Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.2008, Page 20

mánudagur 3. nóvember 200820 Fókus
Ein vinsælasta hljómsveit í sögu
íslenskrar popptónlistar, Sálin
hans Jóns míns, er viðfangsefni
heimildarmyndarinnar Hér er
draumurinn sem frumsýnd var í
Háskólabíói um helgina. Kveikjan
að gerð myndarinnar er tuttugu
ára afmæli hljómsveitarinnar en
tímamótunum hefur einnig ver-
ið fagnað með stórum tónleikum
fyrr á árinu auk þess sem vegleg
diskaútgáfa er fyrirhuguð seinna í
nóvember þar sem verður að finna
vinsælustu lög Sálarinnar, tón-
leikaupptökur, myndina sem hér
er til umfjöllunar og fleira. Hér er
draumurinn er í grunninn byggð á
nýlegum viðtölum við núverandi
meðlimi Sálarinnar þar sem lög
og myndefni frá ferli hljómsveit-
arinnar eru klippt saman í takt við
frásögn félaganna. Eins og búast
mátti við hafa „frontmenn“ og aðal
laga- og textahöfundar bandsins,
Stefán Hilmarsson og Guðmundur
Jónsson, orðið lengstum. Einhverj-
ir fimm, sex aðrir samstarfsmenn í
gegnum tíðina koma með innlegg,
sumir þó einungis 3–4 setningar,
auk þess sem brotum úr eldri við-
tölum við hljómsveitarmeðlimi er
skeytt saman við þau nýrri.
Það sem fram kemur í máli
viðmælenda er oft fróðlegt og
skemmtilegt, samspilinu á milli
frásagnar og mynda stýrt af fag-
mennsku og flæði myndarinn-
ar með miklum ágætum. Gum-
mi Jóns (eða „Guðmundur“ eins
og aðrir í bandinu virðast allt-
af kalla hann) og Stebbi Hilmars
(eða „Stefán“ eins og aðrir Sál-
armenn segja þegar söngvarann
ber á góma) eru skarpir og hæfa-
leikaríkir menn, vel máli farnir
og með dass af húmor og því afar
áheyrilegir. Þeir hafa líka augljós-
lega sett blóð sitt, svita og tár í að
gera hljómsveitina að því sem hún
er, en af myndinni að dæma sýn-
ist mér Guðmundur vera hjartað
og sálin og í hljómsveitinni. Skýr-
asta dæmi þess er þegar hann af-
henti félögum sínum drög að hátt
í þriggja ára vinnuplani bandsins
í upphafi seinni hálfleiks á líftíma
Sálarinnar hingað til. Afrakstur
þess vinnuferlis voru tvíburaplöt-
urnar Annar máni og Logandi ljós
og söngleikurinn Sól og Máni sem
byggður var á plötununum og sett-
ur upp í Borgarleikhúsinu. Sálin er
hljómsveit sem setur markið hátt
og árangurinn er eftir því.
Einn athyglisverðasti tíminn í
sögu Sálarinnar er þó í kringum ́ 92
til ´93. Þá er óhætt að segja að þeir
séu orðnir langvinsælasta hljóm-
sveit landsins, nýbúnir að gefa út
plötuna Garg sem hlaðin var smell-
um. Ætla má að sjálfstraust hljóm-
sveitarmeðlima sé í hæstu hæðum
og í kjölfarið vilja fleiri en einung-
is Stefán og Guðmundur semja lög
og texta hljómsveitarinnar. Þetta
er upphafið að endalokum bands-
ins í þeirri mynd sem það var þá;
dauðakippurinn var platan Þessi
þungu högg. Ergelsið, reiðin og
tilvistarkreppa hljómsveitarmeð-
lima sem tónlistarmenn fær útrás í
hinum þungu lögum þeirra á þess-
ari plötu. Fáum mánuðum eftir að
hún kom hún út fór hljómsveitin í
um það bil tveggja ára langt frí.
Eins fróðleg og skemmtileg og
þessi mynd er á köflum þá vant-
ar aðeins meira kjöt á beinin. Ég
saknaði til dæmis viðtals við ein-
hvern tónlistarspekúlant þar sem
hann segði frá tónlist Sálarinnar
og þætti hennar og vægi í sögu ís-
lenskrar popptónlistar. Tónlist-
in þannig sett í samhengi við það
sem hefur verið að gerast og gerj-
ast í tónlist hér á landi þessa tvo
áratugi sem Sálin hefur lifað, og
þá jafnvel rýnt í þræði á milli tón-
listarinnar og þjóðarsálarinnar
hverju sinni, ef einhverjir væru.
