Vestfirska fréttablaðið - 08.03.1990, Side 8

Það voru skipverjar á Bárunni sem björguðu mönnunum þrem úr
ísköldum sjónum.
Snjólétt á Bíldudal!
— menn hafa vart komist á skíði fram að þessu
Þrátt fyrir að Vestfirðir séu nú
trúlega í augum flestra lands-
manna sem ein heljarmikil snjó-
kista og allt á kafi sumsstaðar, þá
hefur verið tiltölulega snjólétt á
stórum hluta þessa afskekkta
landshorns í vetur.
Bílddælingar hafa, ásamt raunar
fólki á svæðinu allt frá Þingeyri og
suður úr, getað státað af litlum
snjó í vetur og geta íbúar á norðan-
verðum Vestfjörðum litið þangað
öfundaraugum ef þeir á annað
borð sjá nokkuð útúr norð austan
stórhríðinni.
Til marks um snjóleysið á Bíldu-
dal, þá hafa íbúar þar vart getað
farið á skíði fyrr en nú nýverið.
Samkvæmt áreiðanlegum heimild-
um er loksins kominn það mikill
snjór að hægt sé að gangsetja
skíðalyftuna í hlíðum Hálfdáns.
Ekki hafa allir gleypt þessi dæma-
lausu snjóleysistíðindi frá Vest-
fjörðum í einum bita, og frétt
höfum við af Bílddælingum sem
staðið hafa í ströngu við að sann-
færa Sunnlendinga og aðra um
marauða jörð þó hávetur eigi að
vera samkvæmt almanakinu og allt
á kafi í snjó.
hk.
Mannbjörg varð
er skelbátur sökk
í Jökulfjörðum
Mannbjörg varð þegar tuttugu
og fjögurra tonna stálbátur,
Guðmundur B. Þorláksson ÍS 62,
sökk skammt undan landi við
hornið milli Grunnavíkur og
Staðarhlíðar í Jökulfjörðum um
hálftíuleytið á sunnudagsmorgun-
inn. Veður var gott er slysið varð,
gola og svo til sléttur sjór. Þrír
menn voru í áhöfninni, Ásgeir
Elíasson skipstjóri, Oskar Haf-
þórsson og Elías Kristjánsson, og
var þeim bjargað um borð í Báru
ÍS 66.
Blaðamaður VF náði tali af Ás-
geiri skipstjóra á sunnudag, og
sagðist honum svo frá:
„Það var mjög gott fiskirí og við
vorum að hífa inn fullan plóginn af
skel. Hann kom réttur innfyrir til
að byrja með en sennilega höfum
við híft hann aðeins of innarlega.
Hann rakst örlítið í bakborðssíð-
una, lenti á milli stýringar og gálg-
ans og fór hálfur útfyrir. Ég beygði
þá í bak og gaf allt í botn til að
reyna að rétta bátinn af en það
dugði ekki til. Hann stoppaði
aðeins, lagðist á hliðina og var
horfinn af yfirborði sjávar innan
30-40 sekúndna“, sagði Ásgeir
Elíasson skipstjóri.
„Sjálfvirki sleppibúnaðurinn
sem var á öðrum björgunarbátnum
virkaði ekki, og ekkert flaut nema
einn lítill björgunarhringur sem
við náðum að halda okkur í. Báran
ÍS 66 var að toga þarna rétt hjá
okkur. Þeir sáu slysið, slepptu öllu
lausu og sigldu undir eins að
okkur. Ég held að við höfum ekki
verið í sjónum nema um það bil
tvær mínútur.
Maður er bara hálf dasaður
ennþá, annars vorum við alltaf
mjög rólegir, því við vissum af
Bárunni þarna rétt hjá okkur. Við
vorum bara kyrrir við björgunar-
hringinn og biðum þess að þeir
sigldu að okkur.
Annars er manni nú efst í huga
eftir að hafa sloppið svona vel
hversu sleppibúnaði á björgunar-
bátum er oft áfátt. Það er ekki nóg
að hafa björgunarbáta um borð ef
ekki er hægt að reiða sig á að þeir
virki eins og til er ætlast. Það er
óhugnanlega algengt að sjálfvirkur
sleppibúnaður á björgunarbátum
virki alls ekki. Það þyrfti að setja
miklu strangari reglur um skoðun
og eftirlit með öryggisbúnaði.
