Framfari - 12.06.1879, Blaðsíða 1

Framfari - 12.06.1879, Blaðsíða 1
9 2. AKO. IIIIVDI, 12. JilVi 1879. Nr. 24. II vaJ licima gjfirist. Kom J)n, blessad Jjdsa ljos, ]ys I>u isafuhlnV nllt til f>dss er r6s vid rt'.s ns vid pris ur moldu. Mattli. Jochumsson. Nu hofum vjer tsekifen til ab llta yfir vora fjartegu fbsturjorb, og sja, hvcrnig henni liefir libib penna sibasla vetur og a5 nokkru leyti hvernig him liorfir fram a framtlbina. Blob- in og brjefin fsera oss frjettirnar: um harbindi, snjofall mikib sumstabar, hafls o. s. frv, en pau syna oss einnig aptur a m(5ti llfshreyfingar 1 yrnsuni efnum og vaknandi framfaraanda. par til ma telja margt, mciri og meiri tilfinningu fyrir ab afla sjer frbbleiks og menntunar, sem sjer- staklega og sjerilagi kemur fram 1 pvi a5 gjdra mskulybnum Ijettara fyrir meb ab afla sjer mennt- unar; um pab votta liinir ymsu barnaskolar, sem re vlbar og vlbar er verib ab stofna. pa er alvarlegri astundun en nokkru sinni fyr ab ella fiskiveibar meb pvi ab bieta .veibiabferbina, og hafa hin sunnlcnsku blob pjobolfur og fsafold att goban patt 1 ab poka pvi mali aleibis, enn- fremur eru tilraunir gjorbar til ab koma versl- uninni 1 heillavoenlegra liorf fyrir landib, heist meb pvi ab Anna upp abferb til ab sporna vib hinum sifelldu verslunarskuldum. sem eru eitt ab- alatumein landsins, hvab velmegun 1 efnalegu til- liti suertir. En llest pau rab, sem komib hafa fram 1 peim efnum. virbast fremur byggb a einskonar samkomulagi niilli kaupmanns og bonda og verslunarvits einstakra manna, heldur en bent sje a nokkurn pann veg, er gjori inonnutn skuldlausan kaupskap ptegilegri eins 1 brab sem lengd 1 ollum vibskiptum. petta mun Ilka lengstum verba erfitt, meban ekki er peninga- Velta til 1 landinu sjalfu, eba mob obrum orbum ekki er stofnabur banki, sem gefi ut sobla og veiti utlan gegn vebi. svo ab reibupeninga- verslun geti att sjer stab, pess er og getanda ab nokkrir kaupmenn a norbur og austurlandi hafa mest fyrir iramgongu Granufjelags bundist fjelags- skap til ab koma a nyrri verslunarabferb, pann. ig ab verbmunur verbur gjUrbur a Islenskri voru (nil, kjoti og gEerum) eptir gsebum, og er pab ekki einungis rjpttlatara, en hin gamla abferb (nil. ab taka meb jofnu verbi sterna sem gbba vOru), heldur er pannig lagbur vegur til pess ab varan verbi meir og meir vondub en hing- til og hiekki pannig 1 verbi. pa er ab minnast & tilraunir meb ab koma a tbvinnuverksmibju; morgum virbast vaxa silk fyrirteki 1 augum, og allir vita hvernig for um vefstabina og verk- vjelarnar a dbgum peirra Skula landfbgeta Magn- ussonar og Olafs stiptamtmanns Stefanssonar, en pess her ab gseta ab nu eru allt abrir tfmar en pa, veislunin 611 onnur, verkfaeri betri og fullkomnari o. s. frv. og hversvegna skyldi ekki i landi, par sem uilin er abalarburinn, og par sem .er onnur eins otemandi aublegb af straum- vatni 1 fossum. am og tekjurn, — eitthvab af ollum possum vatnskrapt geta orbib notab til ab ljetta fyrir sjer meb vefnabar-, duka- og kteba- tilbuning, 1 stab pess ab sitja vib ab fitla vib pess konar vinnu pvi naer eingongu 1 hCndunum eins og nu a sjer stab? Jarbabsetur fara 1 voxt, sem ab miklu leyti er ab pakka pvi ab ymsir islenskir piltar hafa leitab og leita enn Dams ti] buriabarskola i Noregi. Gripasyningar, sem jafnan liaia revnst ollugt mebal til ab bieta Impelling, eru ab komast a i Eyjafirbi og Skagaiirbi og er pvi vonandi ab fleiri hjerub landsins taki einn- ig slikar syningar upp. , pab, sem oss po einkmn virbist vera vottur um vaxandi framfarir