Umbrot - 16.01.1976, Blaðsíða 9

r
„Gáleysi bæjaryfirvalda"
Miðvikudaginn 17. des. sl. kom
upp eldur í húsinu að Vesturgötu
115B, en þar bjuggu hjónin Jón
Jóelsson og Elísabet Guðnadótt-
ir, ásamt þremur ungtun bömum
sínum. Húsið varð alelda á svip-
stundu og sluppu þau naumlega
út og varð engu hægt að bjarga.
Blm. UMBROTS hitti Jón að
máli, þegar búið var að slökkva
eldinn og spurði hann fyrst hven
ær hann hefði orðið eldsins var?
— Við vorum í fasta svefni kl.
rúmlega sjö í morgun, þegar Páll
Indriðason vakti okkur með því
að berja á dymar. Fór ég þá
framm og heyrði að hann kall-
aði: ,eldur, eldur'. Þá sá ég í for
stofunni svona tveggja tommu
eldbjarma, gasloga, kringum
dósalok í loftinu, og um leið og
ég opnaði útihurðina gaus upp
mikill eldur. Fór ég strax niður
í kjallara til að taka stofnörygg-
in úr svo þetta kæmi ekki víðar
upp samtímis. Síðan komumst
við út, en þá var allt orðið alelda
og engu hægt að bjarga.
Ég vil tvímælalaust segja að
Páll hafi þama bjargað lífi okk-
ar allra. Hefði hann komið þama
fimm til tíu mínútum seinna, þá
er ekki að vita hvað hefði skeð,
Hvar komust þið út?
— Ut um dymar í gegn um
eldhafið og sem betur fer slas-
aðist enginn.
Er þetta timburhús?
— Já, þetta er forskallað
timburhús, gömlu Fögruvellir.
Þeir voru fluttir af Suðurgötu og
hingað.
Gekk vel að ná í slökkviliðið?
— Nei, því miður, þá gekk
hringdi til lögreglunnar, en hún
boðar útkallið og þangað til ég
heyrði fyrsta vælið hér uppi á
götu liðu um 20mínútur. Ég tel
fullvíst, að hefði ég haft tvö
slökkvitæki, þá hefði ég getað
ráðið við eldinn meðan ég beið
eftir slökkviliðinu.Ég þori áð á-
byrgjast það, að þá hefði ég
aldrei opnað út, heldur látið
bununa vaða á eldinn. Ég tel
það mikið gáleysi ag bæjaryfir-
völdum að hafa ekki vaktmann
á stöðinni til að boða slökkvilið-
ið út strax. Þarna er það mínút-
an sem skiptir máli. Ég er viss
um að enginn okkar staðar-
manna hafi efni á því að hafa
stöðina vaktmannslausa að næt
urlagi. Það er of seint að iðrast,
þegar f jölskylda er brunnin inni
í húsi.
Slökkviliðsmennimir stóðu sig
hins vegar frábærlega vel, þegar
þeir vom komnir á staðinn og á
ég þeim miklar þakkir skildar
því þeir gerðu allt sem í mann-
legu valdi stóð til að slökkva
eldinn. Ég vil ekki gagnrýna
slökkviliðið á neinn hátt, það
hefði enginn staðið sig betur. En
ég vil hiklaust gagnrýna það
fyrirkomulag, sem haft er á út-
kalli slökkviliðsins.
Hvemig var húsið tryggt?
— Innbúið var tryggt en
hvergi nóg fyrir skaðanum. Það
er tryggt fyir rúma milljón og
þar telst til öll áhöld og fleira.
Ég átti t.d. mikið bóka safn, var
með þéssa bakteríu að safna bók
um. Þar átti ég mörg fágæt rit,
sem ég fæ aldrei bætt, þannig
að ég tel að tryggingin nái
hvergi að bæta þetta tjón. Húsið
var tryggt með bílskúr upp á 214
milljón. Það gefur auga leið að
það byggir enginn fyrir þann
pening í dag.
Hvemig er það, Jón, þegax
maður lendir í svona mikilli lífs
reynslu. Er það ekki eitthvað
sem þú getur bent fólki á að
varaist við svona löguðu ?
— Ég get ekki bent fólki á
betra ráð en að kappkosta
eldvörnum í húsum sínum, sjá
um að raflögn sé í lagi, því þarna
hef ég ljóst dæmi um það að
Verulegur
Framhald af bls. 1
Dvalarheimilið Höfði var gert
fokhelt á árinu, einangrun og
múrverk hafið ásamt tilheyrandi
lögnum. Kostnaður við fram-
kvæmdir þar var um 26 millj. kr.
Þetta eru fimm stærstu verk-
efnin, sem unnið var að.
I síðasta tölublaði UMBROTS
var grein um jarðboranir að
Leirá og seinagang á fram-
kvæmdum þar. Hvað segir þú
um þetta mál ?
— Hitaveita er eitt mesta
hagsmunamál Akurnesinga og
til hennar þarf að vanda svo vel
takist. Á sl. sumri var boruð
2000 m hola, sem sérfræðingar
segja að fá megi úr 25-30 1/sek.
af heitu vatni. Þetta var árang-
ur sem fór fram úr bestu vonum.
