Stjarnan - 01.10.1952, Síða 5

STJARNAN
77
Jesús tortíma með anda síns munns og að
engu gjöra við opinberun komu sinnar.“
2. Þess. 2:8.
„Þeir sem Drottinn hefir felt munu á
þeim degi liggja dauðir frá einum enda
jarðar til annars, þeim mun eigi verða
safnað saman og eigi jarðaðir. Þeir skulu
verða að áburði á akrinum.“ Jer. 25:33.
„Ég leit á jörðina og sjá, hún var auð
og tóm, og, upp til himins og ljós hans
var sloknað. Ég leit á fjöllin og sjá, þau
nötruðu og allir hæðirnar, og þær bifuð-
ust. Ég litaðist um og sjá, þar var enginn
maður, og allir fuglar hininsins voru flún-
ir. Ég litaðist um og sjá, aldingarðurinn
var orðinn að eyðimörk og allar borgir
y hans gjöreyddar, af völdum Drottins, af
völdum hans brennandi reiði. Því að svo
segir Drottinn: Auðn skal alt landið verða,
en aleyðing á þeim vil ég ekki gjöra.“
Jer. 4:23.-27.
Ennþá eru menn lifandi á jörðinni. Sól
og tungl og stjörnur gefa ennþá birtu sína.
Borgirnar standa. Fuglarnir syngja. Jörð-
in er ennþá ekki orðin að eyðimörk. Vér
höfum ennþá ekki heyrt hinn volduga
lúður Drottins gjalla, eða séð dýrð hans
skína eins og elding frá austri til vesturs.
Vér höfum ekki séð hina dauðu rísa upp
úr gröfum sínuni og ásamt hinum lifandi
hrifna til skýja til að mæta Jesú. Vér höf-
um ekki séð hann koma í dýrð og veldi,
svo vér vitum að hann er enn ekki kominn.
Alt Guðs ráð er fullkomið. Hann mun
framkvæma áform sín alveg eins og hann
hefir kunngjört oss.
Verum því ávalt reiðubúnir að bjóða
hann velkominn og segja: „Sjá, þessi er
vor Guð, vér vonuðum á hann að hann
mundi frelsa oss. Þessi er Drottinn, vér
vonuðum á hann. Fögnum og gleðjumst
yfir hjálpræði hans.“ Jes. 25:9.
—LUCRETIA L. HARMON
--------☆------—
Jesús gefur eftirfylgjendum sínum ekki
vonir um heiður og auð í þessum heimi,
eða að þeir geti komist hjá erfiðleikum
lífsins, en hann setur þeim fyrir sjónir
þau einkaréttindi að mega . feta í fótspor
herra síns, götu sjálfsafneitunar og van-
virðu, vegna þess að heimurinn þekkir þá
ekki.
—E. G. W.
i Þú þarfnast Krists
Fyrir nokkrum mánuðum síðan var
íréttagrein í blaði einu í Seattle sem sagði
frá canadiskum fasteignasala, sem var
sektaður 500 dollara fyrir ólöglega inn-
göngu í Bandaríkin. Dómarinn sem hafði
málið til meðferðar dæmdi manninn x 15
mánaða fangelsi ef hann ekki borgaði
sektina.
Ungi maðurinn gat ekki borgað, svo
hann samþykti að vérða sendur í íangelsi.
Réttarþjónn gekk fram, samkvæmt skipun
dómarans, til að leiða manninn í fangelsið.
En hann staðnæmdist augnablik og spurði:
„Hvers vegna eru þeir að senda þig í
fangelsi?“
„Ég gat ekki fengið lánaða peninga til
að borga sektina,“ svaraði fanginn.
„Borga sekt þína,“ endurtók réttar-
þjónninn. „Hún er borguð. Það kom ein-
hver inn á skrifstofuna í morgun og borg-
aði alla upphæðina. Þú þarft ekki að fara
í fangelsi.“
Þetta var rannsakað og reyndist rétt að
vera. Ungi maðurinn hafði ekkert til að
borga með sektina svo hann varð að sæta
fangelsi, en einhver óþektur velgjörða-
maður hafði frelsað hann frá því.
Þetta líkist frelsun þeirri sem Jesús
veitir hjálparlausum syndurum, - sem eru
sekir um lagabrot. Syndarinn getur ekki
mætt réttlætiskröfu Guðs heilaga lögmáls.
En Jesús hefir borgað sektina með dauða
sínum á krossinum.
Fyrir mörgum árum síðan hafði ég
sjálfur reynslu, sem gaf mér betri skilning
á að vér erum „frelsaðir fyrir blóð Jesú
Krists.“ Faðir minn var kominn að dauða.
Læknarnir skipuðu innsprautingu af
blóði, og það reynðist að blóð mitt var af
sömu tegund og hans, svo að ég var lagður
á borð við hlið föður míns, og hjúkrunar-
konan dró blóð úr æð á handlegg mínum
og veitti því inn í æð á handlegg föður
míns. Það voru einhver áríðandi lífsefni
sem skorti í blóði hans, en sem voru í
mínu, og innsprauting af blóði var því
nauðsynleg fyrir hann.
Andlega lexían sem ég lærði af þessu
atviki hafði djúp áhrif á mig. Maðurinn
er að náttúrufari hneigður til syndar.
Hann skortir alveg það sem er skilyrði