Stjarnan - 01.11.1951, Page 3

STJARNAN
83
-°g biðjandi“. Til hvers þurfa menn stöð-
ugt að vaka og biðja? Svo þeir verði reiðu-
búnir að mæta Jesú þegar hann kemur
°g að „standa frammi fyrir mannsins
syni“.
Rreistingar heimsins og umhyggja fyrir
þessu lífi eru stöðug viðfangsefni vor.
Jesús aðvarar oss: „Gætið yðar, að þessi.
dagur ekki komi óvörum yfir yður“. Það
er fullkomin ástæða fyrir þessari aðvörun
Krists að gæta vor, því að þeir sem sleppa
sér út í nautnir eða skemtanir heimsins
og áhyggju fyrir þessu lífi, missa sjónar
á sinni himnesku köllun, villast af leið og
með líferni sínu bera vott um að þeir
segja í hjarta sínu: „Það dregst að herra
minn komi“.
„Gætið yðar, vakið og biðjið, því að
þér vitið ekki hvenær tíminn er kominn“.
Mark. 13:33. Einungis þeir sem athuga upp-
fyllingu spádómanna og lifa í stöðugu
bænasamfélagi við Guð geta þekt tímann
sem vér lifum á. Þetta, að Jesús bauð okk-
ur að vaka bendir á að vér vitum ekki
stundina þegar hann kemur. „Himinn og
jörð munu líða undir lok, en mín orð munu
alls ekki undir lok líða“. Lúk. 21:33.
—M. L. RICE
----------☆----------
Hinn síðasti söfnuður Guðs
I. Lesið opinberunarbókina 14. kap.
6.—15. vers.
1. Guð opinberar mönnum fyriræil-
anir sínar. „Herrann Drottinn gjörir
ekkert án þess að hann hafi opin-
berað þjónum sínum, spámönnun-
um ráðsályktun sína“. Amos 3:7.
2. Nói fluiii boðskap hans iil samiíðar-
manna sinna. „Ekki þyrmdi hann
hinum forna heimi, heldur varð-
veitti Nóa, prédikara réttlætisins
við áttunda mann, er hann lét vatns-
flóð koma yfir heim hinna óguð-
legu“. 2 Pét. 2:5.
3. Hann sendi Jóhannes skírarar iil að
boða og undirbúa komu Krisis.
„Hann mun ganga fyrir Guði í anda
og krafti Elía . . . . til þess að búa
Drotni altýjaðan lýð“. Lúk. 1:17.
4. Jesús sendi lærisveina sína iil að
prédika fyrir öllum þjóðum. „Farið
því og kristnið allar þjóðir ....
kennið þeim að halda alt það sem
ég hef boðið yður“. Matt. 28:18.—20.
5. Nú sendir Guð heiminum þrefaldan
boðskap áður en Jesús kemur afiur.
Hinn síðasti söfnuður Guðs flytur
þann boðskap.
II. Böðskapur fyrsia engilsins. „Ég sá
annan engil fljúga um miðhimininn
og hélt hann á eilífum fagnaðarboð-
skap, til að boða þeim, sem á jörð-
unni búa, og sérhverri þjóð og kyn-
kvísl, tungu og lýð og sagði hárri
röddu: „Óttist Guð og gefið honum
dýrð, því komin er stund dóms hans
og tilbiðjið þann sem gjört hefir
himininn og jörðina og hafið og
uppsprettur vatnanna“. Op. 14:6.—7.
1. Stundum táknmyndar Guð þjóðir
með dýrum, fuglum, málmi o. s. frv.
2. Fráfallin kirkja er fyrirmynduð
með ósiðaðri konu.
3. Sem táknmynd upp á hinn þrefalda
boðskap notar hann engla.
4. Boðskapur fyrsta engilsins leggur
áherzlu á fjögur atriði.
a. Hann á að verða fluttur öllum
þjóðum, tungu og lýð.
b. Hann hvetur menn til að óttast
Guð og gefa honum dýrð.
c. Hann auglýsir að tími dómsins
sé kominn.
d. Hann hvetur menn til að tilbiðja
skaparann.
III. Annar engillinn segir frá falli
Babýlonar.
1. Þessi leyndardómsfulla Babýlon of-
sóiíi Guðs börn. „Nafn var ritað á
enni hennar: Leyndardómur, Babý-
lon hin mikla, móðir hórkvenna og
viðurstygða jarðarinnar. Og ég sá
að konan var drukkin af blóði hei-
lagra, og af blóði Jesú votta“. Op.
17:5.—6.
2. Hún er sama valdið sem beni er á
í Daníel 7:25. „Hann mun orð mæla
gegn hinum hæðsta, kúga hina hei-
lögu hins hæðsta og hafa í hyggju
að umbreyta helgitíðum og lögum“.
3. Sama valdið er iáknað með Pardus-
dýri í Op. 13. kap. (sjá lexíu 27).
4. Falskenningar hennar eru að mestu
leyti upprunnar frá hinni fornu
Babýlon, þess vegna er rómverska