Feykir - 02.06.2004, Blaðsíða 5

20/2004 FEYKIR 5
Við höldum ennþá forskoti
Um daginn var flaggað á
öllum tiltækum fánastöngum
hér í bæ. Ég hélt ég væri orð-
inn vitlaus því ennþá var ekki
17. júní á mínu dagatali. Næst
datt mér í hug að búið væri að
mynda nýjan meirihluta, reka
sveitarstjórann og selja Hita-
veituna. Það fór um mig sælu-
hrollur því nú sá ég ffam á fjör
og læti, Feykir kæmi út tvisvar
í viku, útvarp og sjónvarp
Það er jafnan tregablandin
stund þegar kemur að útskrift
úr skólunum og nemendur
hverfa á braut á nýjan vett-
vang. Það má merkja þessa
stemningu í á ávörpum nem-
enda og kennara við skólaslit.
Hér koma smáglefsur úr
ræðu Jóns F. Hjartarsonar
skólameistara Fjölbrauta-
skóla Norðurlands vestra,
þegar hann kvaddi braut-
skráða nemendur við skóla-
slitin 22. maí sl.:
„Um daginn fórum við 13
saman kennarar og nemend-
ur skólans um öngstræti í
Róm. Allt í einu opnaðist
þröng gatan inn á torg þar
sem gat að líta gríðarstórt
listaverk með gosbrunnum,
styttum og áletrunum sem
hópur fólks sat ffarnan við og
starði á agndofa af hriíningu.
Fontana Trevi heitir verkið.
Þetta fjölþætta listaverk var
gert í byijun átjándu aldar og
hafði að forskrift að tengja
saman í órofa heild lofgjörð
um sameiningu tveggja fyrir-
bæra ef svo mætti að orði
komast; fegurðina og nyt-
semdina, augnayndið og
nytjaverk í þágu almennings.
Það er eitthvað seiðandi
við seytlandi vatnið og niður-
inn er eins og ákall um að við
veitum því athygli. Verkið
allt var endastöð fomrar vatn-
leiðslu sem rómverskir her-
menn byggðu ffá uppsprettu í
rúmlega tuttugu kílómetra ffá
Róm upp í fjöllum fyrir fjöl-
mörgum öldum og, þeir
reistu veglegar vatnsleiðslur
með háum steinhleðslum og
bogum ofan af fjöllunum til
miðrar Rómar til nytja fyrir
allan almenning og er enn í
fúllu gagni. Vom veggmynd-
ir af þessum uppsprettufhndi
og smíð vatnsleiðslunnar um
miðbik verksins. Sitt til
hvorrar hliðar við miðju þess
vom tvær gyðjur. Önnur, sú
til vinstri, bar ávexti til merk-
mættu á svæðið og jafhvel
Norðurljós og þeirra fýlgifisk-
ar með blóðhunda til að snuðra
í skúmaskotum og eldhús-
krókum eftir safaríkum kjaffa-
sögum.
Ég dreif mig út að Stjóm-
sýsluhúsi til að horfa á aftök-
una. íslendingar em því miður
hættir að hálshöggva menn
opinberlega, sem er náttúrlega
miklu betra sjónvarpseffii en
is um hollustu vatnsins fyrir
gróður jarðar og sú til hægri
var gyðja heilbrigðisins og
vottaði hollustu vatnsins fyrir
líkamann. Efst gat að líta
fjórar styttur sem tákna áttu
árstíðimar og samband tím-
ans og vatnsins, guð hafsins
Neptunus og neðast til sitt-
hvorar hliðar vom hestar í
miklum ljörbrögðum sem
tákna áttu kraftana sem búa í
vatninu. Verkið í heild sinni
var ein töffamynd sem allir
ferðalangar hafa með sér
heim í minningunni. Og nú
reyni ég að lýsa þessu lista-
verki fyrir ykkur fátæklegum
orðum.
Ég ber þá ósk ykkur til
handa í bijósti að lífhlaup
ykkar verði að einu leyti sem
það, samtvinnað af einhverju
fogrn og einhveiju nytsam-
legu öllum til heilla. Að það
sem þið takið ykkur fyrir
hendur í óráðinni ffamtíð feli
í sér fegurð og nytsemd.
Rómveijar til foma trúðu á
guðdómleika þess sem al-
þýðan hafði gagn af. Ég trúi á
ffamtíð ykkar og ómælanleg
tækifæri ykkur til handa, til
að láta af ykkur gott leiða,
sjálfúm ykkur til gæfú og
gengis og alþýðu til gagns.
Við starfsmenn hljótum
að óska ykkur velfamaðar og
kveðjum ykkur með ámaðar-
óskum, velvilja og þakklæti
fyrir samvemstundimar und-
anfarin ár. Foreldmm ykkar
og forráðamönnunm þökk-
um við fyrir traustið sem þau
bám til skólans með því að
treysta okkur fyrir velferð
ykkar. Að lokum þakka ég
samstarsfólki öllu fyrir sam-
starfið í vetur, formanni
skólanefndar, skólanefndar-
fólki og þeim fjölmörgu sem
látið hafa orð í eyru mín falla
um hollvináttu sína til skól-
ans. Megi blessun fylgja ykk-
ur hvert sem leiðir ykkar
kunna að liggja.”
þessi hægfara gelding sem
tíðkast nú til dags í pólitíkinni.
