Stjarnan - 01.11.1943, Qupperneq 6

94
STJARNAN
Skilyrði sáluhjálparinnar
“Svo elskaði Guð heiminn að hann
gaf sinn eingetinn son til þess að hver
sem á hann trúir ekki glatist heldur hafi
eilíft líf.” Jóh. 3:16.
“Hann sem ekki þyrmdi sínum eigin
syni heldur framseldi hann fyrir oss alla,
því skyldi hann ekki líka gefa oss alt
með honum.” Róm. 8:32.
“Af engum öðrum er hjálpræðis að
vænta, því meðal manna gefst ekki nokkur
annar undir himninum fyrir hvers full-
tyngi oss sé ætlað hólpnum að verða.”
Post. 4:12.
“En þá þeir heyrðu þetta skárust þeir
í hjörtum sínum og sögðu við Pétur og
hina postulana: Hvað eigum vér að gjöra
góðir menn og bræður? Pétur sagði við
þá: Takið sinnaskifti og hver yðar láti
skíra sig til nafns Jesú Krists til fvrir-
gefningar syndanna, þá munuð þéi öðlast
gjöf heilags anda, því yður tilheyrir fvrir-
heitið og börnum yðar og öllum þeim
sem í fjarlægð eru hverja helst Drottinn
Guð vor kallar hér til.” Post. 2:37—38.
“Drottinn, hver mun setjast í þína tjald-
búð? Hver mun búa á þínu heilaga fjalli?
Sá sem fram gengur flekklaus, gjörir
rétt og talar sannleikann af hjarta. Sá,
sem ekki bakmælir með tungu sinni,
gjörir sínum náunga ekkert ilt, og leggur
ekki lastlegt til sínum félaga. Sá, í hvers
augum níðingurinn er fyrirlitlegur, en
þeir heiðarlegir sem óttast Drottinn, sá
sem ekki vill breyta því við sinn náunga
er hann hefir svarið sér til skaða. Sá,
sem ekki okrar með sitt fé, og ekki tekur
mútur gegn hinum saklausa, hver sem
þetta gjörir hann mun ekki bifast að ei-
lífu.” Sálm. 15.
“Hver þorir að stíga upp í Drottins
borg? Hver vogar að ganga fram á hans
heilaga stað? Sá, sem hefir , saklausar
hendur og hreint hjarta, sá sem ekki
leggur hans nafn við lygar (hégóma) og
ekki sver rangan eið. Sá hinn sami mun
meðtaka blessun frá Drottni og miskun
frá Guði síns hjálpræðis.” Sálm. 24:3—5.
“Hver er sá maður meðal vor sem búa
megi við brennandi eld? Hver af oss
getur búið hjá eilífum glóðum? Sá, sem
framgengur réttvíslega og talar sann-
leika, sá sem hafnar þeim ávinningi sem
fæst með ofríki, sá sem bandar hendi
sinni móti fégjöfum, sá sem byrgir fyrir
eyru sín svo hann skuli ekki heyra þegar
ráðin eru manndráp, sá sem afturlykur
augum sínum svo hann sjái ekki það sem
ilt er, sá skal búa uppi á hæðunum, hamra
borgirnar skulu vera hans vígi, brauðið
skal verða fært honum og vatnið handa
honum skal aldrei þverra. Augu þí*1
skulu sjá konunginn í ljóma sínum, þah
skulu horfa á land víðsvegar.” Jes. 33:14
—17.
“Trú þú á Drottinn Jesúm Krist, þa
verður þú hólpinn og þitt hús.” Post. 16:31-
“Leitið fyrst Guðs ríkis”
Fyrir nokkrum árum síðan kom fyrir
atvik sem minti mig á Mal. 3:9. Þar sem
óblessun er lýst yfir þeim sem eru ótru-
ir Guði.
Fjölskylda ein var hrifin af gleðiboð-
skapnum. Kona mín og' eg heimsóttum
hana oft, og við lásum með þeim og rann-
sökuðum Guðs orð. Þegar við höfðum
lesið með þeim um hvíldardaginn fóru
þau að halda hann heilagann, og komu
reglubundið á samkomur vorar. Vér héld
um áfram Biblíulestrinum á heimilinu.
Eitt kvöld lásum við um tíundarskylduna.
Eg sá að manninum leið ekki vel. Hann
var ríkur maður. Að loknum Biblíulestr-
inum sagði hann: “Eg trúi þessu ekki.”
Eg spurði hvers vegna hann gæti ekki
trúað því, þá svaraði hann:
“Tíundin er góð fyrir fátæklinga, en
hugsaðu þér hvað mikið eg þyrfti að
borga. Eg hef 6 þúsund rupees á mánuði
og það meinar eg yrði að borga 600 rúpees
í tíund. Eg get það ekki. Eg vil það ekki-
Þið þurfið aldrei að koma aftur. Eg vil
ekkert hafa með ykkar trúarbrögð.”
Eg kom þangað fleiri skifti eftir þetta,
en hann bauð mér ekki inn, stundum af-
sagði hann að koma út til að sjá mig.
Eftir hér um bil 18 mánuði varð hann
blindur. Læknarnir gátu ekki fundið or-
sökina til þess og gátu ekkert hjálpað
honum. Stuttu eftir að hann varð blindur