Fréttir - Eyjafréttir - 01.06.2016, Blaðsíða 5

Miðvikudagur 1. júní 2016 / / Bílar 5
Gunnar Þór
Grétarsson:
Toyotur,
Daihatsu,
Mözdur
og tvo
Chevrolet
Hvernig er
draumabíllinn
þinn og af
hverju ? -Ég
myndi kaupa
mér Volvo xc
90 jeppann, rosalega flottir
bílar og þegar maður hefur
sest upp í svona bíl þá veit
maður hvað þeir eru flottir
og þéttir og mikið í þeim,
enda gæðamerki.
Hvernig var fyrsti bílinn
þinn og reyndist hann þér
vel? -Hann var mjög góður.
Toyota Corolla 1967 árgerð.
Palli bróðir keypti hann
fyrir mig.
Hvað hefur þú átt marga
bíla um ævina? -Þeir eru
margir. Ég hef átt margar
Toyotur, Daihatsu, fimm
Mözdur, tvo Chevrolet
impala, það sem maður var
flottur á þeim bílum. Í fljótu
bragði þá eru þetta á milli
20 og 30 bílar.
Hvernig bíl keyrir þú á?
-Ég keyri um á Nissan
Pathfinder.
Hvaða kostum leitar þú að í
bílum þegar þú ert að
kaupa þér bíl? -Gæðin
númer eitt, tvö og þrjú og
að bílinn líti vel út og sé vel
með farinn. Nauðsynlegt að
bíllinn sé í toppstandi.
Íris Huld
Gunnarsdóttir:
Litla
dúllan
er Yaris
Hvernig er
draumabíllinn
þinn og af
hverju? -Ég
myndi klárlega
kaupa mér
Mercedes Benz G.65 AMG
það er sko alvöru.
Hvernig var fyrsti bílinn
þinn og reyndist hann þér
vel? - Hann var eins og litla
barnið mitt. Átti VW Golf
GTI 05' árgerð. Mjög
skemmtilegur bíll, „lookið“
klikkaði ekki og æðislegt að
keyra hann.
Hvað hefur þú átt marga
bíla um ævina? - Ég hef nú
ekki átt marga bíla enda
enn svo ung. En þeir eru 5
með þeim sem ég keyri á í
dag. Golf GTI , Ford F-150,
Volvo S60, BMW X5 og
Toyota Yaris
Hvernig bíl keyrir þú á? - Ég
keyri um á lítilli dúllu eins
og er,Toyotu Yaris. Fínn
innanbæjar og eyðir engu.
Hvaða kostum leitar þú að í
bílum þegar þú ert að
kaupa þér bíl? - Það er
náttúrlega útlitið, gæðin,
vélastærð og hvernig
ástandi hann er í. Finnst
líka skipta máli hvernig
hann er að innan og utan.
Sigrún Agatha kallar ekki allt
ömmu sína. Hún hefur verið á
sjó í nokkur ár, er með meira-
próf, lyf tarapróf og lærði
bifvélavirkjun og hún star far
við þá iðn í dag hjá Nethamar.
Hún er þriggja barna móðir og
maðurinn hennar er sjómaður.
Áhugann á bílum fékk hún hjá
afa sínum sem er bifvélavirki
og segir að foreldrar hennar
hafi alltaf sagt að hún gæti
gert það sem hún vildi þegar
hún væri orðin stór og hún hafi
fylgt því. Hún blæs á þá mýtu
að bílvélavirkjar og fleiri stör f
séu bara fyrir karla, segir konur
vel geta unnið þessa vinnu.
Áhugann á bílum fékk Sigrún
snemma en afi hennar sem hún
var mikið hjá var bifvélavirki og
gerði hún ekkert skemmtilegra á
sínum yngri árum en að hanga á
verkstæðinu hjá honum. „Hjá
honum voru líka geymslur með
fullt að gömlu dóti sem mátti róta
í. Þannig að þar var hellingur af
spennandi hlutum til að skoða og
rannsaka,“ segir Sigrún Agatha.