heima, er sjerilagi tvennt, nil. bindindishreyflngarnar og ahuginn fyrir menntun kvenna. I blobunum er' enn sem fyrri minnst a bindindi, synt fram a liinar skab- samlegu aileibingar drykkjuskaparins og hvatt til ab ganga i algjort bindindi. pab ma mikib vera of ekki cinhverjir gamlir vinir Baehusar kurrii yfir ierslum timans. Engin varnargrein fyr- jr hOud Baehusar, jafnvel ekki fyrir hbfsamri nautn hans (sem reyndar aldrei gotur verib hbf- somj hefir p6 komib i Ijbs enn. pab ma po nan-ri geta ab siunum mun pykja sart, ab segja alveg skilib vib hann, eins og 10 fjelagsmonn- urii i bindindisljelaginu 1 Hofbahverfi, sem gengu ur fjelaginu. af pvi peir fengu pvi ekki Irani- geugt la fundi 29. dcs. i Hvammi i Hofbahverfi. ab veittar yrbu junsar undanpagur fra algjorbu bindindi. peir hafa verib orbnir pyrstir t). En hvab sem pvi libur, pott sumir lialdi fornrj tryggb vib turib, pa verbur pvi a hinn bdginn ekki neitab, ab langtum meiri alvara a sjer nu stab meb bindindishreyiingarnar en nokkru sinni fyr, og su skobun mun vibast, ef ekki utdaub pa i andarslitrunum, ab sa pdtti varla geta heitib mabur meb monnum (drykkjumonnum), sem ekki gat verib meb (pab ei ab segja. sop- ib a brennivInsflOskunni meb hinum), og hefir pab leitt margan dspilltan ungling ut a villustiginn, sem hann ef til vill aldrei hefir rnegnab ab smia af aptur. Kvennmenntunarmalinu hefir par a indt ekkert verib hreyft 1 blobuin peim, sem vjer hofum fcngib, og mun pab mcblram koma til af pvi, ab pab er pegar komib a goban rekspol; kvennaskolarnir, prir ab tolu, ganga sinn gang rolega, eilast og gtebast meb kyrrb og spekt innan hinna kyrlatu v6ggja skolahussins, og par vaxa liinar ungu namsmeyjar andlegum vexti, til ab verba sem luefastar til ab gegna stubu sinni fyrir Iffib eptirleibis. Sumuin kunna reyndar ab verba menntunartilraunirnar fremur til skaba en gagns, nil. peiin sem leggja mesta stund a pab ab hlaba abeins einhverju mennt- unarsnibi utan a sig meb tilhaldi og tepri og heimskulegum pdtta af kunnattu sinni. En petta, sem hefir verib ein af abalastsebum indti kvenna- skolunum hja mdtstobumonnum peirra og sem eptir einhiefis-skobun peirra atti ab verba sjalf- sogb almenn afleibing kvcnnmenntunarinnar, verb- ur aldrei ab rjettu lagi skobab (ibruvisi en sem undantekning, sem hlytur ab hverfa eptir pvi, sem kvennaskolarnir na meira vibgangi og sonn menntun rybur sjer meir og meir til rums. Svo vjor snuum aptur ab bindindismalinu, pa viljum vjer segja ab pab og kvennmennt- unarmalib standi i nanu sambandi hvab vib ann- ab. ((Kemur nu nokkub”, munu margir segja. En spakmadi pab, sem skaldib kvab: Kanustu minni og krusaria kemur ei rjett vel saman. mun jafnan reynast sannmasli, pott pab kunni ab vera kvebib i gamni, og hefir meir ab segja dypri pybingu, heldur on beinllnis liggur i orb- unuin. Vjer pekkjum svo morg ctemi pess, hvernig pair konur eru farnar, sem eiga drykkju- menn fyrir eiginmenu eba syni. pab er ollum kunnugt. hversu diykkjuslark spillir husfribi og heimilisreglu, par sem pab a sjer stab, og a hverjum bitnar sa atrobningur og oluefa fremur en a husmdburinui? pessvegna vairi pab onattiir- legt, ef k.onur yfir hofub ab tala helbu ekki mestu andstygb a drykkjuskap. En hitt er einn- ig vist ab margir hafa leibst ut i drykkjuslark og abra dreglu, er par af leibir, eba ab minnsta 1) En pa gengu aptur 9 nyjir menu 1 pab. kosti ekki gjort sjer far um ab luetta sliku, af pvi ab heiinilib hefir ekki venb svo psegilegf eba hjuskaparlilib eins inhabit og pab hefbi att ab vera og