Feykir - 26.04.1995, Blaðsíða 5

16/1995 FEYKIR5
„Hinn góði félagsandi, söngurinn
og ákveðinn léttleiki tilverunnar
Hestamannafélagið Stígandi í Skagafirði fagnar nú hálfr-
ar aldar afmæli. Síðasta vetrardag dreif að mikið fjöl-
menni í Félagsheimilið Miðgarð þar sem afmælishátíðin
fór fram. Það var einmitt á síðasta vetrardag árið 1945
sem nokkrir áhugasamir hestamenn í framanverðum
Skagafírði komu saman í Hótel Varmahlíð og stofnuðu
hestamannafélag. Það munu hafa verið þeir snillingarnir
Sigurjón Jónasson (Dúddi) heitinn á Skörðugili og Sig-
urður Óskarsson í Krossanesi sem vöktu fyrst máls á því
að stofna félagið. Frá þessu segir og ýmsu öðru í 50 ára
sögu Stíganda, sem nýlega kom út í myndarlegri afmæl-
isbók. Bókin heitir Stígandi 50 ára og ber undirtitilinn Frá
Vallabökkum tif Vindheima. Fjöldi manns rita í bókina
og hana prýða margar skemmtilegar myndir. Ritstjórn
annaðist Sigríður Sigurðardóttir safnvörður í Glaumbæ
og það er Bókaútgáfan á Hofi sem gefúr bókina út.
,AHt frá því að ég fyrst fór
aó kynnast félagsstarfi hér í
héraði hefur mér virst Hesta-
mannafélagið Stígandi njóta
virðingar og vinsælda í hugum
héraðsbúa og starfsemin verið
samofin menningu og daglegu
lífi fólks. Eg hef sannfærst um
þaö betur og betur að hesta-
mannafélagið og sá andi sem
þar svífur yfir vötnum. hinn
góði félagsandi, söngurinn og
ákveðinn léttleiki tilverunnar á
sinn þátt í því að gera Skaga-
ljöróinn og mannlífið þar svo-
lítið frábrugðið öðrum héruð-
um í landinu", segir Páll Dag-
bjartsson núverandi formaður
Stíganda m.a. í ávarpi sínu í af-
mælisritinu.
„Hann var 10 ámm yngri en
ég. Eg var þá á ferð úti í
Glaumbæ og sé lítinn strák á
stórum, dökkgráum hesti. Eg
stoppaði og spurði hver hann
væri og hvur ætti hestinn. „Eg
er að temja fyrir prestinn",
sagði sá stutti,“, segir Siggi í
Krossanesi um það þegar hann
sá lélaga sinn Dúdda á Skörðu-
gili fyrst.
Nokkur átök um nafnið
Hestamenn á Króknum
voru nýbúnir að stofna félag,
Léttfeta, sem Siggi og Dúddi
höfðu mikinn hug á. Einu sinni
þegar Siggi kom í Skörðugil
segir hann vió Dúdda upp úr
eins manns hljóði: „Eigum við
ekki að stofna hestamannafé-
lag“? Dúddi hélt það nú. Þetta
var í apríl 1945 og ekki datt
þeim í hug aó hvika frá svo
ljómandi góðri hugmynd.
„Viö ákváðum þama strax
að stofna félagið síðasta vetrar-
dag og auglýsa það vel“, sagði
Dúddi. Þeir undirbjuggu þetta
dálítið. Lögin sömdu þeir úti í
Glaumbæ og höfðu aðallega
eigið hyggjuvit við það, sögðu
þeir og glottu báðir. Atján
manns mættu á fund á hótelinu
í Varmahlíó. Dúddi var fundar-
stjóri. Mörgum fannst það
hreinasta heimska að vera að
stofna annað félag, samt gengu
allir fundarmenn í það. Nokkur
átök uröu út af nafninu, en
þegar út í alvöruna var komió
voru menn sammála um að
nefna það Hestamannafélagið
Stíganda eftir gæðingi Jóns
Péturssonar frá Eyhildarholti
sem frægur var í Skagafirði og
víðar. Uppástungu að því nafni
átti Bjöm Jónsson í Glaumbæ.
Aldrei vont veður á
Vallabökkum
Það var ákveðið á fyrsta
fundi að halda kappreiðar um
sumarið og menn sendir út af
örkinni að leita að velli. Valla-
bakkamir þóttu bestir. Harald-
ur tók því vel að lána landið.
Það var náttúrlega ekkert hús,
en til var stórt „sýslutjald'*.
