Stjarnan - 01.05.1940, Blaðsíða 2

34
STJARNAN
ingja hér og eilíft líf í öðrum heimi í dýrð
hjá Guði, En þeir sem ekki liugsa fyrir
sinni eilífu framtíð fara á mis við sanna
gleði og hamingju hér í lífi, og missa hið
himneska hnossið að lokum, en verða út-
reknir í hin yztun myrkur.
Hvar verður þú í eilífðinni?
6". Johnson.
Skilyrði fyrir ávaxtasömu bœnarlífi
“Herra, kenn þú oss að biðja.” Lúk. n, i.
Ungur, kristinn maður, sem vill lifa hinu
fullkoimna lífi, og verða hæfur til að starfa
með góðum árangri verður eigi aðeins að
verja miklum tíma ti'l ða vera einn með Guði
í bæn, heldur og að færa sér sem bezt í nyt,
þessi dýrmætu einkaréttindi. Rithöfundur
einn segir: “Smániarbletturinn á kristindóms-
lífi manna er að þeir geta verið ánægðir án
þess að hafa nokkra ákveðna reynslu í því
hvað bænheyrsla er.”
í öllum greinum viðskiftalífsins verða
rmenn að fullnægjia öllum skilyrðum til þess
að geta náð góðum árangri. Sama regla
gildir að því er snertir bænina. “Flestar bæn-
ir fá enga bænheyrslu, og sarnt sem áður
stendur Guð við iloforð sitt.” Orsökin til
þessarar auðsæju vöntunar hlýtur þá að vera
sú, að rnenn fullnægi ekki skilyrðunum. Sér-
hver sönn bæn verður að vera þrungin af
anda Krists, og slikum bænum verður ætíð
svarað. “Ef bænir vorar eru ekki heyrðar,”
segir D. L. Moody, “hlýtur það að koma til
af þvi, að vér höfum ekki beðið af réttum
hvötum, eða í samræmii við Ritninguna.” Vér
skulum setja á oss höfuðatriði sannrar bæn-
ar, eins og þau finnast í Biblíunni, og eins
og reynsla annara manna útskýrir þau fyrir
oss. Ef þú finnur að þú biður árangurs-
laust, þá er orsökin ef til vill sú, að eitthvað
af höfuðatriðum vantar í bænir þínar.
i. Lotning.
Ber þú lotningu fyrir Guði, sem þú snýr
þér til og biður um daglega blessun? Hundr-
aðshöfðinginn viðurkendi tign Jesú og yfir-
burði. Kanverska konan sömu'leiðis. Einhver
hefir með sanni sagt: “Ef vér þekkjum
Krist, getum vér ekki verið drambsamir. Ef
vér þekkjuim sjálfa oss, hljótum vér að vera
auðmjúkir.”
2. Þakkargerð.
Hvað er mikið af þakkargerð í bænum
þínum? Páll segir: Gerið í öllum hlutum
óskir yðar kunnar Guði með bæn og beiðni
ásamt þakkargerð.” Ef að kristnir menn
vildu verja meiri tíma til að þakka Guði fyrir
hina undursarolegu gæsku hans við mennina,
þá nnundu þeir ekki vera eins gjarnir á það og
nú, að rnögla og kvarta. ■
Gamall sveitabóndi, sem menn fundu kné-
krjúpandi við gröf hermanns eins nálægt
Nashville, gefur gott dæmi upp á þakkláts-
semi. Þessi spurning var lögð fyrir hann:
“Hvers vegna lætur þú þér svo annt um þetta
leiði? Ef til vill er sonur þinn jarðaður
hérna?” “Nei,” svaraði bóndinn, “en meðan
á stríðinu stóð, voru allir í fjölskyldu rninni
veikir, og eg gat ekki farið frá þeim. Eg var
kallaður í stríðið. Þá kom einn af nágrönn-
um imínum heim ti'I mín og sagði: “Eg skal
fara í þinn stað, eg hefi enga fjölskyldu.”
Hann fór í stríðið og hann særðist í orustunni
við Chickamanga, og var borinn í sjúkrahús-
ið þar sem hann dó. Og eins og þér sjáið.
herra minn, hefi eg ferðast margar mílur til
þess að geta skrifað þessi orð uppi yfir leiði
hans: “Hann dö fyrir mig.”
Kæri vinur! Frelsarinn dó fyrir þig og
mig. Og hann steig upp til himins eftir upp-
risu sína til að tala máli syndarans. Daglega
talar hann máli voru fyrir hinum himneska
dómstóli. Daglega sendir hann engla sína til
að verndá oss, og Heilagian anda til að kenna
oss. Daglega veitir hann oss margs konar
gæði lífsins. Vissulega ættu hjörtu vor. að
fyllast lofgerð og þakklæti tiil hans fyrir hina
óumræðilegu gæsku hans við ioss. Þakkar-
gerð og lofsöngvar ættu að vera meginþáttur-
inn í bænagerð vorri.
3. Syndajátning.
Viðurkennir þú syndir þínar iðrandi fyrir
Guði ? Daníel, ástmögur Guðs, hugsiaði einnig
til sjálfs sín, þegar hann sjö sinnum í bæn
sinni nefndi og viðurkendi syndir þjóðar
sinnar. Og íhugaðu bænir Jobs og Davíðs,
og bæn toillheimtumannsins. Þeir báðu allir
í sannri auðmýkt. Öðru vísi var því varið
með Faraó, þegar hann bað þess, að plágunum
yrði af létt, eða með Faríseann, sem stærði
sig af því að hann væri ekki eins og aðrir