Framsókn : bændablað - samvinnublað - 12.12.1936, Qupperneq 3

FRAMSÖKN
Píslarganga
Jéns í Deildaptungu.
Svo sem kunnugt er, var Jón
Hannesson bóndi í Deildartungu
einn þeirra manna, er vann að
undirbúningi hinna nýju jarð-
ræktarlaga. Hitt mun siður
kunnugt, að hann skilaði frum-
varpinu í hendur Framsóknar-
flokksins í allt annari mynd en
þeirri, er fram kom á Alþingi,
og siðar varð að lögfum.
Frumvarp Jóns var allt tætt
í sundur á fundum Framsókn-
arflokksins að honum sjálfum
áheyrandi, og fekk hann lítilli
vörn viðkomið. Með klökkum
hug — eins og gamli höfðinginn
á Kópavogsfundinum forðum
— varð Jón að beygja sig í auð-
mýkt fyrir kúgurunum. Og
þegar hann kom út af síðasía
fundinum hafði hann komist
þannig að orði — við merkan
Bændaflokksbónda, sem stadd-
ur var í Reykjavík: að Bænda-
flokksmenn ættu þó gott, að
vera lausir við öll handjárn.
Þóttust kunnugir menn eigi
hafa séð Jón í jaí'n þungu skapi
eins og þegar hann kom lieim
til sin, frá Rcykjavík. í þetta
sinn. Yirtist sumum hann vera
orðinn fremur áhugalitill um
málefni Framsóknarflokksins;
lét hann jafnvel í ljósi óánægju
sína með eit-t og annað hjá
flokknum.
Þannig leið skammur tími,
en þá kemst Jón aftur í sinn
gamla flokksfarveg, og tekur
nú að mæla með nýju jarðrækt-
arlögunum af fremsta megni.
En á hvaða grunvelli haldið þið
lesendur góðir? Á þeim grund-
velli, að þó við séum óánægðir
með eitt og annað í lögunum
eins og svo margt hjá Fram-
sóknarflokknum, þá er til-
gangslaust að reyna að sporna
við þeim — flokkurinn liefir
svo illvíga stjórn, að við megum
ekki rönd við reisa, og þvi er
hetra fyrir okkur að fylgja
lienni, ef við fyrir þær sakir
mættum verða einhvers góðs
aðnjótandi. Þannig „agiterar“
Jón í Borgarfirði og þannig
„agitera” ýmsir Framsóknar-
flokksmenn víðsvegar á land-
inu. Fyrir nokkrum árum síðan
liefðu fáir trúað, að Jón í Deild-
artungu léti þannig bugast.
Sú var tíðin að þrælahald
tiðkaðist liér á landi sem ann-
arsstaðar. Hinir ófrjálsu menn
voru auðmjúkir þjónar hús-
hænda sinna, og áttu eigi ann-
ars völ en að lilýða þeim i hví-
stóru margföldunartöflunni. •— Eg
dreg ekki í efa, aS J. J. skeiki þar
ekki. En honum hefir nú í mörg ár
skeikað a'ð reikna út leiðir til að
eyðileggja andstæðing sinn. Og nú
geta þeir Tímamenn skemmt sér
við að finna út hvort þar sé um
stærri eða minni reikningsvillu að
ræða, en margföldunarskekkjuna
hjá Jóni Þorlákssyni. —
En við fylgismenn Sveins á Eg-
iísstöðum erum J. J. þakklát'ir
fyrir þá reikningsvillu, þvi hún er
beztu meðmæli til handa Sveini,
sem við getum á kosiS. —
Knútur Þorsteinsson
frá ÚlfsstöSum.
vetna; hvernig sem með þá var
farið, máttu þeir eigi bera hönd
fvri r höfuð sér. Þó voru þess
dærni að þrælar höfðu þann
manndóm, að rísa upp á móti
kúgara sínum, þó þeir vissu
fyrirfram, að slíkt mundi kosta
þá lífið.
Nú virðist eiga að stofna að
nýju tii þrælahalds á landi hér.