Menn eins og Arnar Eggert Thor-
oddsen á Mogganum, Óli Palli á
Rás 2 eða Dr. Gunni hefðu vafalít-
ið geta tjáð sig eitthvað um þetta.
Nánast eina tilbrigðið í þessa
veru var þegar Addi 800 kom með
áhugavert komment um sam-
starfið við Sinfóníuhljómsveitina
og hvernig Sálin hafi í raun verið
fyrsta popphljómsveitin af nokkr-
um á síðustu árum sem hélt tón-
leika með Sinfó.
Hér er draumurinn er ágætis
mynd en stendur til dæmis tveim-
ur nýlegum heimildarmynd-
um um íslenska tónlistarmenn,
Blindskeri sem fjallaði um Bubba
Morthens og Heima þeirra Sig-
ur Rósarmanna, töluvert að baki.
Hún virðist gerð af frekar litlum
efnum, að minnsta kosti eru engin
fingraför bruðls á henni, og má því
kannski segja að hún sé nokkurn
veginn jafn góð og efni stóðu til.
Kristján Hrafn Guðmundsson
á m á n u d e g i
Hvað veistu?
1. Öllum starfsmönnum SkjáSinS var sagt upp í síðustu viku. Hver er fram-
kvæmdastjóri Skjásins?
2. kk sendi á dögunum frá sér nýja plötu. Hvað heitir hún?
3. Hvað heitir skopmyndateiknari MogganS sem sagt var upp nýverið?
Lof eða Last?
Þorgeir Ástvaldsson, Kristófer
Helgason og Bragi Guðmundsson,
hafa lifað tímana tvenna á öldum
ljósvakans. Þeir eru vandfundnir
útvarpsþættirnir sem búa yfir jafn
mörgum árum af reynslu í útvarpi.
Þessi mikla reynsla skilar sér í þjóð-
málaþætti þegar ástand landsins er
eins og raun ber vitni. Á föstudög-
um hringja hlustendum inn og gefa
lof eða last vikunnar. Það þarf mikla
yfirvegun og fagmennsku til að geta
tekið á móti bálreiðum hlustendum
og ekki vantar reiðina þessa dagana.
Þeir félagar taka á móti hverju sem
er, af miklu jafnaðargeði og jafnvel
um of. Eins og það hljómar kannski
sérkennilega, þá held ég að veiki
punktur stjórnendanna sé sá að
þeir eru stundum of „dipló“. Maður
heyrir það oft að þeir eru að gæta
orða sinna og skoðana, væntanlega
til þess að halda í fagmennskuna.
Enn er svo ljóður á þættinum góða
sem tilkominn er vegna vinsæld-
anna en það er kæfandi magn aug-
lýsinga. Brimborgarvælið hrylli-
lega „Öruggan stað til að vera á“ fær
mann til að lækka í hvert sinn.
En þegar kemur að því að finna
fjölbreytta og áhugaverða viðmæl-
endur sem hæfa málefnum dagsins
eru fáir betri en Reykjavík síðdegis.
Þeir sinna heitu málunum án þess
að allur þátturinn snúist um þau og
umræðan verði eintóna. Þeir eru
með gott fréttanef og njóta þeirr-
ar stöðu að fara í loftið síðdegis.
Föstudagurinn var fjölbreyttur. Þar
komu við sögu viðmælendur frá
Landsbjörg, ASÍ, Sjóvá og Færeyjum.
Lúðvík Bergvins sagði frá frumvarpi
í framboðsræðustíl og Árni Johnsen
lýsti ástandinu á ljóðrænan máta
sem brælu og ólgusjó.
Þegar hinn síkáti söngnemi Ás-
geir Páll var með þeim í þættinum
var meira fjör. Sá mæti maður kom
með mikinn húmor inn í þáttinn
og ósjaldan heyrði maður að menn
voru ýmist í eða að ná sér eftir
hlátursköst í stúdíóinu. Það er fátt
skemmtilegra fyrir hlustandann en
að heyra slíkt. Niðurstaðan er þrjár
stjörnur. Þegar fjórða stjarnan, Ás-
geir Páll er með, þá skilar hún sér í
einkunnargjöfinni líka.
