Stjarnan - 01.12.1937, Síða 2

98
STJARNAN
Frá dauða til lífs
Ungur rnaður, sem unnið hafði á sykurœyrs
ökrunum langt frá heimili sínu, sneri nú heim
aftur til átthaga sinna í Vestur-indversku eyj-
Unum, irrueð 85 dollara í vösunum. Þegar heim
kom var konan hans veik. Eins og siður var í
því plássi fór hann til galdralæknisins, sem
einnig var skurðgoðaprestur þeirra. Hann
fékk unga manninum einhver meðul og sagði
honum að hann yrði að stofna til mikillar
veizlu fyrir hina vondu anda og djöflaprest-
ana til þess meðulin gætu haft áhrif.
Ungi maðurinn eyddi öllum sínum 85 doll-
ururn til að kaupa allskonar miat í veizluna í von
um að hinir illu andar yrðu ánægðir og létu
konu hans líða betur. En hún var jafnveik
þegar veizlunni var lokið. Nú fór ungi maður-
inn aftur á fund prestsins og hann sagði honum
að veislan hefði ekki verið nógu góð, og þess-
vegna hefðu illu andarnir ekki verið ánægðir
með hana. Vesalings maðurinn fór nú heim
og seldi hest sinn og hnakk, einnig asna sem
hann átti. Þetta var í rauninni aleiga hans.
Hann fékk 100 dollara fyrir þetta og setti nú
upp stóra veizlu fyrir peningana. En kona
hans var jafn veik eftir sem áður.
Ennþá fór hann til prestsins sem nú sagði
að veizlan hefði ekki verið af hinni réttu teg-
und til að geta þóknast hinum vondu öndum,
og sagði að ef hann vildi ná hylli þeirra yrði
hann að fórna ungri stúlku.
Vesalings maðurinn fór á annan enda eyjar-
innar til að reyna að stela ungri stúlku til að
fórna hinum vonda anda. Meðan hann var að
ráfa um kring í þessurn erindum, mætti hann
katólskum kunningja sínum, sem spurði hvað
hann væri að fara og því hann væri svo> niður-
dreginn og vesallegur. Ungi maðurinn sagði
honum kringumstæður sínar. Þessi vinur hans
sagði hann skyldi ekki fylgja ráðum djöfla-
prestsins, heldur skyldi hann fara á vissan stað
þar sem væri einkennilegt fólk er kallað væri
Sjöunda dags Aðventistar, því Guð þeirra hefði
vald yfir illum öndumi og sjúkdómum. Ungi
maðurinn hafði aldrei fyr heyrt þetta fólk
nefnt, en hann fór þangað sem honum var sagt,
til trúboðsstöðva Sjöunda dags Aðventista og
var hjá þeim yfir hvíldardaginn.
•Hann varð fyrir svo sterkum áhrifum
þarna, að hann ásetti sér að fara heim og segja
fólki sínu hvað hann hefði heyrt og séð. Viku
seinna kom hann aftur á trúboðsstöðina hlað-
inn matvælum og ætlaði nú að dvelja þar í
heilan mánuð til að læra meira um hinn sanna
Guð og son hans Jesúm Krist. Að þeim tíma
liðnum sneri hann heim glaður og hamingju-
samur, sannfærður um að Guð hefði þegar
læknað konuna hans. Nú hafði hann verið
utanlands og jók það mjög álit hans heima í
þorpinu, og hann fór strax að segja öllum frá
því semi hann hafði lært.
Skömmu seinna heimsótti einn af starfs-
mönnum vorum þetta þorp og þá hafði ungi
maðurinn 6 eða 7, sem höfðu snúið frá heiðni *
sinni til að þjóna lifandi og sönnum Guði, og
óskuðu nú eftir að verða skírðir.
Nokkrum tíma eftir þetta fór eg þangað
með starfsmanni vorumi, það var í fyrsta skifti
sem þetta fólk hafði séð hvítan mann. Ferðin
tók okkur 7 klukkustundir þaðan sem starfs-
maður vor átti heima. Við urðum að fara yfir
straumharðar ár og klifrast bratta hálsa. Þegar
vér komumst áfram fundum vér 50 mianns sam-
ansafnað í stráþöktu kirkjunni, sem þeir höfðu
bygt. Eftir stuttan Bibliulestur bað eg fólkið
að segja mér frá reynslu sinni.
Eg hafði aldrei heyrt neitt líkt vitnisburði
þessa fólks; satan og verkfæri hans, djöfla-
prestarnir höfðu eyðilagt fólkið líkamlega, sið-
ferðislega og f járhagslega. Það var erfitt fyr-
ir þá að tileinka sér hinn einfalda boðskap
fagnaðarerindisins. Tárin streymdu niður
kinnar þeirra, er þeir sögðu frá hvernig þeir
hefðu liðið undir yfirráðum óvinarins, og
hversu glaðir og þakklátir þeir voru að vera
frelsaðir undan yfirráðum hinna vondu anda
og prestanna.
Fagnaðarerindið hefir veitt þeim nýtt líf.
Óttinn er horfinn og nú syngja þeir kristilega
söngva meðan þeir eru að vinna á ökrunum.
Stuttu eftir að eg heiimisótti þetta fólk,
frétti eg að 80 sæktu hvíldardagaskólann.
Einungis sá, sem sjálfur hefir séð breytinguna
sem orðið hefir á lifnaðahúttum fólksins getur
skilið hve hamingjusamt það er. Vér þökkum
Guði fyrir þessar dýrmætu sálir, sem hann hef-
ir hrifið undan valdi myrkranna og flutt inn i
ríki síns elskulega sonar.
/. A. Caenel.
Árið 1936 komu ferðamenn til Canada frá
75 löndum.