Stjarnan - 01.12.1948, Síða 2

90
STJARNAN
þurfa frelsarans fremur en nokkru sinni
fyr.
Guð vill að vér séum starfsamir kristn-
ir menn, lifandi vitni Krists til að leiða aðra
til hans. 'Völt þú gefa gaum að köllun Guðs.
Vilt þú lofa Guði að opinbera sig fyrir
öðrum gegn um líf þitt.
Menn og konur á liðnum öldum hafa
gefið Guði líf sitt, helgað honum starf sitt
og áhrif, og jafnvel látið líf sitt fyrir hann.
Hvað vilt þú gjöra? Hvað mikið elskar
þú frelsara þinn?
R. H. PIERSON
“Ekkert rúm”
“Fæddi hún þá son sinn frumgetinn,
vafði hann reifum og lagði hann í jötu,
af því að það var eigi rúm fyrir þau í gisti-
húsinu.”
Frá þeim tíma og alt til þessa í rúmar
19 aldir, hefir Jesús fengið svipaðar við-
tökur hjá fjöldanum “ekkert rúm”. Eins
og gestgjafinn í Bethlehem hefir flest fólk
vísað honum í burtu því það hafði ekkert
rúm fyrir hann.
Það er ómögulegt að halda verulega
jólahátíð án Krists. Að vísu er hægt að taka
sér frí frá vinnu sendast gjöfum á og hafa
veislurétti á borðum, og kalla þetta jól.
Margir gjöra þetta, en þeir fara alveg á
mis við anda hátíðarinnar, hið mest árið-
andi er að kannast við Jesúm sem Guðs
son, og að hann kom í heiminn til að frelsa
syndara. 1. Tim. 1:15.
Það verður fyrst veruleg jólahátlð þeg-
ar vér getum sagt með postulanum: “Vér
vitum að Guðssonur er kominn og hefir
gefið oss skilning, til þess að vér þekkjum
hinn sanna, og vér erum í hinum sanna
fyrir samfélag vort við Son hans Jesúm
Krist. Þessi er hinn sanni Guð og eilífa
lifið.” 1. Joh. 5:20.
Velgengi er hættuleg. Af því gestgjaf-
inn hafði mikla aðsókn, var “ekkert rúm”
í gestgjafahúsinu. Ef vér ekki gætum vor
lifum stöðugu bænalífi á þessum velgengn-
is og nægtatímum þá er hætta á því að vér
ekki höfum tíma eða pláss fyrir Krists í
lífi voru. Margir láta í ljósi með breytni
sinni að þeir hafa “ekkert rúm”. Hjörtu
þeirra ofþyngast af áhyggju fyrir lífinu.
Heimurinn er fullur af sorg og þján-
ingum. Margir eru heimilislausir, kaldir og
klæðlitlir. Þótt stríðið sé á enda þá hafa
eyðilagðar borgir ekki risið úr rústum,
menn fálma eins og í myrkri til að leita
friðar. “Friður á jörðu” virðist ennþá eiga
langt í land.
Bak við tárin sem hrynja og sorgina
sem nístir hjörtu manna stendur Guðs ó-
brigðula loforð um nýjan heim, þar sem
Guð mun “þerra hvert tár af augum þeirra,
og dauðinn mun ekki framar til vera hvorki
harmur né vein né kvöl er framar til. Hið
fyrra er farið”. Op. 21:4.
“Hjarta yðar skelfist ekki, trúið á Guð
og trúið á mig. í húsi föður míns eru mörg
híbýli, væri 'ekki svo, mundi eg þá hafa
sagt yður að eg færi burt að búa yður stað.
Og þegar ég er burt farinn og hefi búið
yður stað, kem eg aftur og mun taka yður
til mín, til þess að þér og séuð þar sem ég
er”. Joh. 14:1-3.
Þegar Jesús kemur aftur þá kemur
hann ekki eins og hjálparlaust ungbarn.
Þá kemur hann í konungsdýrð sinni og
allir hinir heilögu englar verða í för með
honum. Þá kemur hann ekki til að deyja
fyrir syndara heldur til að taka til sín þá
sem hér hafa gefið honum rúm í hjörtum
sínum.
Hvort vér verðum viðbúnir að mæta
honum með fögnuði og fáum að fylgjast
með hinum dýrðlega skara sem oðlast
heimili á himnum, er eingöngu undir því
komið hvort vér viljum gefa honum rúm
í hjörtum vorum nú.
Opnið hjörtu yðar fyrir honum nú, og
gefið honum full umráð yfir lífi yðar, þá
mun yður veitast ljúfur inngangur í hið
eilífa ríki Drottins vors og frelsara Jesú
Krists.
M. L. RICE
“Hryggið ekki Guðs
heilaga anda”
Jesús, sonur Hins lifanda guðs, Drott-
inn dýrðarinnar, sem englarnir tilbiðja,
hann óskar eftir að hafa hásæti sitt í hjört-
um vorum, og hafa söfnuð vorn sem sína
konunglegu hirð. Þetta virðist nær því of
dásamlegt til að trúa því, en Guðs orð
opinberar ótvírætt að þetta er áform Guðs