Feykir - 04.09.1991, Qupperneq 5

30/1991 FEYKIR 5
USVH sigraði í Bikar-
móti Norðurlands
Ingólfur Nikódemusson
húsasmíöameistari á Sauðárkróki
lm memorian
Sú kynslóð sem breytti íslandi
úr fátækri hjálendu í fullvalda
ríki, sem býður þegnum sínum
upp á ein bestu lífskjörálfunnar,
er nú óðum að safnast til feðra
sinna. Þettafólk,afarogömmur
þeirra, sem nú eru að byrja að
snúa hjólum atvinnulifsins,
byrjaði llestallt ævistarfsitt með
tvær hendur tómar og viljann
einan að vopni. A lífshlaupisínu
hefur það séð slíka byltingu í
atvinnulífi og lífsháttum, að
engin önnur kynslóð, sem
jörðina hefur troðið, hefur séð
annað eins. I stað handverkfæra
eru komnar stórvirkar vinnu-
vélar, í stað árabátanna eru
komin tæknivædd stórskip og
heimsviðburðirnir birtast á
sjónvarpsskjá inni í stofu hjá
fólki í sama vetfangi og þeir
gerast og er þá fátt eitt talið.
Þeir sem fæddir eru eftir miðja
öldina eiga vafalaust erfitt með
að átta sig á, hverja ógnar
aðlögun þetta fólk hefur orðið
að temja sér auk þess að þurfa að
skila arfi kynslóðanna áfram til
afkomendanna við þessi skilyrði.
Við gleymum líka oft að þakka
þeim fyrir þau lífskjör sem við
búum nú við og þau hafa með
elju sinni skapað okkur. Nú
hvílir sú skylda á okkur að skila
áfram til barna okkar og
barnabarna arfinum. sem þau
fólu okkur, íslenskri tungu og
íslenskri menningu. Með því
heiðrum við best minningu
þeirra.
Ingólfur Nikódemusson sofnaði
svefninum langa þegar sumri
tók að halla. Hann hafði víst
haft það á orði við syni sína, að
hann vænti hvíldarinnar áður en
hausta tæki í náttúrunni.
Honum hafði verið það mikið í
mun að sjá lífið kvikna og
náttúruna vakna af vetrarsvefni
einu sinni enn nú á síðastliðnu
vori. Landið og náttúra þess
skipti liann svo óendanlega
miklu máli, enda þekkti hann
hvorutveggja með eindæmum
vel.
á skónum úr kýr- eða
hrosshúðinni sem maður
gekk á yfir heiðina í gamla
daga”, sagði Jón.
,,Jón öslaði alla læki á
skónum en við hin reyndum
að stikla á steinum. Þetta var
meira úrfellið, það rann
bleytan úr húfunni og
vettlingunum hjá okkur”,
sagði Sigríður í lok upprifjunar
á ferðalagi sem margt yngra
fólk en þau Jón gætu
áreiðanlega verið upp með
sér af. En þau fundu samt
ekki fyrir neinni hetjutilfinn-
ingu við leiðarlok á Atla-
stöðum.
Náttúruunnandi er heiti sem
átti betur við Ingólf heitinn en
flesta aðra. Hann hafði einstakt
auga fyrir jafnt því smáa sem
stóra í náttúrunni og lagði sig
fram um að skilja það og
skilgreina meðal annars með því
að tileinka sér allt það sem hann
átti aðgang að í rituðu máli um
þau efni til viðbótar við sínar
eigin athuganir. Vafalaust hafa
það oft verið „stolnar stundir”
sem hann notaði til náttúru-
skoðunar og til að efla þekkingu
sína á náttúrufræði og líklega oft
gengið á knappan svefntíma í
harðri lífsbaráttu. Flestir, sem
hann þekktu, eru þó á einu máli
um að þarna hafi hann þó átt
sínar sælustu stundir.
Ingólfur var líka óþreytandi
að miðla lífsreynslu sinni og
þekkingu og munu börn hans og
barnabörn meðal annars hafa
átt með honum ótal sælustundir
við fuglaskoðun og fjallgöngur.
En þeir voru fleiri sem nutu
leiðsagnar hans og yfirburða-
þekkingu á landi og landslagi.
Snemma mun hann hafa orðið
félagi í Ferðafélagi íslands og
tekið þátt í starfi þess af lífi og
sál. Honum mun þó hafa þótt
ástæða til að færa þetta starf
meira til fólksins, án tillits til
búsetu. Honum þótti sem
nágrönnunum í Eyjafirði hefði
tekist vel til með sína ferða-
félagsdeild. Kynntist hann starfi
þeirra allvel og þar á meðal
vegabótum á hálendinu og
sæluhúsasmíði.
Ingólfur hafði mikinn áhuga á
að vegasamband tækist upp úr
Skagafirði suður á Sprengi-
sandsleið. Hann hafði í gegnum
kynni sín af Ferðafélagi Akur-
eyrar fylgst með vegabótum
þeirra upp af Eyjafirði, fyrst
tilraun með Vatnahjallaveghinn
forna og síðar um Hólafjall.
Sælureitur FFA við Laugafell
var honum líka vel kunnur, en til
að komast þangað og áfram
suður á Sand úr Skagafirði var
einn erfiður farartálmi, Jökulsá
austari.
