Feykir


Feykir - 09.12.1987, Page 4

Feykir - 09.12.1987, Page 4
4 FEYKIR 41/1987 Miiuting: Jón S. Sigfússon Sauðárkróki Altaristaflan í Siglufjarðarkirkju. Aðventuhátíð í SigluQarðarkirkju Tengdafaðir minn, Jón Sigtryggur Sigfússon, Skógar- götu 26 á Sauðárkróki, lést á sjúkrahúsinu þar þann 17. nóvember sl. á 85. aldursári. Þar er genginn mætur maður, sem mig langar til að minnast með nokkrum orðum. Hann fæddist í Brekku í Svarfaðardal 1. september 1903. Foreldarar hans voru hjónin Soffia Margrét Zóphon- íasdóttir frá Bakka og Sigfús Kristinn Bjömsson frá Syðra- Garðshorni. Þau bjuggu í Brekku, en Sigfús drukknaði vorið 1904, þegar hákarla- skipið Kristján fórst meðallri áhöfn út af Rit í ofviðri. „Var hann stýrimaður á því skipi og þótti góður sjómaður”, segir í bókinni Svarfdælingar eftir Stefán Aðalsteinsson. Börn Sigfúsar og Soffíu eru: Anna Sigfúsína, f. 1895, kona Magnúsar Sölvasonar sjómanns á Litla-Arskógs- sandi, Kristjana Guðrún, f. 1897, kona Péturs Sigurðs- sonar smiðs og tónskálds á Sauðárkróki, Bjöm Haraldur, f. 1899, bílstjóri í Reykjavík, Zóphonías, f. 1901 pípu- lagningamaður í Reykjavík og Jón Sigtryggur, sem hér er minnst. Soffía giftist síðar Guð- mundi Birni Sigvaldasyni. Þau bjuggu í Ölduhrygg um skeið, en fluttu til Skaga- fjarðar og settust að á Sauðárkróki árið 1915 og áttu þar heimili til æviloka. Börn Soffiu og Guðmundar voru: Svanhildur Bergþóra, f. 1907, kona Georgs Karls- sonar á Akureyri, Svafa, f. 1909, kona Gests V. Bjarna- sonar hafnarvarðar á Akureyri, Sigfús Svarfdal, f. 1911, verkamaður á Sauárkróki og Skarphéðinn Valdemar, f. 1915, dó sem barn. Jón Sigtryggur dvaldist fyrstu árin hjá móður sinni og stjúpföður, en mun snemma hafa farið í vist á ýmsum bæjum í Skagafirði. Seinna lá svo leiðin til Reykjavíkur og þar munu svo hafa legið saman leiðir hans og Sigurbjargar T. Guttormsdóttur frá Síðu í Vesturhópi, dóttur hjónanna þar, Arndísar Guðmunds- dóttur og Guttorms Stefáns- sonar, sem ættaður var af Fljótsdalshéraði.Þau Jón og Sigurbjörg gengu í hjóna- band þann 11. október 1931 og bjuggu fyrsta veturinn á Síðu. Þá fluttu þau að Bjarghúsum, næsta bæ við Síðu, og bjuggu þar í tvö ár og síðar að Efra-Vatnshorni. Árið 1936 fluttu þau svo til Sauðárkróks og áttu þar heima síðan. Þau eignuðust sjö börn, sem öll eru á lífi.Þau eru: Guttormur Árnar, f. 1932, kvæntur Hrefnu Þ. Einars- dóttur úr Ytri-Njarðvík, þau búa í Ytri-Njarðvík og eiga fimm dætur, Bjöm Haraldur, f. 1933, kvæntur Elísu Vilhjálmsdóttur, ættaðri úr Skagafirði, þau búa í Kefla- vík og eiga fjögur börn; Hrafnhildur Svafa, f. 1934, gift Jóhannesi Sigmundssyni í Syðra-Langholti, þau eiga sjöbörn, Lissy Björk,f. 1936, ógift en á einn son, hún býr í Keflavík, Anna Soffía, f. 1940, gift JósepÞóroddssyni frá Hofsósi, búa á Sauðár- króki, þau eiga þrjú börn, Sigurlaug, f. 1941, gift Stefáni Vagnssyni bónda á Minni-Ökrum í Blönduhlíð, þau