„Jafnaðarmenn“ og framsókn-
ar-socialistar taka höndum
saman um að kúga bændur
landsins. Aðferðin er bæði svi-
virðileg og róttæk: Meðal ann-
ars með því að lialda uppi gengi
ísl. krónunnar, sjá þeir um að
búskapur bænda fái eigi borið
sig. Þeir ganga þannig í lið með
drepsóttum húfjárins, til þess
að koma bændum fjárhagslega
á vonarvöl — gera þá sér fjár-
liagslega háða — en úr því að
þeir einu sinni eru komnir í
bóndabeygjuna, þá er óhætt að
taka til svipunnar, og liin nýja
þrælaöld rennur upp.
íslenzkir bændur! Vaknið og
vcrið á verði gegn þessum
fjandmönnum ykkar, gangist
ekkiupp við kjass eða fagurgala
valdhafanna, þvi þá svíkið þið
ykkur sjálfa og ykkar stéttar-
bræður. Látið heldur ekki hug-
faliast eins og Jón í Deildar-
tungu. Minnist heldur annars
Jóns og mótmælið allir. „Til
þess eru vitin að varst þau.“
Kvnnið ykkur píslargöngu
Jóns í Deildartungu: Lesið í
Búnaðarritinu 1931 hvernig
hann þá vildi byggja upp bún-
aðarfélagsskapinn í landinu og
berið það saman við jarðrækt-
arlögin nýju, sem Jón skrifaði
grátandi undir, og þá mun ykk-
ur skiljast að handjárnin eru
þröng.
E.
HOrmnlegt slys*
ÞaS 'slys vildi til á Reykjum í
Mosfellssveit. á mánudagskveldiS
var, aS stúlka n ára 4S aldri
féll í heita vatnsholu með 80 stiga
heitu vatni og andaöist daginn
eftir af brunasárum.
Stúlkan hét RagnheiSur, dóttir
Bjarna Ásgeirssonar alþm. og
konu hans frú Ástu Jónsdóttur.
Vita kunnugir aS RagnheiSur litla
var sérstaklega vel gefin og ástúS-
leg eins og hún á kyn til.
Geta má nærri hve þungur
harmur er kveöinn aS foreldrum
og systkinum og öSrum vanda-
mönnum.
Framsókn vottar þeim innileg-
ustu samúð.
Húsmæðsr!
Biðjlð ávalt uiii
Freyju
suðusúkknlaði.
Fundip á Klaustri
í „Tímanum“ þann n. f. m. er
skýrt frá fundarhöldum í Skafta-
fellssýslu í sambandi viS ferS Jón-
asar Jónsonar um sýsluna.
MeSal annars er sagt um fund-
inn á Kirkjubæjarklaustri: „Þar
mættu um 50 manns, og samþykkti
fundurinn aS lýsa ánægju sinni
yfir nýju jarðræktarlögunum."
Þessa fundi boSaSi J. J. í út-
varpinu og bauS Gísla Sveinssyni
aS tala um „samvinnu og sam-
keppni“.
Af þessum fundi skifti eg mér
ekki og kom ekki á hann; taldi
J. J. færan um aS halda uppi
hróSri samvinnunnar, og langt frá
mér dytti í hug aS ganga fyrir
skjöldu samkeppnismanna, og
hvorki mér né öSrum kom til hug-
ar aS fariS yrSi aS koma aS sam-
þykktum um jaríSræktarlögin á
þessum fundi, og ef sést hafa 5°
menn í sambandi viS fundinn hér,
þá voru þaS áreiSanlega fáir jarS-
ræktarmenn.
Flutningsbíll var sendur í ann-
an hrepp eftir fólki til aS drýgja
tölu fundarmanna, sem mest voru
unglingar.
Næstkomandi mánudag er í ráSi
aS halda fund hér á Kirkjubæjar-
klaustri í búnaSarfélagi hreppsins
og þá mun koma í ljós hve mikil
ánægjan er hér í hreppi mieS nýju
jarSræktarlögin.
Kirkjubæjarklaustri 2. des. '36.
Lárus Helgason.
m
Á fundi þeim sem getiS er um í
greininni og haldinn var á Kirkju-
bæjarldaustri s. I. mánudag, voru
samþykkt mótmæli gegn jarS-
ræktarlögunum.
1 víð og dreif.
—o---- ^
„Kanossaganga“ Framsóknar-
manna.
Framsóknarflokkurinn hefir
boSaS til flokksþings rétt fyrir
setningu Alþingis.
