Ljóðormur - 01.06.1990, Side 36

3 4 Sylvia Plath

Ég er hljómkviðan ykkar,
ég er dýrmætið ykkar
skíragullsbarnið
sem bráðnar í skræk.
Ég veltist, ég brenn.
Trúið ekki að ég vanmeti umhyggju ykkar enn.
Aska, aska.
Þið rótið og hrærið.
Hold, bein hér er ekkert að sjá
sápustykki
giitingarhringur
gullfylling.
Herr Guð, Herr Lúsífer
aðgát
aðgát.
Upp úr öskunni
rís ég með rautt hárið
og ég svelgi karlmenn sem loftið.
Friðrika Benónýs þýddi.