Vesturbæjarblaðið - 01.10.2010, Blaðsíða 4

Þús und ir manna voru á Aust ur velli fyrsta októ­ber sl. þeg ar Al þingi var sett. Fólk ið var flest að mót mæla rík­
is stjórn og Aþ ingi. Tunn ur voru
barð ar og lúðr ar þeytt ir til að
und ir strika mót mæl in. Þeg ar
geng ið var úr kirkju eft ir guðs­
þjón ustu var eggj um, golf kúl um
og fleira dóti kastað í kirkju gesti.
Séra Hall dóra J. Þor varð ar dótt ir,
fékk egg í ann að eyrað, sem skil­
di eft ir sig sár, en fá ein um mín­
út um áður flutti hún þing heimi
kær leiks boð skap inn og bað fyr ir
þingi og þjóð. Rúð ur brotn uðu
í Al þing is hús inu og í Dóm kirkj­
unni en það verð ur að telj ast
nýlunda og afar sér stakt að guðs­
hús verði fyr ir slík um árás um.
Séra Hjálm ar Jóns son, sókn ar­
prest ur seg ir að Dóm kirkj an hafi
mikla sér stöðu í kirkju sam fé­
lagi lands manna. Dóm kirkj an er
heima kirkja bisk ups, Al þing is og
rík is stjórn ar inn ar. Þar séu prest­
ar jafn an vígð ir og marg ar op in­
ber ar at hafn ir fari þar fram árið
um kring. Jafn framt sé hún sókn­
ar kirkja mið bæj ar ins, „gömlu“
Reykja vík ur.
,,Dóm kirkj an er eitt af elstu hús­
um þjóð ar inn ar, hún hef ur ein­
stakt yf ir bragð og hef ur orð ið fyr­
ir mynd margra ís lenskra kirkna er
síð ar voru reist ar. Dóm kirkj an er
214 ára í ár og margt hef ur bor ið
við í sögu lands ins og þjóð ar inn­
ar á þeim tíma. Þar eru sorg ir og
gleði, sigr ar og áföll. Í Dóm kirkj­
unni var þjóð söng ur Ís lend inga,
,,Ó, Guð vors lands...” frum flutt ur
1874. Árið 1918, rétt um 90 árum
fyr ir ,,hrun” felldi spánska veik in
hund ruð Ís lend inga, lang flesta í
Reykja vík og voru þeir jarð sett­
ir frá Dóm kirkj unni. Þá var líka
frosta vet ur inn mikli og marg falt
kröft ugra Kötlu gos sem hófst 12.
októ ber það ár en eld gos ið í Eyja­
fjalla jökli sl. vor.”
Hverju meg um við
treysta?
Séra Hjálm ar seg ir að það geti
ver ið gagn legt okk ur Ís lend ing um
að setja nú tím ann í sam hengi við
sög una. Sann leik ur inn sé sá að oft
hafi ís lenska þjóð in átt erfitt upp­
drátt ar en bjarg að sér út úr erf­
ið leik un um rétt eins og hún mun
gera nú. ,,Við eig um að geta kom­
ist vel fram úr vanda mál un um sem
við erum nú í. En það má auð vit að
ekki stöðvast við mót byr inn og
gera mis klíð og stymp ing ar að inn­
taki lífs ins. Við lif um sér staka tíma
núna, flest er tek ið til end ur mats
og fæst tek ið sem gef ið. Traust á
stofn un um þjóð fé lags ins hef ur
hríð fall ið. Þá er spurt hvað sé rétt,
heilt og ekta og hverju megi yf ir­
leitt treysta. Kirkj an hef ur lagt sig
fram um að vera trú verð ug bæði
sem sam fé lag og stofn un. Mis fell­
ur vill hún lag færa og vera sterk
í þjón ustu sinni á um brota tím­
um sem þess um. Það sem brást
í ís lensku sam fé lagi var trún að ur
við grunn gild in í sam fé lag inu. Fólk
vék frá þeim gild um í rík um mæli,
ráð villt og dap urt.“ Hjálm ar seg ir
að nú sé að verða ára tug ur síð an
hann skipti um starfs vett vang og
snéri aft ur til þjón ustu í kirkj unni
eft ir milli kafla í stjórn mál un um og
á Al þingi.
