Stjarnan - 01.11.1946, Síða 6

86
STJARNAN
Hugrekki í hættunni
Páll postuTi var á leið til Rómaborgar.
Skipið sem flutti hann fanginn til keisar-
ans, hafði yfirgefið Góðhafnir á eyjunni
Krít og snéri vestur, íþví þægilegur sunnan
vindur blés.
Litlu seinna skall á mikið óveður.
Dimmviðrið var slíkt að ekkert sást, og
vindurinn fleytti skipinu á bárunum eins
og það væri skurn af eggi. Þótt skipið
væri vel byggt, óttuðust menn fyrir að
það mundi liðast í sundur. Það brakaði
og marraði í viðum þess er það kastaðist
upp og niður í æði stormsins.
Stund eftir stund, dag efti'r dag, hélt
þessu áfram. Flestu sem í skipinu var,
köstuðu menn í sjóinn, jafnvel sumu af
áhöldum þess. Svo dögum skifti sást
hvorki sól né stjörnur, svo menn höfðu
mist aila von um að komast af.
Nú heyrðist einihver hrópa. Hermenn-
irnir hruklku við þar sem þeir sfóðu 1 hóp
og voru að ráðgast um hvað gjöra skyidi
við bandingjana ef skipið liðaðist sundur.
Þeir hættu samtalinu og hlustuðu á Pál,
hinn eina á skipinu sem aitaf hafði verið
rólegur; orð hans veittu þeim djörfung og
hugrekki. “Nú ræð eg yður að þér séuð
með öruggum huga, því enginn yðar mun
lífi týna, en skipið' mun farast, því að á
þessari nóttu stóð 'hjá mér engiil þess Guðs,
sem eg tilheyri og þjóna. og mæiti: “Vertu
óhræddur Páil, fyrir keisarann áttu að
koma og sjá, Guð hefir náðarsamlega gefið
þér alla þá, sem með þér eru á sjóferð-
inni.” Post. 27: 22-24.
Þetta hughreysti samferðamenn Páls.
Engill Drottins hafði staðið hjá honum í
ofsaveðri næturinnar. Örvænting þeirra
breyttist í traust og vonleysið í öruggleika.
Hvílíkur styrkur og hughreysting felst'
ékki í þessum orðum: “Engill Drottins stóð
hjá mér í nótt.” Hvílíkur kraftur á tíma
neyðar og þrenginga.
Hættan og sfcelfingin sem umkringir
menn í dag orsakast ekki af ofviðri né
æstum bylgjum sjávarins. Það er stormur
haturs og eyðiieggingar, stríð milii hins
góða og iila, sem geysar yfir jörðina. Sú
skelfing eyðileggingarinnar, sem nú ógnar
mannkyninu er verri en nokkur hvirfil-
bylur eða ofsav^ður. En þó höfum vér
von. Allir sem einlæglega elska Guð, geta
verið fullvissir um að engill Drottins stend-
ur hjá þeim.
Fyrir mörgum öldum síðan var Daníel
spámaður dæmdur til að deyja í ljóna-
gröfinni. Myrkur dauðans umkrmgdi
hann, en engili Guðs stóð hjá honum. Orð
hans til Daríusar konungs báru vott um
fullkomið traust: “Guð minn sendi engd
sinn og íhann lokaði munni ljónanna svo
að iþau gjörðu mér ekkert mein.” Dan.
6: 23.
Sömuleiðis þegar Jesús sjálfur átti i
hinu harðasta stríði og synd heimsins
hvíldi eins og farg yfir honum, og sv°
virtist sem ihún mundi gjöra aðskilnað
milli hans og föðursins, svo hann í angist
sinni hrópaði: “Faðir minn, ef mögulegt
er þá fari þessi bikar fram hjá mér, þd
ekki sem eg vil, heldur sem þú vilt.”
Þegar iausnarinn féll máttvana, kram-
inn af byrði synda vorra, “þá birtist hon-
um engill frá himni sem styrkti hann.”
Lúk. 22: 43.
Svo er það enn í dag, þegar vér eigum
í stríði og völd mynkranna umkringja og
þrengja að oss, þá er oss send hjálp frá
himni. f Hebr. 1: 14 er dýrmætt loforð
um hjálp: “Eru þeir ekki allir þjónustu
bundnir andar, útsendir í þeirra þarfir
sem hjálpræðið eiga að erfa.’
Erfiðleikar og stormar lífsins geta blás-
ið umhverfis oss og slengt bátnum okkar
fram og aftur, en vér getum staðið hug-
hraustir og öruggir þrátt fyrir ailan öldu-
ganginn, fulivissir um það, að engill þess
Guðs, sem vér tillheyrum og þjónum, stend-
ur hjá oss, svo ekkert er að óttast.
F. A. Soper.
♦ -f ♦
Það er áætlað í borginni Chicago einni
að ljósieysið sem átti sér stað um tíma
vegna verkfalis í kolanámunum hafi ollað
11,0 miljón dollara fjártapi fyrir framleið-
endur og verzlunarmenn, og yfir 21 og
hálfa miijón tekjumissir fyrir verkafólk.
♦ ♦ ♦
Nú eru um 1 og hálf miljón pund af
nylon garni framleidd á mánuði í Banda-
rífcjunum. Það þarf ekki alveg eitt lóð
fyrir hvert par af sokkum.