eiga fjögur börn, Viðar, f. 1946, kvæntur Steinunni Egilsdóttur úr Keflavík, þau búa þar og eiga þrjú börn. Eins og fyrr segir fluttust þau hjón, Jón og Sigurbjörg, til Sauðárkróks árið 1936 ásamt börnum sínum, sem þá voru fædd. Þetta voru frekar erfiðir tímar og atvinnuleysi víða, en Jón var annálaður dugnaðarmaður að hverju sem hann gekk, og gekk honum því oft betur en öðrum að fá vinnu. Hann átti einnig skepnur, eins og þá var títt í þéttbýli, kýr, kindur og hesta. Hann hafði alla tíð mikið yndi af hestum og átti jafnan margt góðra hesta, sem hann annaðist af stakri kostgæfni sem og allar sínar skepnur. Að heyskap gekk hann með einstökum dugnaði og átti jafnan gnótt heyja. Sigurbjörg lést árið 1952, langt um aldur fram. Hún var að sögn allra er til þekktu mikil fríðleiks- og myndar- kona, eins og hún átti kyn til. Þetta var að vonum mikið reiðarslag fýrir alla fjölskyld- una, en Jón var ekki þeirrar gerðar að bugast eða gefast upp. Hann bar harm sinn í hljóði, staðráðinn í því að sjá sér og sínum farborða og koma börnum sínum til manns. Öll eru þau systkin vel gefin og vel verð og koma sér hvarvetna vel. Jón, tengdafaðir minn, verður mörgum minnisstæður er honum kynntust. Hann var ákaflega fastur fyrir og hafði ákveðnar skoðanir á. mönnum og málefnum, en á, hinn bóginn gat hann verið blíður og einstaklega barn- góður. Hins síðari ár bjó hann í litla húsinu sínu undir brekkunni, Skógargötu 26, Ketu. Þangað var gott að koma og spjalla um heima og geima, en fljótlega vildi talið berast að eftirlæti hans, hestunum.Þrátt fyrir heilsu- leysi og nokkra fötlun síðari hluta ævinnar stundaði hann vinnu fram á hin síðari ár. Hann vildi vera óháður og sjálfbjarga alla tíð og ekki upp á aðra kominn, en hann naut nágrennis við dóttur sína, Önnu, og hennar fjölskyldu, sem býr á Sauðár- króki. Um mánaðamótin októ- ber/nóvember dró svo smátt úr þessari öldnu kempu. Hann varð að leggjast á sjúkrahús, þar sem hann andaðist eftir stutta legu þann 17. nóvember. Þarmeð var lokið langri vegferð, sem hófst í Brekku í Svarfaðardal, líkt og hjá frænda hans Snorra Sigfússyni, fyrrum námsstjóra, sbr. bók hans, Ferðin frá Brekku. Blessuð sé minning Jóns S. Sigfússonar Jóhannes Sigmundsson. Það er hefð fyrir því, að landsfundir stjómmálaflokka sendi frá sér ávörp til þjóðarinnar. Samtök um Kvennalista sjá ekki ástæðu til að viðhalda þessari hefð óbreyttri. Stefna okkar birtist í vinnuaðferðum Kvennalistans, störfum hans og hugmyndum. Þetta er öllum frjálst að kynna sér, því fyrir liggur ítarleg stefnuskrá. I lok landsfundar liggur okkur hins vegar þetta á hjarta: Samkeppnis- og eiginhags- munakerfi karlveldisins sundrar konum. Kvennalistinn beinir eftirfarandi spurningu til allra kvenna, hvar sem þær eru og hverjar sem aðstæður þeirra eru: Er ekki kominn tími til að konur á öllum sviðum þjóðlífsins taki höndum Annan sunnudag í að- ventu var efnt til