Norðurslóð - 30.03.1979, Page 3

Norðurslóð - 30.03.1979, Page 3
Svarfdælskur brautryðjandi Rcett við Gunnar Jónsson bilstjóra Á Dalvík oe í Svarfaðardal eru margir menn, sem bera nafnið Gunnar. Einir 5 eða 6 þeirra eru Jónssynir. Allt eru þetta merkis menn, hver á sinn hátt. Einn þeirra býr uppi á efri hæð í hús- inu nr. 5 við Bjarkarbraut. Sá Gunnar Jónsson er kenndur við Hæringsstaði, þar sem hann fæddist fyrir 55 árum síðan. Oftast er hann þó kallaður Gunnar bflstjóri eða fjallabfl- stjóri og sem slíkan þekkja hann Qölmargir menn um land allt og ekki síður margir útlendir menn, sem með honum hafa ferðast um byggðir og óbyggðir þessa lands. Fréttamaður Norðurslóðar gerði sér upp erindi nú nýlega og bankaði upp á hjá þeim Gunnari og konu hans Emmu Stefánsdóttur. Fékk hann bestu viðtökur og yfir kaffibolla var rabbað um ferðamál almennt og um bílferðir á fjöllum sér- staklega, en það er sérgrein húsbóndans. Áður var hann líka helsti áhugamaðurinn í Ferðafélagi Svarfdæla, sem ekki hefur starfað nú hin síðari árin, en nú er rætt um að end- urverkja til nýrra verkefna. Um þessi málefni snerist sam- talið, eins og reynt verður að greina frá í eftirfarandi lauslegri frásögn. „Ég er búinn að brasa mikið við bíla um dagana,“ segir Gunnar. „Um margra ára skeið var ég t.d. við mjólkurflutning- ana til Akureyrar. Það er ann- ars býsna merkileg saga þetta með mjólkurflutningana. Það þyrfti einhver að taka sig til og skrifa þá sögu meðan enn eru ofan moldar menn, sem muna hana frá upphafinu, sem var laust eftir 1930. Aldeilis eru ótrúlegir þeir erfiðleikar, sem við var að glíma fyrst fram- an af og reyndar fram eftir öll- um árum. Þegar maður var kannske 2-3 sólarhringa í einni Akureyrarferð. Jón mjólkurbíl- stjóri gæti sagt margar mergj- aðar sögur úr þessum ferðalög- um. Hann er nú búinn að standa í þessu lengur en nokkur ann- ar.“ En íjallaferðirnar? „Það var upp úr 1960, sem ég eignaðist trukkinn eða fjalla- rútuna A-396. Henni ók ég í mörg ár upp um fjöll og firnindi á eigin vegum og oft fyrir Ferða- félag Akureyrar. Ég kannaði margar leiðir, sem ekki höfðu áður verið farnar á bílum. T.d. var ég við það með Tryggva heitnum Þorsteinssyni á Akur- eyri að stika Sprengisandsleið- ina, sem þá, í kringum 1960, var verið að opna fyrir almennri umferð í sambandi við kláfferj- una, sem sett var á Tungnaá. Þessi stikaða leið okkar var svo hefluð og lagfærð árið eftir og sjðan merkt inn á íslandskortið. Á vegum F.A. fór ég iðulega upp að Herðubreið og Öskju, eða inn að Laugafelli og alla leið að Arnarfelli hinu mikla. Þá varð maður að sullast yfir Þjórsá á vaði.“ Hvað er„íslands safari?“ „Það er nafn, sem Úlfar Jacobsen fann upp á að kalla langferðir, mest fyrir útlend- inga, um landið þvert og endi- langt. Ég fó r að aka fyrir Úlfar 1965 og hef haldið því áfram síðan. Þetta eru um þ.b. hálfs mánaðar ferðir, ýmist öræfa- ferðir eða hringferð um landið með ýmsum tilbrigðum. í þess- um ferðum eru aðallega útlend- ingar, mest Svisslendingar, Þjóðverjar, Frakkar og Hol- lendingar. Líka dálítið af Bret- um en fáir Skandinavar. Núna allra síðustu árin er það að aukast að íslendingar fari í þessar ferðir í bland við útlend- ingana.