Morgunblaðið - 01.02.2019, Blaðsíða 2

2 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. FEBRÚAR 2019
Útgefandi Árvakur Umsjón Marta María Jónasdóttir Blaðamenn Marta María Jónasdóttir martamaria@mbl.is,
Auglýsingar Katrín Theódórsdóttir kata@mbl.is Prentun Landsprent ehf.
Forsíðumyndina tók
Ágúst Atlason.
E
itt af því skemmtilegasta sem ég geri er að ferðast um heiminn,
helst til heitari landa, og ganga þar um fjöll og dali. Einhverjir gætu
túlkað þetta sem miðaldrakrísu en ég ætla ekki að gangast við því.
Held frekar að þetta sé afleiðingar þess að hafa farið nánast
óhreyfð í gegnum fyrstu 35 ár ævinnar og því þurfi að nýta tímann
vel áður en dauðinn bankar upp á.
Í fyrra fórum við maðurinn minn til Madeira, sem er eyja sem tilheyrir Portú-
gal, en er við Afríkustrendur. Fótboltamaðurinn Ronaldo er uppalinn á Ma-
deira og Winston Churchill fór alltaf þangað
í frí og málaði myndir og endurhlóð sig.
Við ákváðum að fara í þessa ferð því vinur
okkar mælti svo með Madeira. Hann hafði
reyndar aldrei komið til þessarar dásam-
legu eyju en lesið sér svo mikið til að hann
var sannfærður um að við yrðum ekki svik-
in. Í framhaldinu gúgluðum við og stúd-
eruðum eyjuna áður en
haldið var af stað. Eftir
smáleit fundum við frá-
bæra íbúð til að leigja
sem hafði marga kosti.
Hún var vel staðsett í
borginni Funchal, sem er
höfuðborg Madeira.
Borgin stendur í fjalls-
hlíð og því var það að
labba út á morgnana og
aftur heim svolítið eins og
labba á Helgafell. Tala nú
ekki um ef við vorum með
vistir með okkur. Það hefur líka mikinn
sjarma að vera inni í íbúðahverfi því þá fær
fólk meiri tilfinningu fyrir lífi fólksins á staðn-
um. Svo var íbúðin bara svo dásamleg, vel
hönnuð með sérsundlaug en samt á sama
verði og hótelherbergi.
Við vorum ekki búin að vera lengi í Funch-
al þegar við kynntumst göngugarpinum Emanuel sem er fjallaleiðsögumaður
á áttræðisaldri. Við áttuðum okkur fljótlega á því að þessi Emanuel væri
meistari sem vissi allt og þekkti landið betur en sinn eigin lófa.
Að fara í skipulagðar ferðir með honum og hans fyrirtæki var algert ævin-
týri. Með því að fara með honum upplifðum við Madeira á allt annan hátt en ef
við hefðum verið tvö að þvælast. Það er heldur ekki hættulaust að ferðast
þarna og litlu munaði að við yrðum vitni að andláti þegar kona féll fram af
bjargbrún í ferð sem við vorum í.
Ég hélt alltaf að ég væri alger jaxl, þyldi allt og gæti hrist allt sem gerðist í líf-
inu af mér. En á Madeira áttaði ég mig á því að svo er ekki.
Ég hef aldrei á ævinni orðið jafnhrædd og þegar ferðafélagi okkar féll fram
af bjargbrún. Ég stirðnaði upp, gat ekki sagt neitt og alls ekki rétt neinum
hjálparhönd. Ég stóð stjörf og horfði á fólkið í kringum mig bregðast rétt við.
Ef konan hefði ekki stoppað á hríslu í hlíðinni hefði hún rúllað niður og ekki
sést meira. Aðstæðurnar þarna eru þannig að það er ekkert hægt að komast
þarna á farartækjum.
Ferðafélagi lífs míns, maðurinn minn, bjargaði konunni ásamt fjallaleið-
sögumanninum. Þeir náðu að hífa hana upp. Eftir þetta áfall þurfti hún að
ganga langa leið til baka því það kemur enginn og
sækir þig í svona aðstæðum.
Ferðin til baka var snúin því það tekur fólk tíma að
jafna sig eftir svona ofsahræðslu. Við ákváðum þó
að halda áfram og fórum strax í aðra ferð daginn eft-
ir – til að sigrast á óttanum. Sú ferð var töluvert erfið
en náttúrufegurðin var svo stórbrotin að ég
gleymdi því fljótt hvað hafði gerst daginn áður.
Að fara í frí þar sem hreyfing og útivist eru í
forgrunni gerir eitthvað stórkostlegt fyrir mann
þótt hætturnar geti vissulega leynst víða.
Kannski er mesta frelsið að vera laus við raf-
tæki með blárri birtu sem trufla okkur mann-
fólkið allt of mikið í daglegu amstri.
Að sigrast
á óttanum
Marta María Jónasdóttir
Hvaða borg er í uppáhaldi?
„Reykjavík er í svo miklu uppáhaldi hjá mér. Það
eru algjör forréttindi að búa í borginni og geta síðan
keyrt í kortér og verið komin í einstaka náttúrufegurð
þar sem hægt er að stunda útivist allan ársins hring.
En fyrir utan Reykjavík er Tókýó líka frábær borg.
Ég varð alveg heilluð af henni í heimsókn minni þang-
að nú fyrir jólin. Mér finnst líka
alltaf gaman að koma til Parísar,
það er eitthvað svo rómantískt,
sjarmerandi og ekta við borgina.“
Áttu gott ráð tengt því að pakka?
