Dagsbrún - 01.09.1895, Síða 8

— 136 —
það, að vðr verðum léttari, glaðari, færari að ínæta lífinu og þraut-
um þess í öllutn mögulegum myndum.
Sem dæmi og fyrirmynd höfum vér hina mestu ágætismenn
heimsins. 0g f'yrir þessa monn liefir dauðinn enga ógnun í för með
sér, liann er vclkominn gestur hvenær sem hann kemur. Hann er
eins og sendiboði að sælcja þá og flytja úr göailum hýbýlum í önnur
ný, og í þcssum nýju bústöðum hinummegin heidur maðurinn einiægt
áfram að íulikomnast stig af stigi, tröppu af tröppu.
Yér þökkurn þér, elskulegi faðir, fyrir þennan möguleika t.il
fullkomnunar mannlegrar sálar. Hjáipa þú o?s til þess, að halda
einiægt áfram og upp á við, að líta ekki afcur, en iiorfa einlægt fram,
að keppa eftir samfélagi við þig, að öðlast einlægt meira og meira
af þínum guðdómlega anda.
MÓTSAGNIR BIBLTUNNAR.
——
Þeir eru sumir til enn þá, scm ekki mega heyra það, að til séu
mótsagnir í biblíunni. Hugsun þeirra er að nokkru leyti rétt, því
þcir íinna það, að guðdómlegt orð hlýtur æfinlega að segja satt, í
því getur engin mótsögn verið, því að þá væri það ekki sannieikan-
um samlcvæmt. En þctta, að segja, að í biblíunni séu engar mót-
sagnir, það segja menn annaðhvort fyrir þá sök, að menn þekkja
okki innihald hennar nægilega, eða af einlivsrjum enn verri ástæð-
um. Því það má sýna fram á þann ógna fjölda af mótsögnum í
henni, að hverjum sem nokkuð gætir að þeim, getur ekki komið til
hugar, að trúa því, að hún sé guðdómlega innblásin bók, því að
þessar mótsagnir sýna það og sanna, að liún getur ekki verið það,
getur ómögulega verið guðdómlegt rit. Það er harla undarlegt, að
menn skuli ekki almennara en verið hefir, hafa tekið eftir þessu.
Það er eins og menn liafi látið teyma sig blinda á báðum augum, eða
þá að menn virði að vcttugi allan sannleika, og skirrist ekki við að
teija það heilagan, guðdómlegan sannleika, sem annaðhvort er bull
og endileysa, eða er sannleikanum alveg mótstríðandi.
Til þcss að sýna það, að þetta er ekki tekið úr lausu lofti, skul-
um vér hér koma með nokkur dæmi úr ritningunni, og þegar þau
eru komin öll, mun einhverjum finnast nóg um þá fjársjóðu íþessari
bók, sem þeir hafa alt til þcssa bygt á sáluhjálp sína.
Jóh. 4., 24. segii-, að guð sé andi ólíkamlegur, og hefir liann þá