Stjarnan - 01.11.1950, Blaðsíða 3

STJARNAN
83
1. „En eftir hvíldardaginn þegar lýsti
af fyrsta degi vikunnar kom María
Magdalena og María hin til að líta
eftir gröfinni“. Matt. 28:1.
2. Hvíldardagurinn endar áður en
fyrsti dagur vikunnar byrjar. Hér
er ekki eitt einasta orð um helgi
fyrsta dagsins.
II. Vitnisburður Markúsar. (Hér um bil
10 árum eftir krossinn).
1. Markús nefnir tvisvar fyrsta dag
vikunnar.
„Og er hvíldardagurinn var iiðinn
keyptu þær María Magdalena og
María móðir Jakobs og Salóme ilm-
smyrsl til að fara og smyrja hann.
Og mjög árla hinn fyrsta dag vik-
unnar, komu þær til grafarinnar um
sólaruppkomu“. Mark. 16:1.—2.
„Og er hann var upprisinn árla hinn
fyrsta dag vikunnar, birtist hann
fyrst Maríu Magdalenu, henni sem
hann hafði rekið út af sjö ilia anda“.
Mark. 1:19.
2. Hvíldardagurinn var liðinn áður en
fyrsti dagur vikunnar byrjaði.
3. Jesús var jarðaður daginn fyrir hvíld-
ardaginn.
„Nú var komið kvöld en það var
aðfangadagur, það er dagurinn fyrir
hvíldardaginn, kom þá Jósef frá
Arimaþeu, göfugur ráðherra er sjálf-
ur vænti Guðs ríkis. Hann herti upp
hugann og fór inn til Pílatusar og
bað um líkama Jesú. Pílatus furð-
aði sig á því að hann þegar skyldi
vera andaður, og lét því kalla til
sín hundraðs höfðingjann og spurði
hann hvort hann væri þegar and-
aður. Og er hann varð þess vís hjá
hundraðshöf ðingj anum gaf hann
Jósef líkið. Og hann keypti línklæði,
tók hann ofan og sveipaði hann lín-
klæðinu og lagði hann í gröf er
höggvin var út í kletti, og velti
steini fyrir dyr grafarinnar. En þær
María Magðalena og María móðir
Jóse sáu hvar hann var lagður“.
Mark. 15:42.-47.
4. Hann var í gröfinni yfir hvíldar-
daginn, en reis upp 1. dag vikunnar.
„Og er hann var upprisinn árla hinn
fyrsta dag vikunnar birtist hann
fyrst Maríu Magðalenu“. Mark. 16:9.
5. Hún s'agði öðrum frá, en þeir trúðu
því ekki.
„Hún fór og kunngjörði þetta þeim
sem með honum höfðu verið, er voru
harmandi og grátandi. Og er þeir
heyrðu að hann væri lifandi og hún
hefði séð hann, trúðu þeir því ekki“.
Mark. 16:10.—11.
6. Næst birtist hann tveimur lærisvein-
um sínum.
„En eftir þetta birtist hann tveimur
af þeim í annari mynd, er þeir voru
á gangi á leið út á landsbygð". Mark.
16:12. „Þeir fóru og kunngjörðu hin-
um, og eigi trúðu þeir þeim heldur“.
13. vers.
7. Nú birtist Jesú og ávítaði lærisvein-
ana fyrir vantrú.
„En seinna birtist hann þeim ellefu
er þeir sátu yfir borðum og álasaði
þeim fyrir vantrú þeirra og hjartans
harðúð, að þeir höfðu ekki trúað
þeim, sem sáu hann upprisinn“.
Mark. 16:14.
Hér er ekki eitt einasta orð um
helgi sunnudagsins.
III. Vitnisburður Lúkasar. (Hér um bil
30 árum eftir krossinn).
1. Lúkas nefnir fyrsta dag vikunnar að-
eins einu sinni.
„En í afturelding fyrsta dag vikunn-
ar komu þær til grafarinnar með
ilmjurtirnar ér þær höfðu útbúið“.
Lúk. 24:1.
2. Eftirfylgjendur Jesú héldu hvíldar-
daginn áður.
„Konur þær er komið höfðu úr
Galíeu fylgdu eftir og sáu gröfina
og hvernig líkami hans var lagður.
Og þær sneru aftur og bjuggu út
ilmjurtir og smyrsl, og hvíldardag-
inn héldu þær kyrru fyrir sam-
kvæmt boðorðinu“. Lúk. 23:55.—56.
3. Dagurinn fyrir hvíldardaginn var
undirbúningsdagur, eða aðfangadag-
ur. „Og það var aðfangadagur og
hvíldardagurinn fór í hönd“. Lúk.
23:54.
4. Jesús birtist tveimur lærisveinum
sínum fyrsta daginn.