ÞaS mun þykja þörf á aS
treysta handjárnin, ef unnt á aS
vera aS láta flokkinn ganga „Kan-
ossagöngu“ fyrir veldisstól hinna
nýskipuIögSu. socialista-samtaka.
Tregafullur ráðherra.
ForsætisráSherra sagSi frá því
í útvarpsumræSunúm um jarð-
ræktarlögin, aS fjöldi bænda kæmi
til ríkisstjórnarinnar til aS biSja
hana um aS kaupa af þeim jarS-
irnar. —• Og ráSherrann bætti því
viS, aS sig tæki þaS sárt, bænd-
anna vegna, hve fáum þeirra væri
hægt aS hjálpa (!!) — hve fáar
jarSir ríkiS gæti keypt á ári
liverju.
ÞaS þarf meir en meSal skin-
helgi og loddaraskap til aS bera
þetta fram á þann hátt, sem ráS-
herrann gerði, þegar athuguS er
annarsvegar hin brennandi löng-
un stjórnarflokksins -til aS ná í
jarSirnar og hinsvegar ástæSurnar
sem liggja til söluframboSsins.
Eru þaS ekki einmitt valdhaf-
arnir sjálfir sem vitandi vits eru
þess valdandi aS sölubeiSnir koma
svo margar fram
MeS „skipulagningu" afurSa-
sölunnar og gengisráninu ráSa þeir
yfir verSlaginu á mestum hlutan-
um af markaðsvöru bænda og
skapa þeim þau kröppu kjör, sem
gjörir þeim ókleift aS standa fjár-
hagslega straum af búrekstrinum
og því stofnfé, sem til hans þarf.
RáSherranum skal bent á, aS
ríkisstjórnin hefir þau ráSin í
hendi sér, aS bæta svo hin kröppu
kjör bændanna, aS framboSiS á
jörSunum verSi ekki meira en geta
ríkissjóSs til kaupanna. —• MeS
því aS nota þau ráS getur hún
sefaS trega ráSherrans.
Úr bréfi að austan.
—• — „Hér var fundur fyrir
nokkuru í búnaSarfélaginu þar
sem jarSæktarlögin nýju voru til
umræSu. AuðvitaS var lokiS lofs-
orSi á þau meS 16:8 atkvæSum,
minnir mig. (Þetta var þar sem
Framsoknarf 1 . vitanlega var í
meirihluta. — Aths. blaSsins). —
Helsti formælandi laganna var
sjálfseignarbóndi, sem ekki lét
taka ut jarSabætur sinar í vor af
því aS hann vildi ekki taka kvöS
á jörS sína. Nú hafSi flokkstjóSr-
iS sigrast á sjálfsmetnaSinum.
Mælt er aS P. Z. hafi skrifað
trúnaSarmönnum sínum hér og
varaS þá við þeim „blekkingum“,
sem fram séu bornar um sam-
fylkingu. ÞaS komi aldrei til mála
aS framsóknarmenn stofni til
bandalags viS kommúnista, en
hvaS jafnaSarmenn gjöri, geti
hann ekki sagt !! —- ÞaS er svona
veriS aS búa þá undir, framsókn-
armenn, svo aS þeir kippi ekki of
fast í tauminn, þó i hann verSi
togaS!-------“
Tímamenn og gengið.
Framsóknarflokkurinn þorir
hvorki aS hafa neina skoSun í
gengismálinu né standa viS hin ve-
sælu kosningaloforS í því efni. Og
þegar spurt er um ástæSuna, þá er
svariS oftast þaS, aS ekki sé hægt
aS koma því fram fyrir ofríki so-
cialistanna.
En það er einnig til önnur skýr-
ing á þessu máli. Eins og kunn-
ugt er, hafa margir hátekjumenn
Framsóknarflokksins byggt sér
„vi-llur“ í Reykjavík meS aSstoS
ríkisins, og fengiS til þess fé, sem
greiSast skal í erlendri mynt.
Þetta lán myndi hækka aS sama
skapi og gengiS yrSi lækkaS, og
þess vegna kæmi gengislækkun
örlítiS viS pyngju þessara Fram-
sóknarbrodda. Þannig rekast
hagsmunir heildarinnar á eigin
hagsmuni þessara manna., og hag-
ur þeirra hefir veriS látinn sitja
í fyrirrúmi, og þaS mun verSa gert
þangaS til þjóSin sjálf tekur í
taumana og dæmir þessa hátekju-
menn til þess aS hætta þeim siS-
lausu athöfnum, að auSga sjálfa
sig á kostnaS heildarinnar.
