans, ekki
njörva það niður í hólf með tilskip-
unum í kjarasamningum, heldur
treysta skólastjórunum til að stýra
skólunum.“
- Nú eru launamál í þjóðfélaginu
í brennidepli. Hvernig finnst þér
staða kennara í því samhengi?
„Kennarar hafa dregist verulega
afturúr í launum og það þarf
að leiðrétta. Þetta er mikið og
ábyrgðarfullt starf sem á að vera
vel borgað. En því miður hefur það
verið hugsunin hér gegnum árin
að þeir sem sinna umönnunar-,
fræðslu- og uppeldisstörfum séu á
lægstu launum á meðan þeir sem
eru að passa peningana okkar eigi
að vera á hæstu laununum. Þetta er
spurningin um það hvað menn telja
vera hin raunverulegu verðmæti.
Það myndi eitthvað vera sagt ef við
í uppeldisgeiranum myndum týna
hluta af börnunum eins og þeir
gerðu með peningana í hruninu.
En því miður er ég hrædd um að
þetta viðhorf sé ekkert að fara að
breytast og finnst ekki horfa vel í
kjaramálum kennara.“
Maður þarf stundum að vera
vondur til að vera góður
- Hvað með uppeldi í landinu al-
mennt?
„Auðvitað eru margir foreldrar að
standa sig vel, því má ekki gleyma,
en svona almennt séð þá held ég að
við séum að glíma við þetta aga-
leysi sem varð stærsti valdurinn
að þessu blessaða hruni. Fólk setur
ekki skýr mörk og reglur og gerir
ekki kröfur til barnanna. Ég segi nú
oft að stundum þurfi maður að vera
vondur til að vera góður, maður
þarf að setja mörk og standa við
það sem maður segir. Við kennum
börnunum okkar mest með því
og þó þau skilji það kannski ekki
meðan á því stendur þá kunna
þau svo sannarlega að meta það
þegar þau verða eldri. En ég held
því miður að þetta íslenska aga-
leysi sé ekkert á undanhaldi. Það er
gríðalega mikilvægt að við kennum
börnunum okkar ábyrgð og það
er fyrst og fremst foreldranna að
sjá til þess, ekki skólanna. Það eru
foreldrarnir sem bera ábyrgð á
því að börnin þeirra hagi sér vel í
skólanum, svo dæmi sé tekið, og í
raun eru það foreldrarnir sem bera
ábyrgð á menntun barna sinna.
Ef þú eignast barn ert það þú sem
átt að sjá um það og koma því til
manns en ekki stofnanir samfélags-
ins. Menntun er svo vítt hugtak
sem snýst ekki bara um að læra
einhverjar staðreyndir heldur allt
það sem þarf til að verða hluti af
þessu samfélagi sem við lifum í.“
- Hvernig sérðu fyrir þér grunn-
skóla framtíðarinnar?
„Mér finnst núna vera svo mikið
að gerast, svo hröð þróun á ýmsum
sviðum í samfélaginu og ég vona
að skólinn komi til að tileinka sér
og laga sig að þessum breytingum.
Skólinn er náttúrulega mjög
íhaldssöm stofnun, svona eins og
stórt olíuskip, erfitt að breyta um
stefnu. En það er ljóst að skól-
inn þarf að færa sig nær því sem
er raunverulegt fyrir nemendur,
kenna umgengni og rétta notkun
þeirra tækja sem eru almennt í
notkun í samfélaginu, í stað þess að
úthýsa þeim úr skólanum. Það er
okkar hlutverk. Ég sé að ný tækni
kemur til með að breyta hlutverki
kennarans, hann færist frá því að
standa fyrir framan nemendur og
segja þeim hvað þeir eigi að gera
yfir í að vera þeim til aðstoðar við
þeirra vinnu. Námið færist þannig
til nemandans sjálfs, verður meira
samvinnutengt og miðast meira við
hans reynsluheim og þarfir. Eins og
góður maður sagði um þessi mál:
„Við verðum að fara að hætta að
kenna“. Tæknin sem slík er ekki
endilega svarið heldur sú hugar-
farsbreyting sem þarf hjá stjórn-
endum skólanna og kennurum til
að laga skólastarfið að nýjungum.
Ég vona að á næstu tuttugu árum
sjái ég meiri breytingar en ég hef
séð á þessum tveimur áratugum
sem ég hef starfað í grunnskóla.“
Að mínu mati erum við með mjög góða skóla hér
í Reykjanesbæ, vel stjórnað og með góða og vel
menntaða kennara. Og þessi árangur sem við erum
að sjá núna er fyrst og fremst að þakka kennurunum
sem eru að vinna á gólfinu.
Sigurbjörg með
nokkrum ungum
nemendum.