Ljóðormur - 01.07.1988, Síða 16

14 Halla Jónsdóttir
I sumar verða berin
á trjánum rauð, safarík
og ffeistandi.
Þau Iokka og seðja.
í haust verða blöð trjánna
gul
og visnuð.
Þau fara sömu leið og blómin.
Eftir standa naktir trjástólpar.
aumkunarverðir
bíða þeir eftir snjónum
sem hylur nekt þeirra.
Þannig hefur allt sinn tíma.
Það gerir augnablikið
svo óendanlega dýrmætt.
Vetur
Berfætt
í hrjóstrugri vegleysu
Klæðlaus
í kuldanum.
Með blóðuga fætur
og frosin brjóst
Bláar hendur
og bleikt andlit.
Bið ég snjótittling
um vængi
og tvær fjaðrir
á brjóstin.