getab verib; ef konan hefbi veru- lega verib gob kona, kristileg og Ijiif i lund, lireinlat, reglusiini og haft vit, vilja og kunn- attu til ab stjdrna heimilinu, pa licfbi lika mab- urinn einatt verib (ibruvisi fastur vib heimilib og kostgusiinn i hushondastobunni on hann var. En eptir pvi sem konan fier ab verba abnjdt- andi meiri menntunar en fyr. pa mun einnig tilfinningin fyrir peim dyggbum, sem sjerllagj pryba husmb&urina, vakna og gtebast meir og meir. Menntunin er eiginlega ekki innifalin 1 pvi ab kunna sem mest utanbdkar i liinni eba pessari vfsindagrein. eba 1 pvi ab kunna sem flestar listir til handanna, heldur i pvi ab and- inn lyptist upp, ab tilfinningin gtebist fyrir ullu gdbu og fogru og partil fheyra mobal annars liinar aburtcildu hiisihdbur-dyggbir. Ab vekja og gteba petta lif andans er einmitt abatetlunar- verk hinna nystofnubu kveunaskola. pegar kon- an pannig menntast, pa mun lfka heimili henn- ar asiban bera pess draik merki. og pa mun pab reynnst ab inndoelt heimilislif mun aptra morgum fra drykkjuskaparveginum, og hafa heilia- rik alirif a pa i lleiru tilliti, og parmcb er uud- irstaban logb undir pab, sem hib einstaka sailu- rika heimili er litib synishorn af, nil. farssel- legt og framssekjandi pjoblif. t sambandi vib hib ofansagba viljum vjer tilfeera l'aein orb ur ritgjorb i Nf. nr. 53. — 54. eptir (iKdnu” eina, meb forsogn- inni (lAfram meb bindindib”; pau hijdba pannig. „Hi6 oinasta Og areibanlegasta rub, ti] ab kom- ast i veg fyrir drykkjuskaparfarib er ((bindindi’\ an pess allt jeg pab oliEKnandi meb ollu, en til pess ab bindindib verbi dreiba.nlegt .parf ineir en kak eitt; menu purfa ab taka sig einarblega saman um ab kaupa alls ongan ^spiritus-’ og pab 1 stOrum hjerubum, ja i heilum ijorbungum, pvi annars bryst pcstin inn hvabanteva og svif- ur brabla yfir hvern smablettinn, svo ekkert gagn verbur ab pesskonar bindindi, jeg nefni ekki allt landib, sem er po aubsjftanlega hib vissasta meb- al, af pvi jeg held ab naunganum ' pyki jeg pa fara ab stynga arinni of djupt 1”. Silk alvoru- « orb hofum vjer dvlba sjeb. fsafold VI. 5. frieb- ir oss um, ab Islendingar drekki upp drlega ekki nema a abra miljdn krona eba 10—20 kr. a hvert mannsbarn 1 landinu. Eitthvab maetti gjdra meb ollu pvi fje, sem pannig fer mer eingongu til ab spilla sal og likama, hvort sem hinir einstoku notubu pab til ab cfla sin sjerstak- lega gagn eba pvi veeri varib til almennings- nota. Vjer viljum pvi ab sfbustu benda a eitt rab til pess ab utryma drykkjuskapuum; pab or nfl. ab pab verbi gjort ab logum a alpingi, ab liver su sveit eba sysla, par sem mciri hlutj manna vill enga solu afengra drykkja hafa, megi banna liana meb pvi ab sampykkja meb meiri hluta atkvieba ab engin sala afengra drykkja skuli eiga sjer par stab. Slik log hafa um langan aldur att sjer stab hjer f Ameriku og pannig hefir drykkjuskap verib algjdrlega byggt ut ur . stdrum hjerubum, og puria pau ekki ab ibrast eptir. Sumum bindindismOnnunum kann ab virb- ast pab vera b par la mas, ab purfa ab fara [ab stofna til atkvEebagreibslu um slikt, og pykja langtum handh*gra ab gefa ut 1 eitt sinn fyrir allt log um ab altaka alia vlnsolu 1 landinu og allan vlnllutning paiigab. En auk pess sem slik log aldrei mundu na sampykki, eru pau 1 sjalfu sjer biebi ranglat og bhyggileg, r a n g - 1 a t, af pvi pau skerba frelsi bins einstaka ab

x

Framfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Framfari
https://timarit.is/publication/867

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.