Þegar vegarslóði hafði verið
lagður upp Þorljótsstaðabrekk-
urnar, en þar mun Ingólfur hafa
verið með í ráðum, þótti honum
einsýnt, að leggja yrði allt kapp á
að brúa Jökulsána, því um
öruggt bílavað yrði aldrei að
ræða á henni. Saga þessarar
brúarsmíði verður betur rekin af
öðrum, en óhætt er að segja, að
án Ingólfs og hans forgöngu
hefði þessi brúarsmíði ekki
komist á, a.m.k. ekki á þessum
tíma. Sá harðsnúni hópur, sem
með Ingólfi starfaði að brúar-
smíðinni varð síðan kjarninn i
Ferðafélagsdeildinni í Skaga-
firði þegar hún var stofnuð.
Ingólfur var þar nánast sjálf-
kjörinn formaður og leiðtogi og
lljótlega eftir stofnun deildar-
innar var hafist handa við að
smíða skála þann í Lamba-
hrauni vestara, sem síðar var
mjög maklega nefndur eftir
Ingólfi.
Þótt brúarsmíði, skálabygg-
ingar og vegabætur vægju þungt
í félagsstarfi FFS, þá gleymdi
Ingólfur aldrei megintilgangi
félagsstarfsins, að kynna fólki
landið sitt með ferðalögum og
leiðsögn. Þær eru ófáar ferðirnar,
sem hann var leiðsögumaður og
fararstjóri í og átti með lifandi
frásögnum sínum ríkan þátt í að
vekja áhuga fólks á landinu og
náttúru þess og opna því nýja
heima á þeim vettvangi. Margur
maðurinn á honum því ýmislegt
að þakka í þessu efni og þar á
meðal sá sem þetta ritar.
Þegar björgunarsveit Slysa-
varnardeildarinnar Skagfirðinga-
sveitar var endurvakin á sjötta
áratugnum var leitað til Ingólfs
með að veita henni forystu og
leiðsögn fyrstu skrefin og móta
starfshætti hennar. í þeim
vandasömu störfum naut þekk-
ing Ingólfs og félagsþroski sín
afar vel og hann tamdi félögum
sínum þá virðingu fyrir lífinu,
sem er nauðsynlegt grundvallar-
atriði í því starfi.
í þessum slitrum hefur verið
reynt að draga upp mynd af
félagsmálamanninum og náttúru-
unnandanum Ingólfi Nikodemus-
syni. Ogetið er þó starfa hans að
iðn sinni, en hann var eins og
margir hans ættmenn völundur
mikill og vandvirkni hans og
smekkvísi viðbrugðið. Einnig
gætu kunnugir vafalaust sagt frá
starfi hans fyrir minjasafnið í
Glaumbæ, en þar átti hann víst
ótalin handtök við lagfæringar,
viðgerðir og endursmíði gamalla
muna. Um þessa þætti og marga
aðra í lífshlaupi hans munu
vafalaust aðrir fjalla, sem betur
þekkja til.
I upphafi þessara orða var
minnst á uppbyggingarstarf
aldamótakynslóðarinnar. Þrátt
fyrir að þáttur hins nafnlausa
fjölda verði seint ofmetinn í því,
verða þó ætíð einstaklingar, sem
marka dýpri spor en aðrir með
því að veita forystu og móta
strauma samtíðarinnar. Einn úr
hópi síðasttöldu má telja Ingólf
Nikódemusson. Hans verður
lengst minnst fyrir að styrkja
samband samtíðarmanna sinna
við landið og náttúru þess. Fyrir
það skal honum þakkað, nú
þegar vegferð hans hér er lokið.
Guðbr. Þorkell Guðhrandsson.
Ungmennasamband Vestur-
Húnvetninga sigraði á Bikar-
móti Norðurlands í hesta-
íþróttum er fram fór á
Króksstaðamelum í Miðfirði
24. og 25. ágúst sl. Sex
íþróttabandalög og ungmcnna-
sambönd tóku þátt í mótinu,
öll með fullskipaðar sveitir.
Það er hestamannafélagið
Þytur sem á undanförnum
árum hefur byggt upp mjög
góða aðstöðu á Króksstaða-
melum. USVH hlaut 107.8
stig og veglegan farandbikar
að auki sem Dagur gaf fyrir
nokkrum árum. I öðru sæti
varð ÍBA með 1057,1 stig.
UMSS lenti í þriðja sæti hlaut
977, 2 stig, þá UMSE með
656,2, HSÞ 641,3 ' og
USAH rak lestina með 637,1
stig.
Verðlaun voru mjög glæsi-
leg og hlutu allir verðlauna-
hafar bikar til eignar. Af
einstökum úrslitum má nefna
að Herdís Einarsdóttir USVH
sigraði í hlýðnikeppni á
Jóker og í gæðingaskeiði á
Neista. Þórir ísólfsson USVH
sigraði í fjórgangi á Skrúð, og
sonur Þóris Sigurður Líndal
í hindrunarstökki á Brana.
Þá hampaði Jóhann Skúla-
son UMSS á Prins gulli í
fimmgangi.
EA/þá
LANDSBANKI
í S L A N D S
----L ----
N • Á • M • A • N
NÁMSMAIUIUAÞJÓNUSTA
LANDSBANKANS
NÁMAN er sérstök þjónusta Landsbankans fyrir
námsmenn frá 18 ára aldri. Ýmsir þjónustuþættir
Landsbankans auk nýjunga eru settir saman í pakka
sem er sérstaklega sniðinn að þörfum námsfólks.
í lUÁMUNNI ER:
•EINKAREIKNINGUR
•KJÖRBÓK
•LANDSBÓK
•GREIÐSLUKORT
•IUÁMSLOKALÁN
•STYRKVEITING
•RÁÐDEILD
•FILOFAX MINNISBÓK
Landsbanki
íslands
Banki allra landsmanna
ÚTIBÚID Á SAUÐÁRKRÓKI
SÍMIIUN OKKAR ER 353S3