Við athugun á vatninu kom í
ljós, að efnainnihald þess er ó-
hagstætt. Kalkútfelling úr því er
mjög mikil. 6” stálrör, sem sett
var á holuna, fylltist svo á hálf-
um öðrum mánuði, að ekki var
eftir nema gat til að stinga blí-
anti í. Útfellingin verður þegar
vatnið sýður og reynsla frá
Hveragerði, en þar er einnig
kalkríkt vatn, er sú að kalkið
fellur út á mjög takmörkuðu
svæði. Sverrir Þórhallsson, efna-
verkfræðingur vinnur nú að
lausn þessa vandamáls. M.a. hef
ur sú hugmynd komið fram að
fella kalkið út í sérstöku keri, en
á þessu þarf að framkvæma
rannsóknir. Nú er ákveðið að
tilraunastöð, sem verið hefur í
Hveragerði verði flutt að Leirá.
Stöðin er komin til Reykjavíkur
og verið er að gera á henni nokkr
ar breytingar áður en hún fer að
Leirá.
Þá er búið að fá nýjar legur
í djúpdælu Orkustofnunar og
dælin mun hef jast í þessum mán
uði. Hitinn í holunni hefur stöð
ugt aukist og er nú kominn í
120° C, en búist er við að hann
lækki nokkuð við dælingu.
Bæjarráð fór á fund hjá Orku
stofnun í nóvember og ræddi
þessi mál ítarlega við sérfræð-
inga. I desember var gerð sér-
stök samþykkt af bæjarstjórn
til að hraða þessu máli.
Með tilkomu nýs vinnuhóps
um Leirársvæðið undir forystu
Sverris Þórhallssonar, vona ég
ráflögn er hættuleg. Hafa þarf
Olíukyndinguna í lagi og um-
fram allt að hafa slökkvitæki í
húsinu. Að vísu var ég með tæki
en ég óttaðis meira að það kæmi
frekar upp eldur í olíukyndingu
en að það kviknaði í út frá raf-
magni, þannig að tækið kom, mér
ekki að gagni. Það var niður í
kjallara en eldurinn kom upp á
hæðinni. Þess vegna mundi ég
segja að það sakar engan að eiga
tvo slökkvitæki, annað á hæð og
hitt í kjallara.
Jón hefur beðið blaðið að
koma á frámfæri innilegustu
þökkum til allra þeirra er hafa
hjálpað fjölskyldunni í þessum
miklu erfiðleikum.
skriður...
að vel verði unnið að okkar mál-
um hjá Orkustofnun.
Hvað verður gert í varanlegri
gatnagerð á þessu ári?
Því get ég ekki svarað. Fjár-
hagsáætlun er í undirbúningi og
við gerð hennar mun bæjar-
stjórn taka afstöðu til þess. Var-
anleg gatnagerð hefur hins veg-
ar talsvert verið rædd í bæjar-
ráði.
Mín skoðun er sú að veruleg-
ur skriður komist ekki á varan-
lega gatnagerð nema með því að
leita nýrra leiða. Margir hafa
komið að máli við mig og tjáð
mér að þeir mundu fúslega
vilja greiða nokkurt gatna-
gerðargjald til að hraða því að
fá varanlegt slitlag á götur.
Einnig tel ég að olíumöl eigi að
leggja á minni umferðargötur,
en steypa aðalumferðaræðarnar.
Vegagerð ríkisins notar olíumöl
víða með góðum árangri á um-
ferðargötur og miðar þá við að
leggja malbik ofan á olíumölina,
þegar hún fer að slitna. 1 Kópa-
vogi er fengin góð reynsla af því
að leggja malbik ofan á olíumöl.
Ég tel að við eigum að fara
eins að. Leggja olíumalarlag, en
gera ráð fyrir að leggja ofan á
það malbik þegar það fer að
slitna. I þessu sambandi vil ég
vara við að horfa of mikið á þá
olíumöl, sem hér hefur verið
lögð á götur. Aðferðir og vinnu-
brögð hafa þróast verulega síð-
an.
Steyptar götur eru auðvitað
betri en olíumalargötur, en kostn
aður er 640 kr./m2 af olíumöl
en frá kr. 1600-2000 m2 á
steyptri götu. Þessi verð eru sam
bærileg en munu eitthvað hafa
hækkað.
Nokkuð sérstakt að lokum?
Já, ég vil nota tækifærið og
hvetja Akumesinga til að styðja
og efla menningariíf 1 okkar bæ
og þá sérstaklega framlag heima
manna á þessu sviði. Það er ó-
metanleg hvatning t.d. fyrir
karlakórinn og Skagaleikflokk-
inn og aðra, sem leggja svipað
af mörkum, þegar tónleikar og
leiksýningar eru vel sóttar. Hér
er um hópverkefni að ræða, sem
búið er að leggja mikla vinnu í.
Verum samtaka í að meta og
styðja slíkt framlag, en það er
best metið og þakkað með góðri
aðsókn.
það ekki vel. Frá , því að ég
9