“ Nú dregur Gunnar fram all- sérkennilegar bækur, gestabæk- ur bílsins einar 3 talsins allar út- skrifaðar. Þetta eru stórmerki- legar bókmenntir mjög mynd- skreyttar og alveg fullar af ljóðasmíð á hinum ýmsu þjóð- tungum. Það er greinilegt að farþegunum þykir mikið til bíl- stjóra síns koma og bera til hans alveg takmarkalaust traust. „Hinar traustu hendur bílstjór- ans okkar, Gunnars". „Æðru- leysi Gunnars bflstjóra". „Óbil- andi glaðværð og gamansemi Gunnars bílstjóra". Þessar setn- ingar koma aftur og aftur fyrir með ýmsum tilbrigðum áeinum 4-5 þjóðtungum. En hvar kemur Dalvík inn í þessar Safari ferðir? „Jú, þegar við förum Hring- veginn með ýmsum útúrdúrum, þá höfum við upp á síðkastið komið við á Dalvík á leið okk- ar norður fyrir Múlann. Þá gistum við hér eina nótt á tjald- svæði, sem komið hefur verið upp hérna fyrir vestan skólann. Þetta byggist allt á hótelrekstri í Víkurröst og aðstöðu í skóla- heimavisinni. Ég hef satt að segja mikinn áhuga á, að staðurinn hafi eitt- hvert gagn og ábata af þessari starfsemi og hefði gjarnan vilj- að geta aukið þátt Dalvíkur í þessu. Gallinn er bara sá, að hér er ekki á næstu grösum neitt „sérstakt náttúruundur“, sem hægt er að sýna ferðamönn- um og segja: Nú sjáið þið þetta fræga fjall eða vatn eða hraun eða gíg eða skóg osfrv. Hér er Sýnishorn af akstursmáta Dalvíkinga. Og svo úir og grúfir af ástar- og aðdáunarjátningum. Hér koma nokkursýnishorn: „Lieber, lieber Gunnar, du bist ein Ángel.“ „Dear Gunnar, you are the most unforgettable man I ever met.“ „Cher ami, je vous adore mon admirable Gunnar.“ lensku: „Met Weemoed ver- laten we dit aangrypend land o.s.frv." Og svo eru þakkir í ljóðum til bílstjóra „gæda'* og matráðs- kvenna og hástemmt lof um ís- land (Iceland, Islande. Ysland, Islandia). Det har været in vidundelig tur sjælden har vi haft tid til in lur. Alt har klappet pa bedste vis pá Dig (Gunnar) og alle har vi sat pris. Reyndar leika fleiri Dalvík- ingar stór hlutverk í bókunum góðu. Mikið er talað um Turý eða Thörý þ.e. leiðsögumaður- inn og túlkurinn fjölhæfi Þuríð- ur Jóhannsdóttir. Sissi, Sigur- sveinn Friðriksson, sem undan- farin sumur hefur ekið eldhús- bílnum, er líka stórt númer. Ennfremur Anna (Aradóttir) og Dísa (Ásdís Gunnarsdóttir) sem báðar hafa unnið í kokka- mennskunni. Þær fá mikið lof og miklar þakkir. Og enn fleiri nöfn koma oft fyrir í bundnu og óbundnu máli, en það er fólk, sem undirritaður kannast ekki við. (Það er álit undirritaðs, að vel kæmi til mála að setja saman bók upp úr þessum efniviði með ljóðum, frásögnum og mynd- um, sem þarna er í ríkum mæli. Það má mikið vera ef það yrði ekki vinsæll pési, í ferðalögum ekki síst, bæði fyrir innfædda og útlendinga.) það bara sveitin sjálf með sínum tignarlegu fjöllum og blómlegu byggð, sem hægt er að sýna ferðamanninum. Og það er nú reyndar nokkuð, sem enginn þarf að skammast sín fyrir. Og svo er það Dalvík sjálf með sinni fallegu höfn og víkinni framundan. Fólki finnst þetta vinalegur staður. Svo hefur mér dottið í hug að Hrísey gæti verið staður, sem margir ferðamenn mundu hafa gaman af að heimsækja. Ég er að bíða eftir nýju ferjunni þeirra. Með tilkomu hennar skapast kannske möguleikar til að fara með túristana í hæfilega sjóferð, e.t.v. að gefa þeim færi á að renna fyrir þorsk hérna fram á sundinu. Það væri í sjálfu sér ekki svo lítið ævintýri fyrir stórborgarbarn sunnan úr meginlandi Evrópu.