Ljóðormur - 01.06.1990, Síða 30

28 Johann P. Tammen
hátt
yfir okkur
gnæfir hann
öllum stundum
dag eftir dag
með báða fætur
fjötraða
við skylduna
vindur sig
snýr sér
hátt yfir
okkur
takið hann af þakinu
hanann
og hann mun
áður en hann hefur alveg gleymt því
gala fullum
hálsi.
Skipin varpa akkeri á himni
Talaðu ekki svona hratt barnið gott hættu
að hvísla breiddu yflr þig ryk
flíkanna af háaloftinu óttastu ekki
fábreytt látbragðið
sem líkir eftir leik hálmstráanna
og töfra má fram í ljósi vetrar-
brautanna sem opinbera svo lauslega
fisklaga hamingjuna
treystu stráum pensilsins sem hella
tréhárri andlitsmynd haustsins niður í
vögguna blá sigla skipin
um himinhvolfið bláir í ldæðum
næturinnar fara hásetarnir upp á þiljur
draga upp toppfánann kæfa óendanlega langar
bænir þínar með skrölti akkeris-
keðjunnar
hlýddu á ffoskinn lesa veðurspána líttu
út um gluggann á Iandið hlauptu burt
í mildum landsynningi og hrasaðu ekki
um kirkjuturnspíruna háu ef vera skyldi
við téð vindafar spámaður