hinnar árlegu aðventuhátíðar í Siglu- fjarðarkirkju. Þar var að venju fjölbreytt dagskrá. Ræðumaður kvöldsins var Siglfírðingurinn Stefán Skafta- son yfirlæknir. Aðventuhátíðin hófst með inngöngu Barna- kórs Siglufjarðar og ljósa- tendrun. Fermingarbörnin í ár fluttu helgileik, og barna- kórinn flutti tvö lög undir stjórn ElíasarÞorvaldssonar skólastjóra Tónlistarskólans. Kirkjukórinn flutti nokkur kórlög undir stjórn Tonys Raleys organista og kór- stjórnanda. Ungar stúlkur sem dvalið hafa í Svíþjóð fluttu Lúsíu- söng, en hann á einkum vel við þegar aðventuljósin, sem svo sannarlega lýsa upp skammdegismyrkrið, eru tendruð. I þetta sinn hófst kirkju- árið með því að lokið var gagngerum endurbótum á Siglufjarðarkirkju utan sem innan. Þetta kvöld vom tekin í saman á eigin forsendum? Er það ekki þannig, sem við getum leyst úr læðingi þá orku, sem ein verður til að bæta hag okkar? Eyðum ekki orku í að viðhalda kerfi, sem sjálft nýtur krafta okkar og aðstæðna, - kerfi sem neitar okkur um réttmæta virðingu fyrir störfum okkar, launuðum og ólaunuðum, - kerfi sem neitar að taka mark á viðhorfum okkar. Þau aumu kjör sem konum eru búin, bitna ekki á þeim einum, heldur á öllum, sem þurfa á umönnun að halda. Þess vegna er barátta kvenna ekki eiginhagsmuna- barátta heldur í þágu heildar. Konur hafa í vaxandi mæli unnið að því að bæta kjör sín og stöðu eftir hefðbundnum leiðum en ekki haft erindi notkun ný hljómflutnings- tæki sem eru þráðlaus og sérstök tæki eru fyrir þá sem eru með skerta heyrn. Altaristöflur kirkjunnar hafa verið teknar til viðgerðar, og er aðaltaflan nú þegar komin úr viðgerð, en það er einstakt listaverk eftir Gunnlaug Blöndal. Altaristaflan eftir Anker Lund, danskan list- málara hefur verið lagfærð, en stærsta viðgerðin hefur farið fram á altaristöflunni frá 1726, sem hefur fram að þessu verið talin eftir hollenskan listmálara, en listfræðingurinn Frank Ponzi, telur að hér sé um íslenskt verk að ræða, og er með þá tilgátu uppi, að verkið sé eftir málarann Ámunda Jónsson, en hann á altaristöflu frá þessum tíma, sem varðveitt er á Þjóðminja- safninu. Þetta kvöld var einnig tekin í notkun ný lýsing í kirkjunni. Eftir hátíðardagskrá var kirkju- gestum boðið í aðventukaffi í safnaðarheimilinu. sem erfiði. Læmm af reynslunni, höfnum hefðum sem binda okkur í viðjar, troðum okkar eigin slóð. Hlustum eftir eigin rödd og á raddir hver annarrar. Hlustum á rödd skáldkonunnar Jómnnar Sörensen sem segin Ef þú gengur of lengi troðna slóð hættirðu að sjá upp úr tröðunum gakktu ótrauð beint af augum þegar efsta tindi er náð mun ekkert skyggja á útsýni þitt en hugaðu að fótbúnaði þínum áður en þú leggur í urðina. Stjómmálaályktun 5. landsfundar Kvennalistans 13.-15. nóv. 1987

x

Feykir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Feykir
https://timarit.is/publication/1151

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.