Stjarnan - 01.01.1939, Side 4

STJARNAN
4
varð svo hissa að hann áttaði sig ekki strax
svo húsbóndinn hélt áfram:
“Eg var einu sinni trúaður maður, en varð
svo gramur við söfnuðinn að eg gekk úr
honum. Fyrir skömmu síðan dreymdi mig að
eg sá þessi orð: “Gangið út, rnitt fólk, út úr
henni, svo að >ér eigið engan hlut í synd-
utn hennar.” Aðra nótt dreymdi mig að eg sá
þessi orð: “Hinn saurugi saurgi sig áfram og
hinn heilagi helgist áfram.” Svo nokkru
seinna þótti mér að ungur maður kæmi seint
að kvöldi, eins og >ú núna, eg bauð honunt
inn og meðan eg var að kveikja, sagði hann
við mig: “Nú er tækifæri að snúa sér til
Guðs, bráðum verður >að of seint.” Þegar
eg sneri mér við var hann farinn. Svo
Hinn yfirgnœfanlegi
“En honum, serii eftir >eim krafti sem í
oss verkar, megnar að gjöra langsamlega fram
yfir alt >að, sem vér biðjum eða skynjum,
honum sé dýrð i söfnuðinum og í Kristi Jesú
um öll æfiskeið, öld eftir öld. “Efes. 3:20,21.
Þetta er nokkur hluti af hinni innblásnu
bæn Páls postula fyrir söfnuði Guðs, og Guð
er bæði fús og fær um að gefa börnum sínum
alt, sem heilagur andi blés Páli í brjóst að
biðja um. Já, og langt fram yfir >að sem
Páll eða vér getum beðið eða skynjað. Vér
skulum nú athuga sumt af >ví, sem Páll bað
um >eir, sem meðtaka >að munu verða sem
tákn og undur í ísrael.
Engillinn sagði við Daníel spámann:
“Þeir menn, sem >ekkja Guð sinn munu stöð-
ugir standa og drýgja dáð.” Á >essum dög-
um >egar raust sjöunda engilsins hljóntar mun
leyndardómur Guðs fram korna, “og enginn
frestur rnundi lengur gefinn verða.” Guð
biður eftir að gjöra nokkuð sérstakt fyrir
börn sín. “Því augu Drottins hvarfla um
alla jörðina, til >ess hann megi sýna sig mátt-
ugan >eim til hjálpar, sem eru heils hugar við
hann.” 2. Kron. 16:9.
Páll biður, að vér megum styrkjast hið
innra fyrir Guðs anda kraft, svo að Kristur
rnegi fyrir trúna búa í vorum hjörtum, svo vér
verðum rótfestir og grundvallaðir í kærleik-
anum, svo vér getum ásamt öllum heilögum
skilið hver sé breiddin og lengdin, dýptin og
hæðin, og komist að raun um kærleika Krists,
dreymdi mig að sagt var við mig; “Ef >ú
hefir ekki innsigli Guðs, >á muntu bera merki
dýrsins.” Nú ert >ú kominn og mér er mikið
áhugamál að vita hvað er innsigli Guðs og
merki dýrsins. Getur >ú sagt mér >að?”
Gesturinn gleymdi nú bæði >reytunni og
sultinum og las með hjónunum í Guðs orði
>ar til lýsti af degi, og1 skýrði fyrir >eim >að
sem >au >ráðu að vita. Svo féllu >au öll á
kné, bæði hjónin, gáfu Guði hjörtu sín og
lofuðu. að fylgja frelsaranum trúlega til æfi-
loka.
Þannig aðvarar Guð gegnum draurna og
veitir mönnum >ekkingu á sannleikanum, til
að undirbúa >á að mæta Jesú.
W. G. Turner.
mikilleiki máttar hans
sem yfirgnæfir >ekkinguna, og að vér náum
að fyllast allri Guðs fyllingu.” Hvílíkt afl
Guðs börn mundu vera í heiminum, ef >au
væru fylt allri fyllingu Guðs. Jörðin mundi
brátt verða uppljómuð af dýrð Guðs. Móses
var svo fyltur fyllingu Guðs að hann varð
að draga skýlu fyrir andlit sér >egar hann
kom út frá návist Guðs. Hann varð hluttak-
andi í dýrð Guðs fyrir félagsskapinn við hann,
svo hann endurspeglaði >essa dýrð til fólksins.
Guðs börn munu hafa sömu reynslu á síðustu
dögum.
“Þjónar Guðs íklæddir krafti af hæðuin,
með andlit uppljómuð af kærleika til Guðs
gengu út til að flytja fagnaðarboðskap ríkis-
ins. . . . Guðs börn styrktust við yfirgnæfan-
lega dýrð Drottins, sem lýsti yfir >eim, svo
>eir voru reiðubúnir að standast á freisting-
artímanum.” “Kraftaverk voru framkvæmd,
og tákn og stórmerki fylgdu hinum trúuðu.
Guð var með í starfinu, og öll Guðs börn
fylgdu sannfæringu sinni óttalaus, og sam-
einuðust >eim, sem varðveittu boðorð Guðs.
Og orð Drottins var flutt með miklum krafti.”
(Early Writings, bls. 278 og 279).
Mikilleiki máttar hans.
Guð skýrir skilning vorn og gefur oss
>ekking á vilja sínum, svo vér getum skilið.
“Hver sú von er, sem hann hefir kallað yður
til, hver ríkdómur >eirrar dýrðar, sem hann
ætlar oss að erfa meðal hinna heilögu, og hver