Stjarnan - 01.06.1942, Blaðsíða 7

STJARNAN
47
Menn hafa margar skoðanir
Eg veit ekki hverju eg á að trúa. Menn
hafa svo margar skoðanir að eg get ekki
verulega áttað mig á hvað rétt er og hverju
eg á að trúa. Ef þú hugsar á þessa leið,
þá vil eg alvarlega ráða þér til að hafa
einungis Guðs orð fijrir leiðarvísir. Það er
ekki nema einn vegur til að frelsast, og
honum er greinilegast lýst í Biblíunni.
Kona nokkur lá fyrir dauðanum í
brjóstveiki. Hún var mjög hugsjúk um
velferð sálar sinnar. Hún hafði spurt
marga um skoðanir þeirra á sáluhjálpinni
og fengið margskonar útskýringar. Einn
réði henni til að biðja, annar til að gjöra
góðverk, o. s. frv. Trúboði nokkur heim-
sótti hana og hún spurði með öndina í
Frelsaður
Það var árið 1555 þegar hin katólska
María, drotning Englands beitti öllum á-
hrifum sínum til að eyðileggja mótmæl-
endatrúna að Robert Samuel var settur í
fangelsi, þar til hann yrði brendur á báli.
Til þess að auka á þjáningar hans var
honum aðeins gel'inn lítill hrauðbiti og
munnsopi af vatni á hverjum degi, rétt til
að halda honum við lifið, svo hægt væri að
hegna honum meira. Sagnaritarinn Foxe
segir að englar virtust vera hjá honum í
fangelsinu. Hann getur þess að þegar
fanginn eitt sinn féll í svefn, þá stóð hjá
honum hvítklæddur maður, sem hug-
hreysti hann g sagði: Samuel, Samuel,
vertu hughraustur og öruggur, upp frá
þessu muntu hvorki líða hungur né
þorsta.” Þetta reyndist satt. Skömmu
seinna var hann brendur, en í millitíðinni
fann hann hvorki til hungurs né þorsta,
eftir því sem hann sjálfur sagði frá, til
þess að menn mættu skilja hina undra-
verðu gæzku Guðs. “Acts and Monuinents.”
Vol. VII, bls. 373.
Með hvílíkum fögnuði hljóta þessir
Guðs menn að hafa hugsað um fyrirheitið:
“Eigi mun þá framar hungra né þyrsta,
eigi heldur mun sól brenna þá eða nokkur
hiti . . . Guð mun þerra tár af augurn
þeirra.” Op. 7:16,17.
hálsinum: “Hvaða skoðun hafið þér á
sáluhjálpinni?” “Eg hefi enga skoðun,”
svaraði hann. Konan virtist alveg hissa.
Trúboðinn sá það og sagði: “Setjum nú
svo að eg hefði einhverja skoðun í þessu
efni, hvaða gagn væri að því? Það væri
aðeins skoðun vesalings dauðlegs manns.
Eg get hoðið yður annað betra; eg get sýnt
yður hver skoðun Guðs er. Árangurinn af
samtalinu varð að kona þessi félck litlu
seinna frið fyrir sálu sína, þegar hún las
í Nýja Testamentinu spurninguna: “Hvað
á eg' að gjöra, svo eg verði hólpinn?” Þá
var svarað: “Trú þú á Drottinn Jesúm
Krist, þá verður þú hólpinn.” Post.
16:30-31. X. X.
frá hungri
Þessir reynslutímar eru löngu liðnir,
en sama gæzka Guðs sýnir sig nú er menn
mæta neyð og erfiðleikum. Eg hefi niður-
skrifaða smásögu, sem Elía Taylor frá
Texas sagði mér fyrir fleiri árum síðan.
Það var viðvíkjandi bókasölumanni, sem
starfaði þar í fylkinu. Bókpöntunin hafði
ekki koinið á réttum tíma. Svo til þess að
afla sér brauðs nieðan hann beið eftir
bókunum, fór pilturinn að selja ýmsa smá-
muni til heimilisþarfa. Hann vissi ekki
að lögin heimtuðu leyfisbréf til þess. Hon-
um var varpað í fangelsi. Til að byrja
með var fangavörðurinn vingjarnlegur, en
þegar pilturinn vildi ekki gjöra einhverja
vinnu, sem honum var ætluð á hvíldardag-
inn, þá varð fangavörðurinn reiður mjög,
og ihótaði honum að hann skyldi gjöra
honum það erfitt framvegis. Hann efndi
loforð sitt. Þetta er frásögn piltsins sjálfs:
“Næsta máltíðin var aðeins þur brauð-
biti. Hann lagði hann niður fyrir framan
sig, þakliaði Guði fyrir og bað um blessun
hans. Eftir að hann hafði etið aðeins lítið
eitt af brauðinu fann hann sig niettan og
ætlaði að kasta því sem eftir var, en þá
fann hann sig knúðan til að geyma brauð-
bitann og leggja hann upp í gluggann.
Við næstu máltíð var honum ekkert gefið,
svo hann tók brauðbitann aftur, þaklcaði