„Já, ég fékk svona nethulstur í
MUJI sem eru frábær til þess að
skipuleggja pökkun. Það er miklu
minna mál að pakka eftir að ég
fékk þau. Fyrir bæði útivistar-,
vinnu- eða skemmtiferðir almennt.
Ég náði loksins fyrir nokkrum ár-
um að temja mér
naumhyggju í pökkun,
það voru tímamót!“
Hvað gerir þú alltaf
þegar þú ferð til
nýrrar borgar?
„Leita að besta
kaffibollanum, finn
hvað er mest spenn-
andi svæðið og rölti
þar um til að anda að
mér borginni. Mér
finnst líka gaman að
fara á „Rooftop“ bari
þar sem hægt er að
sjá yfir borgina og svo
er alltaf gaman að
finna nútímalistasafn
til þess að auðga and-
ann.“
Hver er uppáhalds-
staðurinn þinn í
útlöndum?
„Ég er mjög spennt
fyrir því að fara í fleiri
útivistarferðir þannig
að rétta svarið væri lík-
lega fjöll og fjallgarðar.“
Hvaða nauðsynjavöru
keyptur þú þér síðst í
útlöndum?
„Þegar ég var í Japan keypti
ég mér þrjá hatta, ég var komin með mikla þörf fyrir
að eignast hatta sem eru auðvitað nauðsynjavara. En
það sem stendur upp úr eru líklega göngubuxurnar
sem ég keypti mér í Sviss eftir að hafa gengið Haute
Route í Ölpunum síðasta sumar, þær eru fullkomnar.“
Hvar er best að versla?
„Ég elska að fara í útivistarverslanir, er reyndar í
búnaðarbindindi núna en get alveg tapað mér í alls
konar skemmtilegu dóti og útivistarfatnaði.“
Hvert er skemmtilegast að ferðast innanlands?
„Ísafjörður og Vestfirðirnir eru í miklu uppáhaldi. Ég
hef farið töluvert oft til Ísafjarðar núna upp á síðkast-
ið á gönguskíði og einnig tók ég þátt í þríþrautinni
Vesturgötunni síðastliðið sumar. Það eru allavega
þrjár ferðir til Ísafjarðar og Þingeyrar á döfinni á
þessu ári. Svo er ég vonandi að fara upp á Hvanna-
dalshnjúk í vor ef
veður leyfir og
fleiri skemmtilegar
ferðir með FÍ
Landkönnuðum,
mjög oft upp á há-
lendi sem er auðvit-
að ævintýralega fal-
legt.“
Hvað gefa ferðalög
innanlands þér?
„Þau færa mér
núvitund, gleði,
góðan félagsskap,
tengingu við náttúruna og al-
menna alsælu.“
Hver er skemmtilegasti
ferðafélaginn?
„Börnin mín eru auðvitað
langskemmtilegustu ferða-
félagarnir! Ég er nú ann-
ars svo heppin að eiga ansi
marga góða ferðafélaga þann-
ig að það er erfitt að telja alla
upp, er í mörgum skemmti-
legum ævintýrahópum. En
einn traustur ferðafélagi sem
alltaf nennir og þorir og ég
hef farið Landvættahringinn
með tvisvar sinnum er Birna
Bragadóttir, ég er afar
þakklát fyrir hana.“
Hver er uppáhalds-
veitingastaðurinn þinn?
„Gló og Happ eru í miklu
uppáhaldi hjá mér og ég reyni
að heimsækja þá sem oftast.“
Hver er uppáhaldstísku-
hönnuðurinn þinn?
„Áherslurnar hafa breyst töluvert á þessu
sviði, ég lifði og hrærðist í tískuheiminum hér á ár-
um áður þegar að ég rak Eskimo Models og hefði þá
líklega nefnt nokkur hátískumerki. Ég fer helst í Ban-
ana Republic, Zöru, Evu, Farmers Market og Muji til
að kaupa föt. Nú eru það þó eiginlega bara útivistar-
merkin sem ég er mest spennt fyrir en ég er mjög
hrifin af Craft-vörunum sem fást í Craftsport á Ísa-
firði hjá honum Bobba, góðar í alla útivist. Það var
uppgötvun áratugarins að finna þá stórkostlegu versl-
un. North Face er líka klassískt og gott útvistar-
merki, keypti mér frábæra jöklaúlpu frá þeim í New
York í fyrra sem er ansi vel nýtt, það var góð fjárfest-
ing.“
Fagur-
keri sem
elskar
útivist
Þórey Vilhjálmsdóttir starfar sem ráðgjafi í stefnumótun og stjórnun hjá
Capacent. Hún er útivistarkona að eigin sögn, landvættur og með ástríðu fyrir
ævintýrum. Hún er einnig móðir tveggja barna, lestrarhestur og hönnunarunn-
andi þó að hún velji að kaupa útivistarfatnað frekar en tískufatnað þessa dagana.
Elínrós Líndal | elinros@mbl.is
Með fjölskyld-
unni í þyrlu.
Fatnaðurinn
frá Muji er
stílhreinn og
fallegur.
Að ferðast um
landið er ekki
síður gaman
en að ferðast
út fyrir land-
steinana.
Góður
hattur
er gulls
ígildi.
Net frá Muji
hentar vel til
að koma reglu
í töskuna.