Það er eldgömul aðferð að
reira undan lambhrútum og er
hörmulega sviplaus og flatn-
eskjuleg. Þá var bundið fast
ofan við eistun svo blóðið
hætti að renna til pungsins sem
auðvitað visnaði og datt af.
Eftir að eistun vom farin skipti
lambhrúturinn auðvitað um
eðli og nafn og hét þaðan í frá
sauður. Málfræðingar gætu
auðveldlega fúndið samsvör-
un milli þess og bæjamafns
sem ég man fúllvel ennþá þó
ég búi núna í Skagafirði.
Þama út við Stjómsýslu-
húsið sá ég engin merki þess
að eitthvað mikið væri á seyði,
sami gamli hægagangurinn og
dauðyflissvipurinn á öllu - og
þó? Norðan við hús stóð bíll
meindýraslátrarans með eitur-
efnatank og sprautugræjur á
pallinum en yfírböðullinn ekki
sjáanlegur. Ég játa fúslega að
þetta þótti mér gleðilegt að sjá.
Við höldum ennþá forskoti á
önnur sveitarfélög í fmmleg-
urn aðferðum þegar málin snú-
ast um að hagræða í stjómsýsl-
unni.
Ég las einhversstaðar að
fíflaeitur virkaði þannig að fíf-
illinn fær vaxtaræði, vex og
vex þangað til allur forðinn er
búinn og fíflið - nei fyrirgefið
fífillinn - dettur dauður niður.
Þetta er snjallt og nútímalegt,
eins konar öfúg gelding, virki-
lega ffumlegt. Ég er ennþá
stoltur af mínum mönnum.
Þeir em flottastir!
Glaumur.
Lionsklúbbur Skanafiarðar
Saltkjöt og múrbrot
Skagafjörður hefúr fengið
talsverða umfjöllun í lions-
blaðinu að undanfömu í tilefni
landsþingsins sem haldið var
hér um síðustu helgi. í nýjasta
blaðinu er m.a. að fínna
þennan skemmtilega pistil
þeirra félaga Amórs Gunn-
arssonar og Sigurðar Sigfús-
sonar.
Snemma vetrar fór félagi i
Lionsklúbbi Sauðárkróks um
allan framhluta Skagafjarðar
með það að markmiði að
stofna nýjan lionsklúbb.
Ferðalagið skilaði þeim ár-
angri að Lionsklúbbur Skaga-
fjarðar var stofhaður 20. apríl
1987. Var þessi dagur valinn
svo lionsmenn myndu daginn
ömgglega en þennan sama
dag var Hitler fæddur. Stofn-
hátíðin var svo haldin með
miklum myndarbrag þann 30.
maí 1987.
Stofhfélagar vom 28. Þeim
fækkaði þó fljótlega nokkuð
en þeir sem eftir vom störfúðu
af krafti og söfnuðu nýjum fé-
lögum. Nú er 21 félagi í
klúbbnum og flestir vel virkir.
Lionsklúbbur Skagafjarðar
hefur fúndaraðstöðu að
Löngumýri og haldnir em
tveir fúndir í mánuði, fyrsta og
þriðja miðvikudag. Að
Löngumýri hefúr klúbburinn
góða aðstöðu og hefúr notið
frábærs viðurgjömings og
gestrisni núverandi og fyrrver-
andi staðarhaldara sem vert er
að þakka fyrir.
Starfsemi klúbbsins er með
hefðbundnu sniði. Menn
reyna að hafa gaman að fúnd-
unum og annað slagið em
fengnir gestir til að halda er-
indi um hin ýmsu mál. Tals-
vert samneyti er hafl við aðra
klúbba. Haldin er sameiginleg
árshátíð klúbbanna í Skaga-
firði og einnig sameiginlegir
fundir með Lionsklúbbnum
Höfða þrisvar á ári. í desem-
ber er jólahlaðborð og þá er
eiginkonum boðið og em
þessir fundir sameiginlegir
með Höfðamönnum. Einu
sinni á ári er svokallaður salt-
kjötsfúndur og þá elda nokkr-
ir lionsfélagar saltkjöt og
baunir. Einnig eigum við vin-
konur á Akureyri sem við höf-
um samskipti við endmm og
eins.
Helstu fjáraflanir klúbbsins
em pem- og blómasala.
Einnig höfúm við tekið að
okkur múrbrot og girðingar-
vinnu sem hefúr gefíð okkur
mikið í aðra hönd.
Klúbburinn fer í fjöl-
skylduferð í júní ár hvert. Þá
fara klúbbfélagar með konur
og böm, grilla og leika sér
eina dagsstund. Hápunktur
starfseminnar er í byrjun ágúst
en þá býður klúbburinn eldri
borgumm í dagsferð upp á há-
lendið eða um nágranna-
byggðir. Hafa þessar ferðir
inælst mjög vel fyrir og höf-
um við stundum þurft tvær
rútur til að anna eftirspum.
Þessar ferðir em ekki síður
vinsælar hjá klúbbfélögum en
eldri borgumm og með í för
kaffi og nesti sem er snætt úti
í guðsgrænni náttúmnni. Hafa
þessar góðgjörðir aðallega
verið ffamreiddar af tveimur
eiginkonum, þeim Sigríði
Jónsdóttur Steinsstöðuin og
Rósu Guðmundsdóttur Goð-
dölum. Stöndum við lions-
menn í mikilli þakkarskuld
við þær.
Skólaslit Fiölbrautaskólans
Þegar leiðir skilja