Norðurslóð - 29.03.1988, Blaðsíða 7

NORÐURSLÓÐ - 7
Jón Jónsson
kennari Dalvík
Fæddur 25. maí 1905 - Dáinn 21. febrúar 1988
Meö Jóni á Böggvisstööum er
horfinn af sviöinu einn svipmesti
persónuleikinn, sem lifaö hefur
og starfað í svarfdælskri byggð á
þessari öld. Hann var í hópi
þeirra fjölmörgu Dalvíkinga,
sem fæddir eru í sveitinni, en síð-
an fluttu sig um set og unnu æfi-
starfið að mestu í kaupstaðnum.
Hann var fæddur í Skriðu, smá-
býli í landi Grafar í Vallasókn en
ólst að mestu upp á Völlum hjá
prestshjónunum sr. Stefáni Krist-
inssyni og frú Sólveigu. Hann tók
stúdentspróf við Menntaskólann
á Akureyri árið 1930 fyrstur allra
Svarfdælinga ásamt með Stein-
grími Pálssyni í Ölduhrygg.
Þann 29. apríl 1934 kvæntist
hann Önnu Stefánsdóttur í Gröf.
Á þeirri jörð bjuggu þau í röskan
áratug 1936-47, en fluttu sig þá í
Böggvisstaði þar sem þau bjuggu
á annan áratug 1947-58. Á árun-
um á Völlum og í Gröf eignuðust
þau hjón 5 syni og 2 dætur og á
Böggvisstaðaárunum bættust
aðrar tvær dætur í hópinn. Pað er
til þess tekið hve þessi myndar-
legi barnahópur hefur haldið
mikilli tryggð við heimabyggðina
og er aðeins eitt þeirra nú búsett
utan byggðarlagsins.
Þó að Jón væri þannig bóndi í
rösk 20 ár verður ekki talið, að
aðalæfistarf hans hafi legið á
þeim vettvangi. Kennsla var það
sem hann var kunnastur fyrir.
Hann gerðist kennari við Ungl-
ingaskóla Siglufjarðar 1931.
Honum var síðan breytt í Gagn-
fræðaskóla Siglufjarðar 1934 og
Jón varð þá skólastjóri hans til
ársins 1944. Síðar, eða árið 1948,
eftir að fjölskyldan var flutt í
Böggvisstaði, hóf hann aftur
kennslu og þá við Barna- og ungl-
ingaskólann á Dalvík. Því starfi
gegndi hann allt til þess að hann
óvænt missti heilsuna 1970 og
varð að láta af öllum störfum.
Jón á Böggvisstöðum var
afbragðs kennari, um það vitna
allir nemendur hans og hafa sum-
ir skrifað það í ntinningargrein-
um nú um hann látinn. Hann
hafði sterkan aga í bekkjum sín-
um og virðist hafa gert það fyrir-
hafnarlítið. Petta kunna nemend-
ur yfirleitt vel að meta þó ýmsir
berjist í móti, í lengstu lög, enda
er agi í bekk algjör forsenda þess
að kennslan skili góðum árangri.
Hann varð þannig vinsæll kenn-
ari þrátt fyrir strangleikann og
kannske ekki síður vegna hans,
svo að nemendur mátu hann
mikils og töldu sig eiga honum
mikið og gott að gjalda.
Jón var hlédrægur maður að
eðlisfari og var ekki gefinn fyrir
að láta bera á sér. Hins vegar
hafði hann mikla tiltrú manna á
öllum þeim stöðum þar sem hann
bjó: Á Siglufirði, á Dalvík og í
Svarfaðardal og var því kosinn til
trúnaðarstarfa bæði í sveit og bæ.
Sjálfur kynntist ég Jóni mest í
sambandi við veru okkar beggja í
stjórn KEA þar sem hann var
lengi fulltrúi og varaformaður um
skeið. Hann hafði óbilandi trú á
samvinnurekstri og vildi að félag-
ið tæki myndarlega þátt í heil-
brigðu atvinnulífi í héraðinu.
Hann hafði mikinn metnað fyrir
hönd Kaupfélagsins og vildi að
allt, sem það tæki sér fyrir hend-
ur væri stofnað og rekið með
almannaheill að leiðarljósi. í
þessu hlutverki eins og í öllum
öðrum var Jón hinn strangheiðar-
legi skapfestumaður sem lét
stjórnast af ríkri ábyrgðartilfinn-
ingu gagnvart samferðamönnum
og samfélaginu í heild.
Peir sem skrifað hafa um Jón á
Böggvisstöðum nú að honum
látnum hafa minnst á hin hetju-
legu viðbrögð hans við því skelfi-
lega áfalli sem það hlýtur að
vera, að verða fyrir slíkri fötlun,
sem hann mátti þola hálfsjötugur
maðurinn við góða heilsu og í
fullu starfi. Pá kom skapfesta
hans best í Ijós og viljastyrkurinn
að Iáta ekki ólánið buga sig, held-
ur berjast gegn því og halda áfr-
am að lifa lífinu æðrulaust. Án
efa naut hann þar fjölskyldu
sinnar, konu og barna í ríkum
mæli.