Sveinn Waage
KarLLægur
marKaður
Markaðurinn með Birni Inga Hrafns-
syni hefur komið skemmtilega á
óvart. Ég var ekki viss um hvernig
hann myndi standa sig sem þátta-
stjórnandi og sömuleiðis hafði ég
efasemdir um hversu lengi ég myndi
tolla yfir sjónvarpsþætti um viðskipti,
þar sem þau eru ekki meðal minna
helstu áhugamála. Björn Ingi stendur
sig hins vegar afar vel þó hann mætti
vera beittari á köflum. Framsetning
efnisins er á þann veg að ég held að
hver sá sem hefur snefil af áhuga á
þjóðfélagsumræðu samtímans verði
vart svikinn af Markaðnum. Ég varð
þó fyrir vonbrigðum með að af sex
viðmælendum var aðeins ein kona í
þætti helgarinnar. Að spyrli meðtöld-
um var því kynjahlutfallið einn á móti
sex, sem er afar slakt. Hins vegar hafa
karlmenn þó verið ofan á í viðskipta-
lífinu hér á landi sem annars staðar
en nú þegar þrýst er á aukna hlut-
deild kvenna í þessum geira væri til-
valið að þáttastjórnendur hefðu það
til hliðsjónar.
Erla Hlynsdóttir
Ég verð að viðurkenna að ég var dá-
lítið smeykur um framhald FIFA-
seríunnar eftir FIFA 08 en hann var
að mínu mati algjört drasl. FIFA
08 var allt of hægur og mér fannst
hann bara hundleiðinlegur.
Ljósið í myrkrinu var þó leikur-
inn Euro sem er að mínu mati besti
íþróttaleikurinn sem kenndur er
við árið 2008. Sex mánuðir voru á
milli útgáfu Euro 2008 og FIFA 09
og því var ég vongóður um að nörd-
arnir hjá EA Games myndu halda
sig nokkurn veginn við Euro-stílinn
frekar en FIFA 08.
Eftir að hafa prufað leikinn í
rúmar tvær vikur með félögum
mínum verð ég að segja að tölvun-
ördarnir hjá EA Games björguðu
deginum eða réttara sagt seríunni.
FIFA 09 er langt frá því að vera lík-
ur forvera sínum og í rauninni má
segja að það sé eins og svart og
hvítt.
Hvað innihald leiksins varð-
ar, fyrir utan sjálfa spilunina, þá
hefur FIFA 09 að geyma yfir fimm
hundruð félagslið í þrjátíu deildum
en einnig er að finna í leiknum 41
landslið en það er tveimur færri en
í FIFA 08 – breytir ekki miklu.
Tæknilega hliðin á leiknum er
bæði dásamleg og erfið. Í FIFA 09
skiptir nákvæmnin öllu máli og þá
sérstaklega þegar kemur að send-
ingum. Þá eru tæklingarnar orðnar
miklu flottari og fjölbreyttari. Það
er sem sagt mjög ólíklegt að þú sjáir
sömu tæklinguna tvisvar í leiknum
– þú sérð alltaf eitthvað nýtt.
Spilunin sjálf er mjög lík Euro
2008 og greinilegt að sá leikur var
hafður til hliðsjónar þegar ráðist
var í gerð FIFA 09. Menn kannski
vissu upp á sig skömmina eftir að
hafa gefið út FIFA 08 því stóru kall-
arnir hjá EA Games gáfu það út að
þeir hefðu gert yfir 250 breytingar á
leiknum.
Grafíkin er eins og best verður
á kosið á þriðju-kynslóðar leikja-
tölvu og því ætti útlit leiksins ekki
að svekkja neinn sem spilar á HD-
sjónvarpi en slík tæki eru nánast
nauðsynleg í dag fyrir þá sem vilja
fá sem mest út úr leiknum.
Í heildina litið er FIFA 09 að
mínu mati einn besti fótboltaleik-
ur sem hefur komið út – leikurinn
hefur allt það sem frábær íþrótta-
leikur býður upp á og því skyldu-
eign fyrir alla þá sem fíla FIFA-leik-
ina.
Þú verður að taka á því til að
trúa og því mæli ég hiklaust með
FIFA 09.
Atli Már Gylfason
Skot og mark!
1. Sigríður margrét OddSdóttir 2. SvOna eru menn 3. Sigmund JóHannSSOn
tölvuleikir
FIFA 09
Tegund: íþróttaleikur
Spilast á: X360 - PS3
Gullfallegur grafíkin í leiknum er sú
allra flottasta sem sést hefur í
íþróttaleik.
sorgir og sigrar
kvikmyndir
Hér er
drAumurInn

Heimildarmynd
Leikstjórn: Jón egill bergþórsson
sáLari ar
Hér er draumurinn myndin er í grunninn
byggð á nýlegum viðtölum við núverandi
meðlimi Sálarinnar þar sem lög og
myndefni frá ferli hljómsveitarinnar eru
klippt saman í takt við frásögn félaganna.
MYND EGGErT JóHaNNESSoN
sjónvarp
mArkAðurInn

Stöð 2
Útvarp
reykjAvík síðdegIs

Bylgjan 98,9, föstudaginn 31. október kl.16.00