Stjarnan - 01.11.1951, Page 8

88
STJARNAN
STJARNAN Authorized as second class
mail, Post Office Depart-
ment, Ottawa. Published monthly. Price $1.00
a year. Publishers: The Can. Union Conference
of S. D. A., Oshawa, Ontario.
Ritstjórn og afgreiðslu annast:
MISS S. JOHNSON, Lundar, Man., Can.
Jesú Kristi. Ef svo er þá gættu þín, þú
getur kastað gimsteininum einu sinni ol'
oft og mist hann í dýpið. Þá æpir þú:
„Glataður, glataður. Sál mín er glötuð“.
Að hverju gagni kemur það þér, ungi
vinur minn, þó þú gætir eignast allan
heiminn ef þú glatar sálu þinni fyrir van-
rækslu þína að meðtaka frelsarann og
fylgja honum? Hvers virði eru stundar
skemtanir í samanburði við óendanlegan
fögnuð eilífðarinnar í samfélagi við hann
sem elskaði oss og gaf sjálfan sig út fyrir
oss?
„Sjá, nú er hin æskilega tíð, nú er dagur
hjálpræðisins“. Ekki á morgun, heldur í
dag. Gef Guði hjarta þitt nú, já þetta yfir-
standandi augnablik. Hneig höfuð þitt þar
sem þú ert og bið Guð að meðtaka þig
eins og þú ert.
—RÓBERT H. PIERSON
---------☆----------
Dýr smjörskafa
Stór banki hafði fjóra unga menn að
vinna í sömu deild bankans. Bankastjór-
inn ásetti sér að velja einn af þessum
ungu mönnum til að standa fyrir annari
deild bankans. Það var meira verk og sá
sem kosinn yrði mundi fá miklu þærra
kaup. Bankastjórnin hafði komið sér sam-
an um að bjóða Henry stöðuna. Þeir ætl-
uðu að segja honum frá því eftir að bank-
anum yrði lokað um eftirmiðdaginn.
Um nónbilið fór einn af bankanefnd-
inni út á matsöluhús þar í nágrenninu.
Hann tók eftir að Henry var skamt á und-
an honum. Henry tók lítinn bita af smjöri
á diskinn sinn og lét svo annan mat ofan
á svo féhirðirinn sæi það ekki og þá gat
hann auðvitað komist hjá að borga það
Bankamaðurinn var alveg hissa. Þeir
höfðu treyst Henry, en nú kom það í ljós
að hann var óráðvandur. Hann sagði fé-
lögum sínum í bankanum hvað hann hafði
séð. Þeir kváðust ekki vilja hafa óráð-
vandan mann til að standa fyrir neinni
deild bankans: Sá, sem gat stolið smjör-
bita gat stolið peningum. Þeir kusu ann-
an mann fyrir deildarstjóra. Henry fékk
ekki vinnuna með hærra kaupinu. Það
var kostnaðarsamur smjörbiti sem Henry
fékk án þess að borga fyrir hann.
Heimurinn þarf stúlkur og drengi,
menn og konur sem hægt er að reiða sig
á einnig í því sem lítils er vert. „Sá sem
er trúr yfir litlu er líka trúr yfir miklu“.
Það er einmitt það sem Jesús segir.
Unglingsdrengur var einu sinni að
vinna fyrir mann sem hét Long. Einn dag-
inn var hann að stinga upp garð. Það var
erfitt og hann fékk aðeins 50 cent í kaup
yfir daginn.
Charlie var í óða önn að stinga er hann
sá eitthvað glitra í moldinni, hann tók
það upp, nuggaði moldina af því á buxna-
skálminni, það sýndist vera 50 centa silfur-
peningur. Honum datt fyrst í hug hvort
Mr. Long mundi hafa séð að hann fann
peninginn og stakk honum svo í vasa sinn,
Næst er tækifæri gafst fór hann bak við
hlöðuna og leit á fundinn. Það var áreið-
anlega 50 centa silfurpeningur.
Hann velti nú fyrir sér hvort hann gæti
sjálfur notað peninginn, en kom svo í hug,
að honum var borgað fyrir vinnuna og
hann fann peninginn í garði Mr. Longs
svo hann ætti að skila honum.
Foreldrar Charlies höfðu lagt ríkt á við
hann að vera altaf ráðvandur og það réð
úrslitunum. Um nónbilið fór Charlie til
Mr. Long, sýndi honum per%iginn og sagði
hvar hann hefði fundið hann. Mr. Long
leit á peninginn rétti hann að Charlie og
sagði að hann mætti eiga hann, það væri
aðeins lítil aukaborgun fyrir vinnuna.
Charlie fór heim svo hamingjusamur yfir
því að hann hafði verið ráðvandur, og
hann hafði hálfan silfurdollar þar að auki.
Bygðu framtíð þína á ráðvendni og
sannleiksást. Það borgar sig æfinlega.
—C. L. PADDOCK
----------☆----------
Venezuela er sjöfalt stærri en NeW
York ríkið, en íbúatalan þar er aðeins
5,000,000. Álitið er að landið gæti hæglega
framfleytt 45,000,000 íbúum.
i