Há laun — lítil störf.
Á fundi Fisksölusamlagsins
varS tíSrætt um launagreiSslur
forstjóranna. Fannst mörgum aS
21 þús. kr. árslaun þeirra væri full
há og er þaS engin furSa þegár
tekiS er tillit til afkomu framleiS'-
enda.
í sambandi viS þetta bárust í
tal laun fiskimálanefndar. Hún
hefir aldrei gefiS skýrslu um
störf sín, en á almanna vitorSi
eru afrek hennar aSallega þau, aS
senda SigurS Jónasson til Anier-
iku, fisksalan fræga til Póllands
Hyggið feðafólk
sem kemur til Reykjavíkur og
þarf að kaupa matvörur, hrein-
lætisvörur, sælgæti eða tóbak,
verzlar við p
KAUPFÉLAG REYKJAVlKUR,
SOÍSOÍJÖCSÍKKCÍÍSÍSÍSOÍÍÍSÍJÍÍGÍÍÍÍWÍSSSÍ
$
0
£?•
Q
e
o
a
>•*
O
Kaupi
notuð íslenzk frímerki
hæsta verði. Verðskrá send
þeim, sem óska.-- Um-
boðsmenn óskast. Góð
ómakslaun.
Konráð Diomedesson,
Hvammstanga.
o
o
n
ú
st
vr
«
s?
«
«
sctstststsctstscctststststststststststststsc;
og aS setja trönur upp á Öskju-
hlíö og suSur me'ð sjó, sem standa
úti í urðinni eins og uppblásin
hrossbein á öræfum.
Hvaða laun fengu nefndarmenn
svo fyrir þessi afrek sín ?
Formaðurinn, HéSinn Valdi-
marsson, fékk 5400 kr. á ári, en
hinir nefndarmenn 3600 kr. (SíS-
ar voru þessí laun lækkuS nokk-
uS). Þetta er einn af mögrustu
bítlingum HéSins og mundi þó
mörgum verkamanni þykja þetta
góðar árstekjur. Skyldi engum
þeirra detta í hug: „Það er dauði’
og ....“
„Sjálfstæðið“ og sveitirnar.
í rúman áratug hefir SjálfstæS-
isflokkurinn alltaf verið aS tapa
í sveitunum. Eftir því sem „Vísir“
segir frá nýlega er þetta tap
flokksins alveg eSlilegt. Flokkur-
inn hefir nefnilega veri'S þeirrar
skoöunar aS í sumum sveitum a.
m. k. vaxi ekki anna'S heldur en
hiS argasta pólitísþa illgresi, sem
ekkert sé eigandi viS. Val flokks-
ins á sendimanni í einn þennan
iilgresisreit nú nýlega var líka í
fullu samræmi viS þessa skoSun
hans. Fyrir valinu varð maðurinn,
sem skrifaSi mosagreinina frægu!
Atvinnuleysið
og hinir ómagalausu.
Þegar rætt er um hinn fjöl-
rnenna atvínnuleysingjahóp í
Reykjavík, er oft bent á þaS,
hvort þeir geti ekki reynt a'ö koma
sér í vist hjá bændum, sem vantar
vmnukraft, enda þótt þeir gætu
ekki átt von á háu kaupi. SvariS
verSur þá jafnan þetta: Á hverju
eiga þá fjölskyldurnar aS lifa í
R.eykjavík ?
Þessi mótbára gildir ekki fyrir
alla atvinnuleysingja.
Af þeim 660 atvinnuleysingjum
sem skráSir voru í Reykjavík 1.
nóv. síSastliðinn voru 253 ómaga-
lausir.
ÞaS væri sannarlega ekki úr
vegi, aö spyrja þá, sem meS mestri
frekju heimta átvinnubótafé fyrir
þessa menn, hvort þeir hafi allir
leitaS til hins ítrasta fyrir sér um«
atvinnu áSur en þeir bá'ðu um at-
vinnubætur á kostnaS þess opín-
bera.