Bátarnir eru ekki skoðaðir nema
einu sinni á ári og það segir sig
sjálft að þessi búnaður er stöðugt
í seltu og ryðgar einfaldlega fastur.
Lágmarkstíðni skoðana á öryggis-
búnaði báta ætti að vera þrír mán-
uðir“, sagði Ásgeir.
Aðeins einn af skipverjunum á
Guðmundi var í flotgalla. Hann
var fyrstur þeirra þremenninganna
að jafna sig eftir volkið, náði
reyndar aldrei að kólna neitt að
ráði.
„Við hinir tveir vorum svona
klukkutíma að jafna okkur eftir
veruna í sjónum. Það var hlynnt
mjög vel að okkur um borð í
Bárunni, þeir settu okkur strax í
þurr og hlý ullarföt, pökkuðu
okkur inn í fatnað og komu í okkur
heitu kaffi. Við viljum biðja fyrir
sérstakt þakklæti til skipverjanna
á Bárunni fyrir björgunina og að-
hlynninguna“, sagði Ásgeir
Elíasson skiþstjóri að síðustu
hge
ísafjördur:
Breytingar á hótelinu
Töluverðar breytingar hafa nú
verið gerðar á neðstu hæðinni á
Hótel ísaflrði. Matsalurinn hefur
verið lokaður af með vængjahurð-
um, salirnir málaðir, og nýtt af-
greiðsluborð smíðað í stað þess
gamla. Breytingarnar hafa heppn-
ast með miklum ágætum og salur-
inn orðinn til muna hlýlegri og vist-
legri.
„Það er nauðsynlegt að skipta
aðeins um yfirbragð öðru hverju
og gefa staðnum smá andlitslyft-
ingu. Það var hérna tería fyrst og
síðan var henni lokað. Það var gert
með því að loka fyrir þar sem
skenkurinn var og eftir stóð í horn-
inu einhverskonar bar, sem reynd-
ar var ekki notaður sem slíkur í
okkar tíð“, segir Áslaug Alfreðs-
dóttir hótelstjóri.
„Það var orðið mjög brýnt að
gera eitthvað fyrir salinn. Þó að
ekki hafi verið tækifæri til að um-
bylta honum alveg, var nauðsyn-
legt að gera á honum breytingar.
Við smíðuðum hérna skenk þar
sem við getum haft huggulegt
morgunverðaborð og eins kaffi-
hlaðborð, sem við höfum alla
daga.
Veitingasalurinn er opinn alveg
frá morgni til kvölds, þannig að
hann verður að þjóna þeim megin-
tilgangi sem er að hafa opið fyrir
matargesti, en minni áhersla er
lögð á vínsölu sem hér var svo
mikil áður. Fólk getur að vísu
komið hérna á kvöldin og fengið
sér vínglas í huggulegheitum, en
drykkja á ekki að vera stunduð
hér. Við erum ekki í samkeppni
við pöbbinn“, segir Áslaug.
Á veggina eru nú komin mál-
verk og myndir frá Slunkaríki og
prýða þau vissulega umhverfið.
Myndirnar eru til sölu og verða
endurnýjaðar eftir því sem þurfa
þykir.
Einnig er ástæða til að vekja
athygli á því að hótelið býður
uppá ódýra smárétti í hádeginu
ásamt réttum dagsins, og ennfrem-
ur er mjög ódýr barnamatseðill í
gangi fyrir þá sem vilja taka börnin
sín með út að borða. Um helgar er
yfirleitt boðið upp á lifandi tónlist,
og hefur aðsóknin verið það góð
að vissara er að panta borð með
fyrirvara um helgar.
hgc
Husquarna saumavélar í miklu úrvali
Sænsk gæðavara á hagstæðu verði
©
POLLINN HF.
Q 3092
Mokum og fjarlægjum
snjó fyrir bæjarbúa
Hreinsum plön, gangstéttir o.fl.
.Gerum föst verðtilboð.
Steiniðjan h/f
STEINIÐJAN HF.
© 3751