Stjarnan - 01.11.1938, Blaðsíða 1

STJARNAN
NÓVEMBER, 1938 LUNDAR, MAN.
Hið núverandi ááland heimsins
Vér lifum á erfiSum alvörutímum. Hvorki
fyrir né eftir stríðiS mikla hefir nokkru sinni
litiS ver út í Evrópu heldur en einmitt nú.
Þeir af oss, sem ferSast hafa um Evrópu síS-
an á stríSsárunum geta ekki lokaS augunum
fyrir því aS alvarleg hætta er á ferSum. Alt
bendir á aS hinn mikli og ógurlegi dagur
Drottins er nálægur og hraSar sér mjög. ÞaS
er meir en sorglegt aS einungis fáir, og þaS
jafnvel meSal hinna kristnu, geta skiliS aS
spádómar Ritningarinnar uppfyllast svo greini-
lega í viÖburSum nútímans. Þó finnast nokkr-
ir jafnvel í söfnuSum' utari ASventistakirkj-
unnar, sem hafa fengiS opin augun fyrir því,
sem fram fer og hvert J>aÖ stefnir. MeS yfir-
skriftinni: “Er Drottinn í nánd’’ hefir dansk-
ur prestur gefiS út lítiS rit, og tökum vér eftir-
farandi grein úr riti hans:
“í einstöku evrópiskum löndum, sem tóku
þátt í stríSinu mikla, hafa menn þann fagra
siS aS staSnæmast hvar sem maSur er, þótt þaS
sé á miSri braut, í eina eSa hálfa mínútu, klukk-
an ellefu, ellefta nóvember, til minningar um
endir stríSsins, sem átti sér staS á þeirri stundu
áriS 1918, en þetta er ekkert nema fagur siSur,
eftir aS mínútan er liÖin halda menn áfram aS
búa sig undir næsta stríS, margfalt voSalegra
en hiS fyrra, sem vér nálgumst hröSum skref-
um þrátt fyrir öll loforS og samninga, sem
gjörSir voru þegar skelfingu stríSsins linti.
MaSur minnist 'hér ósjálfrátt orSanna, sem
standa hjá Eúkasi 4:13: “Og er djöfullinn
hafSi lokiS allri freistingu, veik hann frá hon-
um um hríS.” Já, aÖeins “um hríS”; því er
þaS ekki skelfilegt, já, djöfullegt aS ekkert af
stórveldunum óskar eftir stríSi, en samt her-
væSast þeir hver í kapp viS annan, þeir verSa
aS gjöra þaS, eru tilneyddir, segja þeir, vegna
kringumstæSnanna, vegna hinna ríkjanna, sem
heldur ekki vilja stríS.
“Ef menn lesa dagblöSin meS opnum aug-
um og athuga máliS eins og Jesús talar um
þaS í Matteusi 24. kap og víSar, þá sjáum vér
aS alt er í undirbúningi, já, er þegar undirbúiS
fyrir eySileggingu heimsins, sem skjótlega getur
aS höndum boriS, þaS er varla blettur á jörS-
unni þar sem ekki sýSur og ólgar, þaS þarf
aSeins eldneistann, sem GuS mun tendra þegar
hans tími kemur, og þá fer alt í bál.
“ÞaS sem ennþá varnar eySileggingunni er
aS Drottinn lætur merkja sína útvöldu þjóna á
ennum þeirra, þegar þeir eru allir innsiglaSir,
þá mun snögg eySileggin koma og enginn af
þeim, sem ekki 'hafa veriS innsiglaSir mun geta
umflúiÖ.
“Þetta er hiS alvarlega og skelfilega sem
fyrir dyrum er, en hver vill hlusta á slíka ræSu ?
Hver vill ljá tungu sína til aS flytja þessa aS-
vörun? Vér erum reyndir, lagÖir á metaskál-
ina, og samkvæmt trúmensku vorri viS Drott-
inn og málefni hans verSum vér annaÖhvort
innsiglaSir eS ofurseldir eySileggingunni.
“Þetta er svo alvarlegt og skelfilegt eins
og Drottinn útmálar þaS fyrir oss í Ezekíel 9.
kap. Þar stendur: “Þá komu sex menn frá
efra hliSinu, sem snýr í norÖur og hafSi hver
þeirra eyÖingar verkfæri í hendi sér, og meÖal
þeirra var einn maÖur, sem var líni klæddur og
hafSi skriffæri viS síSu sér. Þeir komu og
námu staÖar hjá eiraltarinu. Og dýrS ísraels
GuSs hafSi hafiS sig, þar sem hún 'hafSi veriS
yfir aS þröskuldi hússins; og hann kallaSi á
línklædda manninn, sem hafSi skriffærin viS
síÖu sér. Og Drottinn sagSi viS hann: Gakk
þú mitt í gegnum borgina, mitt í gegnum Jerú-
salem, og set merki á enni þeirra manna, sem
andvarpa og kveina yfir öllum þeim svívirSing-
um, sem framar eru inni í henni. En til hinna
mælti hann aS mér áheyrandi: FariÖ á eftir
honum um borgina og höggviS niSur; lítiS
engan vægSarauga og sýniS enga meSaumkun.
Öldunga og æskumenn, meyjar og börn og
konur skuluS þér brytja niSur, en engan mann
skuluÖ þér snerta sem merkiS er á. Og takiS