Stjarnan - 01.11.1951, Síða 1

STJARNAN
NÓVEMBER 1951 LUNDAR, MANITOBA
Væntir þú endurkomu Krists og ert viðbúinn að mæta honum?
Óvæntur, undraverður atburður mun
eiga sér stað innan skamms. Endurkoma
Krists mun verða óvænt og koma mörgum
a óvart, ekki einungis vantrúuðum heldur
einnig mörgum, sem játa trú á Krist. Menn
hafa altaf verið seinir að taka loforð Guðs
°g spádóma hans bókstaflega eins og þejj|
standa. Þegar það, sem Guð hefir sagt fyr-
ir kemur fram, þá er eins og það komi
óvænt, jafnvel fyrir Guðs börn.
Tökum til dæmis fæðingu Krists. Spá-
rnennirnir höfðu sagt fyrir að Messías
mundi koma, hvar hann mundi fæðast
(Matt. 2:4.—6.) og hvenær hann mundi
koma fram. En hvernig brá þeim við, sem
væntu komu Messíasar, þegar þeir heyrðu
að hann væri kominn? „Og allir sem
heyrðu það, undruðust það sem hirðarnir
sögðu þeim“. Lúk. 2:18. 1
Jafnvel þó Jesús segði: „Þann dag og
stund veit enginn, ekki einu sinni englar
himnanna, né sonurinn, heldur aðeins
Faðirinn einn“, þá getum vér þó vitað að
koma hans er í nánd. „En um tíma og
tíðir hafið þér bræður ekki þörf á að yður
sé skrifað, því að sjálfir vitið þér gjörla
að dagur Drottins kemur sem þjófur á
nóttu“. 1 Þess. 5:1.—2. Postulinn talar hér
til „bræðranna“, sem hljóta að vera eftir-
tylgjendur og lærisveinar Krists, þó þeir
viti ekki daginn né stundina þegar hann
kemur, þá vita þeir tímabilið þegar hann
er í nánd. „En þér bræður eruð ekki í
toyrkri svo að dagurinn geti komið yfir
yður sem þjófur“. 4. vers.
„Vakið því, þar eð þér vitið ekki daginn
ne stundina". Matt. 25:13. Ekkert er skýr-
ara tekið fram í Ritningunni en það að
enginn veit daginn né stundina fyrir
endurkomu Krists. En oss er gefið að vita
þegar koma hans er nálæg.
Aftur og aftur áminnir Jesús okkur um
að vaka: „Vakið þér“. „Fyrir því skuluð
þér vera viðbúnir“. „En það sem ég segi
yður segi ég öllum: Vakið“. Allir sem van-
rækja að vaka og vænta komu Drottins
verða óviðbúnir að mæta honum.
Þessi veruleiki að enginn veit nákvæm-
lega um daginn og stundina þegar Jesús
kemur, freistar margra til að hugsa sér að
þess geti ennþá verið langt að bíða og ár-
angurinn getur orðið sá að koma hans
kemur þeim á óvart og finnur þá óvið-
búna.
Af því Jesús kemur ekki fyr en fagnað-
arerindið hefir verið prédikað út um allan
heim, þá hafa sumir dregið þá ályktun að
ennþá sé langur tími eftir. Jesús vissi að
menn mundu hugsa þannig, svo hann gef-
ur þessa aðvörun: „En ef sá hinn illi þjónn
segir í hjarta sínu: Húsbónda mínum
dvelst, og hann tekur að berja samþjóna
sína, en etur og drekkur með svöllurum,
þá mun húsbóndi þess þjóns koma á þeim
degi sem hann væntir ekki og á þeirri
stundu sem hann veit ekki af og höggva
hann sundur og láta hann fá hlutskipti
með hræsnurum, þar mun verða grátur og
gnístran tanna“. Matt. 24:48.—51.
Með þessum orðum skipar Jesús þeim
á bekk með hræsnurum sem álíta að end-
urkoma hans verði ekki fyr en í fjarlægri
framtíð. Hræsnari er sá sem læst trúa eða
vera það sem hann ekki er. Jesús kallar
ótrúan þjón þann sem segir 1 hjarta sínu:
„Það dregst að herra minn komi“.
Vér getum aðeins verið viðbúnir þvi
sem vér væntum eftir. Þegar vér eigum
von á gestum í heimsókn þá undirbúum
við alt til að taka á móti þeim. Einungis
þeir sem vænta endurkomu Krists búa
sig undir að mæta honum. Vegna þess vér
vitum ekki hvenær hann kemur þá verð-
um vér stöðugt að vera viðbúnir.