Stjórnartíðindi fyrir Ísland: C-deild - 01.12.1890, Blaðsíða 114

110
Af þeim 708 þúsund krónum, sem hefur vantað árlega, eru 376 þús krónur greidd-
ar með póstávísunum þessi 4 ár. Mikill hluti þess, sem eptir er kemur af því, að úr
skýrslunum fellur búrtu mjög mikið af útfluttum hrossum og sauðfje á fæti. Móti því
sem þá er eptir, mætti, þegar öll viðskipti okkar við önnur lönd eru gjörð upp, láta
ganga danska tillagið og þær rentur af útlendum skuldabrjefum, sem íslendingar eiga
að fá árlega, sem hvorttveggja til samans mun nema svo sem hjer um bil 200 þús.
krónum um árið.
Af útreikningnum yfir upphæð aðfluttrar og útfluttrar vöru hjer að framan, sjest
að það sem landið kaupir og selur hefur vaxið í krónutali úr 3.341 þús. kr. 1849 og upp
í 10.525 þús. kr. árið 1889, og að verzlunarupphæðin síðara árið er þó miklu lægri en
árið 1880, og meðaltalið af áruuum 1881—85. Manni sýnist þá í fyrstu að verzlun
landsinB hafi þrefaldast á 40 árum, en það er alls ekki svo, því peningarnir sem reikn-
að er með, hafa fallið svo á þessum 40 árum, að 2 kr. 1889, munu ekki gilda mikið
meira, en 1 kr. gilti 1849 yfir höfuð að tala. En þótt gildi peninganna síðara árið, sje
gjört að eins að £ úr því sem það var fyrra árið, þá er verzlun vor við önnur lönd vax-
in svo á þe8sum 40 árum, að nú er ávallt verzlað með 3 einingar, þar sem áður var
verzlað með 2, og í góðum árum eins og 1880 er hin útlenda verzlun vor, tvöföld við
það, sem hún var 1849.
Engum getur blandast hugur um, að árin 1849—55, hafa verið einhver hin beztu
ár hjer á landi, hvað landbúnað snertir, ef trúa mætti búnaðarskýrslum vorum, og að
árin frá 1882—88 hafa verið mjög lök, og sum jafnvel mjög hörð, en þrátfc fyrir það,
höfum vjer haft miklu meira að verzla með síðara tímabilið, og ef peningar eru að eins
látnir gilda helming verðs síðara tímabilið, af því sem þeir giltu hið fyrra, þá verður
verzlun vor, borin saman við árið 1849:
2 á móti 1.
árið 1880
árin 1885-
árið 1886
— 1887
— 1888
— 1889
eins og
-85 — —
H ■
1*-
IsV •
n -
1A-
l.
1.
1.
1.
l.
það Bem gjörir, að vjer höfum nú meira til að kaupa fyrir en áður, er að sumar vör-
ur eru nú orðnar verzlunarvara sem ekki voru það 1849, einkum lifandi hross, og hí'
andi sauðfjenaður, og þó flytjum við enn þá út meira af saltkjöti en áður. Af því varfluttút:
1840..................... 737 tunnur 1888........................3945 tunnur
1849.....................1235 — 1889........................1817 —
Tunnan er síðari árin sett 224 pund.
Útflutningur á öðrum vörum, sumum hverjum, hefur vaxið frá því 1849. Útflutt-
ur æðardúnn var áður minni en nú, einkum um 1849, hann var:
1849...........................3991 pund 1888.........................6481 pund
1855...........................4116 — 1889.........................7232 —
Útflutningar á æðardún voru reyndar meiri fyrir 1849. þannig eru talin útflutt
1816 6480 pund og 1840 5329 pund, svo það sýnist eins og dúntekjan hafi verið í apt-
urför frá 1816—49, en að henni síðan hafi farið fram.
Mestar framfarir sýna fiskiveiðar vorar, eða afraksturinn af þeim. En samanburð-
ur á útfluttum fiski fyrrum og nú, verður nokkuð erfiður, sökum þess, að, að hann hef-
ur ávallt verið fluttur út bæði saltaður og hertur. Harðfiskur er miklu ljettari en salt-