„Aldrei hef ég séð eft ir þeim
skipt um, þótt vissu lega sé margt
áhuga vert og mik il vægt við störf
þing manns ins. Ég vona að stjórn­
mála reynsl an hafi víkk að sjón­
hring inn minn og ég eigi auð­
veld ara með að virða ólík sjón­
ar mið og stefn ur. Það þurfa all ir
að kunna, líka þeir sem ekki vilja
trú og kirkju í sinni til veru. Trú­
laust fólk má ekki taka rétt inn af
fjöld an um sem vill hafa sína trú
og kirkju. Öfg ar og of stæki koma
engu góðu til leið ar. Af margra ára­
tuga prests starfi veit ég mæta vel,
hvað trú in er sam þætt lífi okk ar
þjóð ar allt frá land námi. Kirkj an
og starf henn ar veit ir mik illi bless­
un inn í þjóð­ og mann líf ið. Flest ir
þekkja þessa stað reynd af eig in
raun. Kirkj an er veiga mik ill þátt ur
í sög unni, menn ing unni og þjóð lífi
þess ar ar ey þjóð ar í miðju Norð ur­
Atl ants haf inu.”
Þing setn ing og ófrið ur
,,Eft ir að ég hætti í stjórn mál um
fór yfir í Dóm kirkj una geng ég um
sömu göt ur og torg,“ held ur séra
Hjálm ar áfram. „Það er jafn an ljúft
að vera við þing setn ingu í Dóm­
kirkj unni. Dóm kirkju prest ur þjón­
ar fyr ir alt ari og tek ur á móti gest­
um við þessa at höfn. Nú í haust
varð guðs þjón ust an í kirkj unni
enn þá eft ir minni legri og til finn­
ing in óneit an lega önn ur. Há vað­
inn og reiði hróp in ut andyra var
í svo mik illi mót sögn við sálma­
söng inn, bæn irn ar, ritn ing ar orð in
og predik un prests ins. Rúðu brot­
ið í Dóm kirkj unni tók ég ekki sér­
stak lega nærri mér. Ágæt ur mað ur
hafði sam band við mig en hann
hafði ver ið úti á Aust ur velli og séð
hvern ig það vildi til. Mað ur kom
þar að víf andi á reið hjóli, tók af sér
hjálm inn og sló hon um í glugg­
ana á norð ur hlið kirkj unn ar. Þeg­
ar kom að innsta glugg an um varð
högg ið svo fast að glugg inn brotn­
aði. Það er svo sem ekki af sak an­
legt að trufla þannig guðs þjón ustu
en mér finnst mik il vægt að þetta
komi samt fram. Það er því ekk­
ert hæft í því að steini hafi ver ið
kastað í glugg ann og for seta hjón in
hafi ver ið í mik illi hættu. Þannig
var það ekki.”
Kirkj an og fólk ið í
land inu
Séra Hjálm ar seg ir að kirkj an eigi
stöðu sína með al fólks ins í land­
inu. ,,Dóm kirkj an stend ur við fjór­
ar göt ur og mér finnst það næsta
tákn rænt um hlut verk kirkj unn ar.
Hún er þar sem fólk ið er. Hún vill
deila kjör um með fólk inu í land inu.
