Kópavogsblaðið - 01.10.2010, Blaðsíða 18

18 Kópavogsblaðið OKTÓBER 2010
Bernskuminningar úr Kópavogi
Urð­ar­braut­ar­brekk­an­var­spenn­andi­sleða­brekka­
sem­end­aði­á­Kárs­nes­braut­inni­en­hand­an­henn­ar­er­í­minn­ing­unni­hyl­dýpi!
Ég heiti Hörð ur Björg vins­
son, og ég fædd ist í Reykja vík
árið 1946. Ég var á barns aldri
þeg ar for eldr ar mín ir keyptu
hús við Borg ar holts braut 39 í
Kópa vogi, og þar bjugg um við
til fjölda ára.
Móð ir mín heit ir Guð rún Guð­
laugs dótt ir og fað ir minn Björg­
vin Ein ars son. Hann er lát inn.
Ég er elst ur þriggja systk ina;
bróð ir minn heit ir Þröst ur og
syst ir mín Guð laug Erla.
Kópa vog ur fyr ir hálfri öld
var rétti stað ur inn fyr ir hres­
sa krakka, sem léku sér úti
frá morgni til kvölds, og þek­
ktu hvorki tölvu, sjón varp
né Playsta tion. All ar þess ar
ný bygg ing ar sköp uðu æv in týra­
heim, þar sem var barist við
indíána eða bófa.
Minni stæð ust er mér Kópa­
vogs kirkja í Borg ar holti, með an
hún var í bygg ingu. Að koma
þar inn að kvöldi í niða myrkri,
vit andi að ann ar hóp ur var í fel­
um ein hvers stað ar í hús inu, var
dá lít ið ógn væn legt. Við stopp­
uð um, héld um niðri í okk ur and­
an um og hlust uð um, og ein hvers
stað ar í myrkr inu heyrð ist ein­
hver hreyfa sig, og smá steinn
skopp aði af vinnu palli nið ur á
þann næsta, og næsta o.sv.frv.
Pall arn ir náðu upp í efstu rjáf ur!
Fimmaur­inn­hindr­aði­
ígerð
Þess um ný bygg ing um fylgdi
þetta hefð bundna drasl, og það
var dag leg ur við burð ur að stinga
sig á nagla. Þess vegna geng um
við með fimmaur í vas an um, því
það mynd ast ekki ígerð í sári
sem fimmaur er lagð ur við. Þetta
vissu all ar mömm ur og ömm ur.
Reynd ar átt um við ekki alltaf
fimmaur þeg ar á þurfti að halda,
því vin sæll leik ur um langa hríð
var fimmaura hark. Sum ir töp uðu
þar öllu sínu, eins og ger ist enn
í dag, og urðu að slá lán til að
sótt hreinsa sár sín.
Það var spenn andi að renna
sér á sleða nið ur Urð ar braut ar­
brekk una. Hún var nokk uð brött
og end aði þvers um á Kárs nes­
braut ina. Hinu meg in við þá
frægu götu var hár bakki nið ur
í lóð ir hús anna sjáv ar meg in. Í
minn ing unni var þetta hyl dýpi.
Þá voru not að ir skíða sleð ar sem
létu vel að stjórn, enda man ég
ekki til þess að neinn hafi flog ið
þarna fram af. Það dró þó ekk­
ert úr fiðr ingn um, sem jókst eft ir
því sem hrað inn varð meiri og
neð ar dró.
Vont­gatna­kerfi,­og­
Kárs­nes­braut­in­verst!
Talandi um Kárs nes braut ina.
Hún var fræg, eða rétt ara sagt
al ræmd, langt út fyr ir Kópa vog­
inn. Þessi bær bjó hugs an lega
við versta gatna kerfi á land inu,
og þar var Kárs nes braut in lang­
verst. Ég lenti í því á tán ings ár­
un um oft ar en einu sinni að taka
leigu bíl úr Reykja vík og heim, og
bíl stjór inn neit aði að fara þessa
leið ina út á Borg ar holts braut.
Man ein hver húla­hopp æðið?
All ir urðu að eiga húla­hopp
hring, og raf virki í vest ur bæn­
um bjó þá til úr 3ja metra 16
mm raf magns rör um og ein um
sam setn ing ar hólk. Þetta seldi
hann á verði sem jafn að ist við
eina bíó ferð, og var þetta trú­
lega hæsta tíma kaup í Kópa vogi
þá. Við vor um nokkr ir sem höfð­
um feng ið hjá for eldr um okk ar
pen ing fyr ir bíó ferð, og eft ir mik­
ið sál ar stríð keypt um við húla
hringi í stað bíómiða.
Leik fé lag Kópa vogs var stofn­
að á þess um tíma, og við feng um
nokkr ir að hjálpa til við skipt ing­
ar á sviðs mynd um. Þetta varð
að ger ast hratt og fum laust, og
okk ur þótti þetta mik ið æv in týri.
