Ljósið - 01.02.1908, Blaðsíða 3

LJÓSIÐ
11
blessuð kemur lausnarstundin,
frelsarans trú sé hrein og heit.
Eyða þax-f hér syndasafni,
satt á tala í Drottins nafni;
óttanum kasta eg nam fyrst.
Það gagnar oss ei gömul saga,
Guðs börn skírð um bjarta daga
trúa eiga á trúan Iírist.
Ritning görnul ruslakista,
röng hefur verið frá því fyrsta,
að fróðir hana festu’ í band.
Á hyllum geymd er lieiðin saga,
hálærðir um bjarta daga
sannleika ei sinna grand.
Móeses var maður heiðinn,
mér finst ekki beina leiðin
enn í krók að elta hann.
Gyðingsins var galinn andi,
hann grafast á í kristnu landi,
Eg segi bræðrum sannleikann,
Þjóðprestar í þessu landi
þrífast illa — af því fjandi
ekki getur veitt þeim vörn.
Eg hlýt þeim til synda segja,
satan gömlum á að fleygja,
kenning röng ei kristnar börn.
Sannleikur er sagna beztur,
syndir drýgja á ei prestur,
skreitni tala ljót er list.
Ef liávellærðir hætta að ljúga
hér í landi er gott að búa,
rétt menn allir kenna Krist.
Frelsari manna ei íór i viti,