Önnu konu sína missti Jón árið
1985. Hún var ein þeirra mörgu
ágætu kvenna, sem hafa flust úr
sveitinni í kaupstaðinn og flutt
sveitina með sér í hug og hjarta,
ef svo mætti segja. Hún lét sér
alla tíð sérlega annt um hag sveit-
arinnar og hélt samböndum sín-
urn þar. Á meðan hún lifði var
hún félagi í gamla kvenfélaginu
sínu, Tilraun, og starfaði þar af
dugnaði og ósérhlífni. Að henni
látinni gaf Jón kvenfélaginu tví-
vegis stórgjafir í minningu konu
sinnar. Fyrir þessa tryggð og
ræktarsemi vilja kvenfélagskonur
þakka þessum ágætu hjónum nú
að leiðarlokum. Blessuð sé minn-
Fra Sparisjóði
Svarfdæla
Viðskiptavinir athugið, að
ársreikningar Sparisjóðsins
fyrir árið 1987 liggja frammi í
afgreiðslunni.
Gjörið svo vel og takið með
ykkur eintak.
Sparisjóðurinn fyrir þig og þína.
Sparisjóður Svarfdæla
Framhald af forsíðu
Hvað varðar Dalvíkurhöfn þá
harma ég undirtektir fjárveitinga-
valdsins við óskum okkar Dalvík-
inga um úrbætur í höfninni. Pað
er deginum ljósara að ef gera á
einhverjar úrbætur hér fyrir ört
stækkandi flota þá þarf að koma
til umtalsverður stuðningur frá
ríkissjóði til framkvæmda.
Það er orðin knýjandi nauðsyn
að hafist verði handa og til fram-
kvæmda í ár eru ætlaðar heilar
500 þúsund krónur frá ríkissjóði.
Ég hef ekki reiknað þá nákvænt-
lega út en efast um að þær krónur
nægi til að greiða skuld ríkisins
við hafnarsjóð vegna verka síð-
asta árs.
- Finnst þér eitthvað einkenna
þessa fjárhagsáætlun?
Tvímælalaust. Annars vegar
varðandi reksturinn og hins vegar
eru það áætlaðar framkvæmdir.
Hvað varðar rekstur þá er það
augljóst að hér er haldið uppi
mjög mikilli almennri þjónustu
fyrir íbúa bæjarins og getur hún
vart orðið meiri af bæjarfélagi af
svipaðri stærð. T.d. mætti nefna
íþrótta- og æskuiýðsmál en fjár-
veitingar til þess málaflokks hafa
stóraukist nú á síðustu árum.
Hér er nánast allt til alls og ég
tel að sú þjónusta sem hér er fyrir
hendi í dag gæti þjónað töluvert
stærra bæjarfélagi.
Það sem einkennir aftur á móti
framkvæmdaáætlun bæjarins í ár
er það að verið er að ljúka
verkum.
Við ætlum að taka í notkun
Áhaldahúsið sem hefur verið
nokkur ár í byggingu.
Gera á átak í þeim þáttum
umhverfismála sem setið hafa á
hakanum undanfarin ár, þ.e.
/-------------------------------------------------------\
Erum að taka upp
Qölbreytt úrval af fatnaði og gjafavörum.
Einnig viljum við minna á, að bækur eru tilvald-
ar til fermingagjafa.
Yersl. Sogn sf.
Dalvík.
V_______________________________________________________/
Ætlarðu í ferðalag?
Þá skaltu kynna þér fjölbreytta ferðamöguleika með
FLUGLEIÐUM
POLARIS HF.
ÚRVAL HF.
Umboð í versl. Sogn, Dalvík.
Okkar bestu þakkir til allra þeirra sem hafa sýnt okkur
samúð og rétt okkur hlýja hönd við andlát og útför manns-
ins míns, föður, tengdaföður og afa
JÓHANNS BJÖRGVINS JÓNSSONAR
Arnarhóli, Dalvík.
Friðrikka E. Óskarsdóttir,
Valgerður María Johannsdóttir,
Margrét Vally Jóhannsdóttir, Páll Magnússon,
Þuríður Jóhannsdóttir, Þórólfur H. Hafstað,
Hlynur, Elísabet og Bjarki,
Ásdís og Hrafnhildur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug, við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður og ömmu
ÖNNU JÓHANNSDÓTTUR
Syðra-Garðshorni, Svarfaðardal.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Dalbæjar.
Steinunn Daníelsdóttir, Halldór Jóhannesson,
Jóhanna M. Daníelsdóttir, Jónas M. Árnason,
Júlíus J. Daníelsson, Þuríður Árnadóttir,
Jóhann Daníelsson, Gíslína Gísladóttir,
Björn Daníelsson, Fjóla Guðmundsdóttir
og barnabörn.
malbika götur og leggja kantstein
og þá verður malbikun flestra
gatna í bænum orðin samfelld. Þá
á að ljúka langþráðri malbikun á
veginum milli hafnargarðanna
o.fl. ■
Leiðrétting
Steingrímur Þorsteinsson hefur
beðið blaðið að leiðrétta missögn
í síðasta blaði um bjarndýrin. Þar
var sagt að Steingrímur hefði sett
upp svokallaðan Ólafsfjarðar-
björn og væri hann nú á náttúru-
gripasafninu á Húsavík. Þetta er
ekki rétt. Rétt er það að Stein-
grímur setti upp björninn, sem
Ólafsfirðingar fundu syndandi á
Grímseyjarsundi. Sá björn er nú
geymdur heima í Ólafsfirði. Sá
björn, sem er á Húsavík, er sá
sem Grímseyjaringar unnu hér
um árið og var stoppaður upp í
Árhúsum í Dánmörku.
Steingrímur vill ekki eigna sér
meira en hann á. Telur það vera
„hjarnargreiða" sér gerðan. Við
biðjumst velvirðingar á missögn-
Yoga
hressandi og styrkjandi
æfingar og slökun.
hentar bæði konum og körl-
um á öllum aldrl.
Innritun og nánari upplýs-
ingar í 5Íma 61430.
Steinunn Hafstað.