Dagsbrún - 01.02.1896, Síða 12

— 28 —
hvaða bibh'a það er, og hvað hún kennir. En fyrst að um biblíuna
ræður öll þessi óvissa, fyrst að allar þessar þráttanir ogdeilur lianga
sem þrumuský yfir henni, fyrst að menn vita ekki um uppruna
hennar, fyrst að það er augljóst, að hún lýsir giæpi ýmsa réttmæta,
fyrst að hún er öfug við vísindin, fyrst að í henni eru þeir kaflar,
sem að menn myndu skammast sín fyrir að lcsa upp fyrir nefnd
þessari, fyrst að henni getur ekki borið saman við sjálfa sig, þá
skulum vér einmitt láta biblíuna vera þar, sem höfundar stjórnar-
skrárinnar settu liana, í höndum þjóðarinnar, svo að hver gæti
lesið hana og dæmt um hana, sett útá hana að vild, svo að liver
og einn væri með öllu sjálfráður, hvernig hann skoðaði hana og
hvernig hartn notaði haria. Vissulega getur engin aðferð verið vit-
urlegri en þessi. Ilvaðsvosem biblían er, þá á liún aldrei nð
fá sverðið í hönd. 0g ef að frjáls og óháð skynsemi manna ekki
getur sameinast við hana, því fyr, sem hún cr lögð á hilluna, því
betur. En að rieyða henni upp á menn með lögum eru voðaleg
rangindi. Það myndi slá dyrunum opnum fyrir sífeldum þræt-
um og deilum.
(Meira.)
Qildi Gamlatestamentisins.
(Atlnigascmtl við “Aldamót” 1803).
Framhald. ----
En ég get ekki skilið mig frá þessum kapítula, fyrstég á annað
borð cr kominn út í hann. Þar stendur í 12. versi: “Ef þú heyrir í
einhverjum þeiin borgum, sem drottinn þinn guð hefir gefið þcr til
íbúðar, að mcnn segja: á meðal þín eru upp komnir nokkrir Belials
synir sem hafa viit bæarbúana og sagt: látum oss fara og þjóna
annarlegum guðum, sem þér þekkið ekki til, þi skaltu innvirðu-
lega rannsaka og rckast í þessu, og ef það reynist satt, að sú sví-
virðing liali verið framin meðal yðar, þá skaltu slá borgarmennina
í þoirn bæ með sverðseggjum og leggja bann á þá með öllu, scm
þar er inni, einnig fénaði þeirra. Alt lieríangið úr þeirri borg
skaltu bcra fram á mitt strætið, og brenna svo í ekli ása : t borginni
sjálfri til heiðurs við Dróttirin, þinn guð, svo að borgin verði að
æyarandi ínoldarrúst og byggist aldrei síðan. Lát ckkert af hinu
bannfærða loða þér við hendur, svo að Drottinn megi snúa frá þér
sinni heyftarreiði, vera þér miskunnsamur og líknsamur og marg-
falda þig cins og liann hcitstrcngdi forfeðrum þínum. Þú licfir
heyrt raustu Drottins þíns Guðs, að þú skyldir halda öll hans boð-