Stjarnan - 01.12.1937, Page 5

STJARNAN
101
vil ekki afla fjár á þann hátt.”
“Og hvers vegna ekki? Ertu orciinn svona
ákaf lega guÖhræddur alt í einu ?” spurði banka-
stjórinn og gekk út.
“Ertu vanur að græða fé á þennan hátt?”
spurði Jesús, “fyrst bankastjóranum datt í hug
að stinga upp á því?” Káupmaðurinn kann-
aSist viÖ aS hann hefSi oft gjört það.
“En hvers vegna vildir þú þá ekki nota
tækifæriÖ til þess í dag?”
“Af því þú varst hér.”
“En eg er hér altaf. Eg er sá vinur, sem
tryggari er en bróÖir,” svaraði Jesús.
Nú vaknaði maSurinn og sá aS þetta var alt
draumur og hann sagSi viS sjálfan sig: “Drott-
inn hefir á þennan hátt vakiÖ mig af andlegum
svefni svo eg rniætti öSlast sanna, kristilega l.ífs-
reynslu.” Og hann baS: “Ó, Drottinn Jesús,
hjálpaSu mér hverja stund aS standa augliti
til auglitis viS þig.” E. S.
Fögnuöur og gleði
OrÖiÖ fögnuSur lcemur fyrir 500 sinnum í
Biblíunni. Þetta virÖist benda á aS GuS vill
vér lifum glöSu, hamingjusömu lífi. Hin sanna
gleSi og hamingja kemur aSeins ofan aS. Allir
keppa eftir hamingju, hvort sem þeir eru sér
þess meSvitandi eSa ekki. En fáir finna hana.
Hinn vitri Salómon leitaÖi hennar í auSlegS,
þekkingu, og í fullnægingu fýsna sinna, en hann
fann hana ekki. Alt þetta var einkisvert, eftir
því sem hann segir: “Alt er hégómi og eftir-
sókn eftir vindi.”
Fögnuður er ávöxtur kærleika og hlýðni.
Kærleikurinn veitir sálu manns þá gleÖi,
sem ekkert jarÖneskt vald getur eySilagt, þaS
er gleÖi heilags anda.”
Sumir imynda sér, af því sagt er um Jesúm
aS hann hafi veriÖ “harmkvælamaSur og kunn-
ugur þjáningum,” þá hafi líf hans veriS sífelt
þunglyndi. ÞaS er aS vísu sagt frá því aS hann
hafi grátiS, en hvar sem hann fór urm útbreiddi
hann gleÖi og hamingju. Börnin sóttu til hans.
Hann laÖaÖi mannfjöldann aÖ sér, ekki meÖ
sorglegu útliti heldur því gagnstæÖa. Þegar
vér fyrir trúna á Jesúm meötökum heilagan
anda, þá erum vér í nálægS og samfélagi Krists,
og fögnuSur fyllir hjörtu vor. Lærisveinar
Jesú eiga aS endurspegla hans hugarfar. GuS
væntir þess aS fulltrúar hans, sem halda hans
boÖorÖ séu glaSari og hamingj usamari heldur
en þeir, semi gjöra þaS ekki. Fullvissan um
aS syndir vorar séu fyrirgefnar og aÖ vér séurn
ekki lengur undir fordæmingu, veitir hjarta
mannsins þann friS og þá gleSi, sem heimurinn
getur hvorki tekiÖ né gefiS.
Eögnuður yfir að gefa.
Jesús kendi aS þaS væri sælla aS gefa en
þiggja. Þetta er guÖdómleg grundvallarregla.
GuÖ, sem er kærleikur veitir oss náS sína.
Hann gefur og gleÖst af aÖ gefa. Ef vér erum
í GuSi og GuS í oss þá munum vér gefa og
gleSjast af því.
Sönn gleði kemur frá hjartanu, skín gegnum
augnatillitið og kemur fram af vörunum. Þú
getur ekki hindrað þaS. Þú getur engu frernur
veitt henni inn í hjartaS heldur en þú getur helt
vatni í uppsprettu. Hún kemur innan frá og
blessar þann sem nýtur hennar. Dr. R. P.
Anderson segir: “Eg veit þaÖ af langri reynslu,
að ekkert vingjarnlegt orð er talaS eSa líknar-
verk unniS, að þaS ekki fyr eÖa seinna komi
aftur og veiti blessun þeim, sem það talaSi eSa
vann, það verður eins og festi með gullnum
hlekkjum sem tengir oss viÖ hásæti Guðs.
Fögnuður yfir að starfa.
Það er gleðiríkt starf aS hjálpa öSrum til
þekkingar á Biblíunni. Hin lang-æSsta ham-
ingja fæst meS því að gleðja aðra. Sá, sem
gleymir sjálfum sér til aS geta liðsint þeim,
sem bágt eiga, nýtur blessunar hinnar sönnu
gleði. AS ÍeiSa syndara til þekkingar og mót-
töku sannleikans, er hiS stærsta líknarverk, sem
unt er að vinna GuSi til dýrðar og mönnum
til blessunar. Árangurinn af slíku starfi varir
ekki aÖeins um ár og aldir, heldur gegnum alla
eilífS. Hvílík gleSi aÖ vera samverkamaður
GuÖs til að byggja það sem aldrei mun undir
lok líka heldur haldast við eilíflega.
GleSin yfir því aS sjá menn frelsaða styrkti
Jesúm gegnum sorg og erfiÖi starfsára hans.
Hann mun sjá árangurinn af lífi sínu og starfi
og gleSjast yfir því. í trú leit hann fram á
ókomna timann og sá miljónir hinna frelsuSu
sem mundu njóta eilífrar dýrðar GuSs ríkis
fyrir það aS hann auðmýkti sjálfan sig alt til
dauðans.
Hin œðsta gleði.
Hin æSsta gleði semi starfsmaður Krists
getur notið, er aS sjá syndara endurfæSast til