„Við fengum það lánað og
tjölduðum á laugardagskvöld-
inu. Skipt var verkum og mér
er minnisstætt, að meðal ann-
ars, scm ég átti aö gera, var að
ábyrgjast veðrió og ég get
svarið að þaó kom aldrei fyrir
að það væri vont veður á Valla-
bökkum", sagði Dúddi.
Greinilegt er við yfirlestur
bókarinnar að mikið og merki-
legt starf hefur verið unnið á
þeim 50 árum sem Stígandi
hefur starfað og félagið fylgt
vel eftir þeim framförum sem
verið hafa í hestamennskunni.
Yfirgripsmesta efni bókarinnar
fjallar þó um þann mikla ljóma
sem sveipaður er í minning-
unni um mótin á Vallabökk-
um, en einnig er vikið að hinni
miklu uppbyggingu sem átt
hefúr sér staö á Vindheimamel-
um. Það svæði var tekið í notk-
un 1967 og er í dag einn glæsi-
legasti leikvangur landsins til
hestamóta og hestasýninga.
Halldór Benediktsson frá Fjalli ræsir keppendur á Vallabökkunum 1961. Næstur er Ólafúr Sigur-
björnsson Grófargili á Sokka, sem vann 350 m sprettfærið árið áður. Elín Jóhannesdóttir Völlum
er á brúnum hesti. Ljósmynd Stefán Pedersen.
„Við inngönguhlið til skeið-
vallarins er mikill troðningur.
Mergð bíla og myndarlegar
riddarasveitir koma stöðugt í
hlað og allir þurfa að hraða sér
á völlinn. Skemmtinefndar-
mennimir í hliðinu hafa því
nóg að gera og hafa raunar haft
það frá því á fimmtudaginn því
alla stund síðan hefur verið
unnið að undirbúningi sam-
komunnar. Þeir em ekki lausir
af verðinum fyrr en á þriðju-
dagsnótt, því að sá hluti mánu-
dagsins, sem ekki er nauðsyn-
legt að nota til hvíldar, fer í að
gera hreint „samkomuhúsið“.
Sá munur mikill og
góður
Við hliðið sýnist mér mest
bera á Markúsi á Reykjarhóli.
Hann gegnir þar sjáanlega eins
konar sankti Péturs hlutverki.
Sá er þó munur þeirra Markús-
ar og Péturs, að sá síðar nefndi
er sagður gjam á að gera sér
mannamun, en Markús tekur
öllum jafnt og hleypir hverjum
þeim inn í „sæluríkið“ sem
þangað vill komast. Er sá mun-
ur bæði mikill og góður“, segir
Magnús H. Gíslason í stemmn-
ingslýsingu frá Vallabökkun-
um, en hann var mörg ár vall-
arstjóri á Bökkunum.
Auk þeirra sem þegar er
getið rita í afmælisbókina:
Ingimar Ingimarsson, Benedikt
Benediktsson, Jómnn Sigurð-
ardóttir, Sigfús Steindórsson,
Pétur Pétursson, Gunnar Thor-
steinsson, Grétar Geirsson, Þor-
valdur Ámason, Bjöm Sveins-
son, Jóhann Þorsteinsson, Jónína
Hjaltadóttir og Jóhann Guðmunds-
son frá Stapa. Ofáa pistlana í bók-
ina skrifar svo ritstjórinn Sigríður
Sigurðardóttir. Stígandabókin hefur
að geyma skemmtilegar lýsingar og
er eflaust mikill fengur hverjum
áhugamanni um hestamennsku.
Skorin bíldekk, hentug í mottur undir hross, fást hjá
-■-***■'11^*'** Bjama Aðalgötu 22 Sauóárkróki sími 35124.
Gjafagrindur fyrir sauðfé
W0

Höfum á boðstólum gjafagrindur fyrir sauðfé. Grindurnar
eru í fjórum hlutum, sem mynda ramma utan um rúlluna.
Tvær hliðar rammans standa á jörðinni en hinar tvær,
gaflarnir, eru á hjólum í rásum. Þær ganga saman þegar
rúllan minnkar og féð þrýstir á. Grindurnar eru
heitgalvaniseraðar en það margfaldar endinguna.
Umsögn úr búvélaprófun frá Bútæknideild RALA:
„Tuttugu ær komust að grindinni í einu og virtust
þær ná að éta heyið með góðu móti án þess að
nokkur umtalsverður slæðingur væri í kringum
grindina og sáralítið hey var eftir í henni".
Kynnið ykkur verð og greiðsluskilmála.
• Vara sem stöðugt er verið að þróa.
• Orðin enn betri en hún var.
VÍRHET j
Borgarbraut 74, Borgarnes,
sími 93-71000, fax 93-71819