Stjarnan - 01.05.1940, Síða 1

STJARNAN
MAl, 1940 LUNDAR, MAN.
Fyrir rétti
BráÖum verðum við, þú og eg, að mæta
fyrir dómstóli Krists, þegar hann kemur sem
dómari alls holds. Þegar Jesús kom i heim-
inn fyrir rúmum 1900 árum síðan, þá kom
hann til að kenna okkur, bæði með orðuimi og
eftirdæmi hvernig vér ættum að lifa til þess
vér gætum öðlast ódauðleika og eilíft líf í
Guðs ríki, og er hann hafði lokið því starfi
sínu, þá dó hann í minn og þinn stað fyrir
syndir vorar og yfirtroðslur Guðs boðorða,
og keypti oss þannig barnarétt hjá Guði og
erfðarétt að hans eilífa dýrðarríki. En arf-
takan er bundin því skilyrði að vér séum end-
urfædd af Guðs lifandi orði og anda. Jesús
segir: “Maðurinn getur ekki séð Guðs ríki
nema hann endurfæðist.” Jóh. 3:3.
Hvað er endurfœðing? Þegar maður heyr-
ir eða les Guðs orð í Heilagri Ritningu, trúir
]>ví og ásetur sér að fylgja og breyta eftir
því, þá er það Guðs ia.ndi í orðinu, senr fram-
kvæmir svo gagngjörða breytingu á innra lífi
og hugsunarhætti mannsins, að það imá í sann-
leika segja að hann er ný skepna. Þessi breyt-
ing kemur í Ijós í breytni hans, í orðum hans
og allri framkomu. Sá, sem áður var sér-
drægur og ágjarn verður nú ráðvandur mað-
ur, sem 'lætur sér ant um velgengni náungans.
Sá, sem stal gjörir það ekki lengur, heldur
skilar aftur og bætir upp það sem hann hefir
ranglega haft af öðrum.
Sá lastunáli hættir að tala illa um aðra.
Sá skapvondi verður hógvær, gæfur og um-
burðarlyndur. Sá öfundsjúki verður svo
breyttur að hann gleðst yfir og styður að vel-
gengni annara. Sá, sem áður var kærulaus
um skyldur sínar gagnvart Guði og mönnum
verður samvizkusamur í öllu og leysir af
héndi störf sín eins og þau séu unnin fyrir
Guð en ekki menn. Sá, sem áður skeytti
ekkert um að lesa eða heyra Guðs orð, notar
nú hvert tækifæri til að heyra það og lesa, til
að efla þekkingu sína á því eina nauðsyniega,
til þess að geta lagað' líf sitt eftir hinni eilífu
algildu reglu, sem Guð hefir gefið oss, sem er
hans heilögu boðorð ög dæmi frelsara vors
Jesú Krists.
Ó, hvílíkur fiagnaðardagur það verður fyrir
þann, sem svo er undirbúinn, að sjá himininn
opnast og mannsins son koma í skýjunum með
veldi og dýrð mikiLli. Hann hefir haft sam-
félag við Jesúm í bæn og trú og glaðst óút-
málanlegum og dýrðlegum fögnuði, í voninni,
en hvað verður það þá, hvílík hiimnesk gleði
þegar voniri rætist, og stundin kemur er hann
fær að sjá frelsara sinn og herra augliti til
auglitis, og heyra hann segjia: “Komið ást-
vinir Pöður. Míns og eignist rikið, sem yður
var fyrirbúið frá upphafi veraldar.”
Þeir, sem liafa hafnað Guðs orði, virt það
einkis, ekki trúað því, afsaLcað sjálfa sig en
ásakað Guð, reitt sig á eigin góðverk, talið
sjálfum sér og öðrum trú um að Guð meinti
ekki það, sem hann segir í orðinu þegar hann
aðvarar og áminnir, þeir, sem hallda því fram
að Guð sé svo góður að liann láti imienn ekki
glatast þó þeir lifi i synd og yfirtroðslu Guðs
boðorða og það oft viljandi og vísvitandi, enda
þótt Guð segi: “Laun syndarinnar er dauði,”
og að: “Sá, sem ekki .hlýðnast syninum skal
ekki sjá lífið.” Jóh. 3 :’6. Alilir þessir munu
með skelfingu óska að fjöllin og hamrarnir
hrynji yfir þá og feli þá fyrir ásjónu þess,
sem í liásætinu situr og fyrir reiði lanrbsins.
(Op. 6:16).
Hér hefir verið 'lýst tveimur flokkum
inanna. Þú getur ákveðið í hverjum flokkn-
unr þú rnunir vera á þeiim' rnikla degi. Maður
þarf el-cki að vera sérlega trúhneigður til að
hugsa dálítið frarn á veginn. Vér vitunr öll
að vér erurn hér á jörðunni aðeins takmarkað-
an tínra. Ef vér kjósunr hér í tímanum að
lreyra Guðs orð, fylgja þvi og hlýða, þá er
engu tapað i þessurn heimi, senr vert er að eiga
eða njóta, en alt unnið, gleði, friður og haim-