“ Þú varst síðasti formaður Ferðafélags Svarfdæla meðan það var og hét. Er nokkuð af því að frétta? „Ferðafélagið er enn til a.m.k. á pappírnum. Það hætti að starfa á sínum tíma vegna almenns áhugaleysis manna. Það var kannske eitthvað í sambandi við stóraukna bíla- eign manna hér. Menn þóttust ekki þurfa neinn félagsskap til að geta ferðast um landið. Já og svo fóru margir m.a.s. að ferð- ast til útlanda. En nú er aftur að stóraukast áhugi manna á innanlandsferð- um, ekki síst gönguferðum og reiðtúrum um fjöll og firnindi. Nú höfum við ákveðið, gamla stjórnin, að reyna að ná saman fundi í félaginu og freista þess Fjallabílstjórinn hressi. að fá inn í það nýtt fólk, sem væri tilbúið til að leggja fram eitthvert starf fyrir gott og heilsusamlegt málefni. Við eigum ennþá gamla eld- hústjaldið okkar og annan ferðabúnað og m.a.s. þó dálít- inn félagssjóð í sparisjóðsbók. Við erum ekki neinir ölmus- menn.“ Lengra varð samtalið ekki að þessu sinni. En víst er það að Gunnar fjallabílstjóri gæti sagt margar eftirminnilegar sögur af ævintýrum sínum í túrista- bransanum uppi á örævum okkar stórbrotna lands. Kannske á hann eftir að segja einhverjar þeirra hér í Norður- slóð eða annarstaðar þótt síðar verði. Blaðið þakkar honum sam- talið og óskar honum heilla með störf sín og áhugamál í nútíð og framtíð. H.E.Þ. Vetrarvertíðin Þorskafli netabáta 1/1 - 20/3 1979: Heildar- Bátur Sjóferðir Afli í sjóferð afli Stafnes 52 6.160 kg 320.320 kg Haraldur 51 5.082 kg 259.200 kg Bliki 42 5.949 kg 249.850 kg Vinur 44 4.568 kg 200.970 kg Otur 46 4.325 kg 198.930 kg Búi 40 4.418 kg. 176.730 kg Tryggvi J. 44 2.496 kg 109.840 kg Stefán R. 38 2.593 kg 98.520 kg Þórunn J. 38 1.781 kg 67.670 kg Sólfaxi 22 2.741 kg 60.320 kg Njörður 20 2.307 kg 46.140 kg Samtals 437 4.093 kg 1.788.490 kg Á sama tíma í fyrra: 466 2.816 kg 1.312.175 kg Þessi tafla nær aðeins fram að þeim tíma er hafís lagðist að landi. Nú eru þrír bátar farnir suður. Stafnes og Búi leggja upp á Rifi, en Bliki í Grindavík. Afli togaranna frá áramótum (landað á Dalvík): Björgvin 1.019.840 kg Björgúlfur 750.909 kg. Fjallaskáli á Tröllaskaga Framhald af bls. 1. skyld málefni og það er áreiðan- lega mjög í þágu þess - líka Qár- hagslega, - að takast megi að virkja slík samtök. M.a. hefur verið náið samstarf við Jökla- félagið, Ferðafélag Akureyrar og fleiri aðila. Samskiptin við það síðarnefnda m.a. í sam- bandi við gönguleiðir í Ódáða- hrauni. Ég hefði gaman af því að heyra hvað þið hyggist fyrir á Dalvík og Svarfaðardal varð- andi Hólamannaleið. Með kærri kveðju Heimir Hannesson Hvað á heimilið að heita? Stjórn dvalarheimilis aldraðra á Dalvík auglýsir eftir hugmyndum að nafni fyrir dvalarheimilið. Hugmyndum sé skilað til Óskars Jónssonar formanns stjórnarinnar eða Valdimars Bragasonar bæjarstjóra fyrir 15. maí n.k. Stjórn dvalarheimils aldraðra á Dalvík.

x

Norðurslóð

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Norðurslóð
https://timarit.is/publication/1253

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.