Á ár un um upp úr 1950 var
Kópa vog ur sann köll uð land­
nema byggð, og eitt af því sem
ein kenn ir slík ar byggð ir er skort­
ur. Trú lega var víða skort ur á
pen ing um, því flest ir Kópa vogs­
bú ar voru að basla við að koma
sér upp þaki yfir höf uð ið. En
ég á að al lega við skort á ýms­
um lífs þæg ind um sem við telj um
sjálf sögð í dag.
For­rétt­indi­að­fá­síma
For eldr ar mín ir voru með
þeim fyrstu á Kárs nes inu að fá
síma. Fað ir minn starf aði hjá
stóru fyr ir tæki á þess um tíma,
og for ráða menn þess fyr ir tæk is
töldu hann verða að hafa síma.
Þeir hafa trú lega kippt í ein hverj­
ar síma snúr ur inn an kerf is ins,
og brátt vor um við kom in með
síma, og deild um þeirri línu með
vina fólki okk ar, sem bjó við
Kópa vogs braut.
Þá voru for rétt indi að vera
með síma, en þessu fylgdu ýms ir
snún ing ar. Ná grann arn ir komu
oft til að fá að hringja, sem var
auð vit að sjálf sagt mál, en verra
var þeg ar þurfti að sækja fólk í
sím ann í næstu göt ur. Þetta var
anna samt fyr ir móð ur mína, og
eitt hvað fékk ég að hlaupa líka.
Ég man eft ir einni ná granna­
konu sem kom oft að fá lán að an
sím ann, og tal aði um dag inn og
veg inn lang tím um sam an. Önn ur
ná granna kona átti móð ur sem
hringdi eldsnemma flesta sunnu­
dags morgna og bað um að dótt ir
sín væri sótt í sím ann. Þá var
ekk ert um ann að að ræða en að
klæða sig og hlaupa.
Nú á dög um er oft tal að um
sím ann sem ör ygg is tæki, og
þessi eini sími okk ar var það svo
sann ar lega. Eitt sinn kvikn aði í
mið stöðv ar klefa hjá ná granna
okk ar við Mel gerði, og þá kom
sér vel að geta hlaup ið yfir á
Borg ar holts braut til að hringja
í slökkvi lið ið, sem brást fljótt
við og slökkti eld inn á nokkrum
mín út um. Móð ir mín var reynd­
ar skömm uð eft ir á fyr ir að vera
svo óða mála í sím ann að vart
skild ist hvað hún sagði.
Ann að sem sit ur í minn ing­
unni er þeg ar ís lensk ur tog ari
fékk tund ur dufl í troll ið og sökk
norð ur af Straum nesi. Í áhöfn
voru 32 menn. Einn af þeim var
góð ur ná granni okk ar, sem bjó
við næstu götu. Mig minn ir að
það hafi ver ið seint að kvöldi
þessa dags að kona hans kom
til okk ar að reyna að grennsl­
ast fyr ir um af drif eig in manns­
ins. Ég geri ráð fyr ir að hún
hafi hringt í út gerð ina, og trú lega
ver ið fátt um svör fram an af, því
hún kom nokk uð oft þessa nótt
til að hringja. Hún var með lít il
börn heima og hef ur því þurft að
fara heim á milli þess sem hún
hringdi. Það var lít ið sof ið með­
an á þessu stóð, og sím inn hef ur
lík lega feng ið ófá bless un ar orð in
þeg ar seint og um síð ir bár ust
frett ir af því að all ir í áhöfn tog­
ar ans væru heil ir á húfi og hefðu
bjarg ast yfir í ann an tog ara.
Veðr­ið­var­alltaf­gott
Þannig skipt ust á skin og skúr­
ir hjá frum byggj um Kópa vogs
eins og öðr um. Ein mynd er þó
ætíð í for grunni þeg ar ég hugsa
til baka:
Ung ur mað ur að hlaða grjót­
garð á stóru lóð inni við Borg­
ar holts braut, með járn karli og
ber um hönd um. Í kring um hann
leik ur sér lít ill hnokki, önn um
kaf inn við að hjálpa heim il is­
hund in um að veiða fiðr ild in sem
fóru á stjá und ir mið nætti, ef
veðr ið var gott.
Og veðr ið var alltaf gott.
Fjöl­skyld­an­ á­ Borg­ar­holts­braut­ 39­ þann­ 8.­ maí­ 1960,­ ferm­ing­ar­vor­ið­ mitt.­ For­eldr­ar­ mín­ir­ Guð­rún­
Guð­laugs­dótt­ir­og­Björg­vin­Ein­ars­son­og­systk­ini­mín­Þröst­ur­og­Guð­laug­Erla­auk­mín.
Hörð­ur­Björg­vins­son.
Ég,­13.­mars­1961.
Á­peysu­fata­degi­í­Versló.