Ég rifja stund um upp í hug an um
sög una allt frá bygg ingu Dóm kirkj­
unn ar. Af lýs ing um og mynd um
að dæma hef ur út lit og að bún að­
ur kirkj unn ar ver ið í stíl við efna­
hag í lands manna. Þeg ar illa áraði
var Dóm kirkj an hrör leg og hrum
í aug um fólks ins. Múr veggirn ir
voru laskað ir og hún sjálf óá sjá leg
vegna leka og raka. Þeg ar bet ur
gekk þá var kirkj an lag færð. Við
búum nú um stund ir við erf ið kjör,
við höf um varla fjár muni fyr ir föst­
um kostn aði kirkj unn ar og nauð­
syn leg um rekstr ar út gjöld um. Með
að haldi og sam stilltu átaki okk ar
allra, vígðra sem óvígðra í for ystu­
liði Dóm kirkj unn ar, tekst okk ur
að halda kirkju starf inu gang andi.
Við von um hins veg ar að bráð um
komi betri tíð. Og þannig er þetta
hjá þjóð kirkju söfn uð um land allt.
Þetta skipt ir samt ekki svo stóru
máli held ur hitt að við sem þjóð
komumst út úr and legu krepp unni
sem því mið ur virð ist ekki vera á
und an haldi. Sí felld ar ásak an ir sem
kynda und ir þjóð fé lags um ræð unni
hjálpa ekki þjóð í vanda. Lög skip­
uðu rann sókn ar valdi og dóm stól­
um hljót um við að treysta fyr ir
bein um saka mál um. Til þess var
rann sókn ar skýrsla Al þing is unn­
in að við gæt um gert okk ur grein
fyr ir því sem aflaga fór og hald ið
síð an áfram með líf ið.
Ekki veit ég hvort þeir sem hæst
láta, t.d. í netheim um, hafi les ið
skýrsl una. Í um ræð um um menn
og mál efni skip ast fólk í flokka og
not fær ir oft andúð og óvild til full­
ting is mál stað sín um. Sjald an er
tal að af sann girni um and stæð inga
held ur snú ið út úr máli þeirra af
mik illi óskamm feilni. Þetta er ekki
rétta leið in til frið ar og lífs ham­
ingju fólks ins í land inu. Þau grunn­
gildi sem við verð um að byggja
á og rækta með okk ur eru kær­
leik ur, mis kunn semi og sátta vilji.
Við þurf um að kom ast út úr þessu
and rúms lofti ill deilna og úlfúð­
ar og það eig um við að geta. Við
erum lít il þjóð þar sem nánd in á
að geta hjálp að okk ur.
Oft er Reykja vík eins og lít ið
þorp þar sem all ir þekkja alla. Þá
til finn ingu fæ ég oft fyr ir fram an
Dóm kirkj una eft ir messu, hjóna­
vígslu eða út för í kirkj unni. Ef veð­
ur er gott eru fæst ir að flýta sér og
þá finn ur mað ur gamla þorps brag­
inn og ná lægð fólks ins hvert við
ann að. Ég finn líka sam stöðu með
fólk inu sem kem ur sam an á Aust­
ur velli til mót mæla. Suma þekki ég
og þær að stæð ur sem hafa svipt
svo marga þeirra ytra ör yggi í líf­
inu,” seg ir séra Hjálm ar Jóns son.
4 Vesturbæjarblaðið OKTÓBER 2010
Þurfum meiri sáttavilja
í samfélagið okkar
Sr. Hjálm ar Jóns son, sókn ar prest ur Dóm kirkj unn ar.
- seg ir sr. Hjálm ar Jóns son, sókn ar prest ur Dóm kirkj unn ar
Vaxtalaus greiðslukjör
í allt að 12 mánuði
(visa/euro) Engin útborgun
Sjóntækjafræðingar með
réttindi til sjónmælinga
og linsumælinga
Laugavegur 55, sími 551-1040 • Opið mán.–fös. kl. 11-18 • lau. kl. 10–16
Sendum í póstkröfu um allt land.
Það er aðeins ein alvöru hanskabúð og hún er á Laugaveginum við hliðina á Bónus.