Fyrir um tíu árum síðan byrjaði
Sigrún að læra bifvélavirkjun í
Borgarholtsskóla, þá 18 ára gömul
og fékk strax starf hjá Ingvar
Helgasyni meðfram námi. „Ég var
mjög heppin með yfirmann sem
lét mig alltaf vinna við það sem ég
var að læra hverju sinni sem var
mjög hjálplegt.“ En Sigrún kláraði
reyndar ekki námið sitt. „Þegar
tveir mánuðir voru eftir af náminu
fluttu foreldrar mínir á Selfoss og
ekki leið á löngu áður en ég fékk
leið á að keyra á milli. Ég kom
þrisvar sinnum að mjög alvar-
legum slysum á leið minni á milli
Reykjavíkur og Selfoss á mjög
stuttum tíma og þetta fékk mig til
að vilja hætta að keyra á milli á
hverjum virkum degi.“
Byrjaði að vinna hjá Nethamar
ófrísk af sínu fyrsta barni
Þegar Sigrún flutti til Vestmanna-
eyja fór hún í fyrstu á síldarvertíð í
nokkra mánuði og þaðan á sjóinn
og var til sjós í rúm þrjú ár eða þar
til hún varð ófrísk af sínu fyrsta
barni. „Þegar ég varð ólétt mátti ég
ekki vera á sjó lengur og var að
veltast með hvað ég ætti að fara
gera, komin þrjá mánuði á leið. En
viti menn Gaui (Guðjón Rögnvalds-
son) ræður mig í vinnu með
bumbuna út í loftið á bílaverk-
stæðið. Ég er svo þakklát fyrir það
og náði ég nokkrum mánuðum
með þeim áður en barnið kom.“
Sigrún byrjaði svo aftur hjá þeim
síðasta sumar og hélt svo áfram að
vinna en með skóla, hún kláraði
stúdentsprófið sitt um jólin
síðustu. Hún ætlar sér að fara í
háskólanám í haust og stefnir á að
læra sálfræði. „Ég ætla sem sagt að
fara úr því að gera við eitt út í að
gera við annað, sem sagt úr bílum í
fólk.“
Rafgeymarnir lifa stutt í Vest-
mannaeyjum
Sigrúnu líkar vel við fjölbreyti-
leikann sem starfið býður uppá.
„Það er aldrei sami dagurinn, þeir
eru aldrei eins.“ Aðspurð segir
Sigrún að hellingur hafi breyst á
þessum árum sem hún hafi verið í
þessu hvað varðar tækni. „Tölvu-
kóðarnir segja þér jafnvel hvað er
að bílnum og það er margt sem er
hægt að laga í gegnum tölvurnar
en við þurfum samt sem áður
yfirleitt að fara með okkar verkfæri
og laga það sem að er sjálf. Hérna
byrjum við alltaf að athuga með
rafgeyminn því í Vestmannaeyjum
keyra allir svo stuttar vegalengdir
og hafa bílinn í gangi í stuttan tíma
í senn þannig í mörgum tilvikum
er það geymirinn sem er ónýtur.“
Ánægð með strákana
Bílaverkstæði eru yfirleitt bara
karlavinnustaðir og aðspurð segir
Sigrún það frábært að vinna bara
með hinu kyninu. Sérstaklega
hérna, allir svo vel uppaldnir hérna,
en að öllu gríni slepptu þá er bara
aldrei neitt bras né vesen á þeim.
Hlutirnir ganga smurt fyrir sig,
menn mæta í vinnu, fara í kaffi og
eru svo ekkert að pæla í hver eigi
hvaða stól, þetta er frábær
vinnustaður,“ segir Sigrún
glottandi.
Sigrún er einnig afar ánægð með
yfirmenn sína og er skilningur hjá
þeim, því það getur ýmislegt
komið upp á stóru heimili en
Sigrún á tvær dætur og einn
stjúpson og maðurinn hennar er á
sjó. „Þetta er bara eins og hver
önnur vinna og maður lætur þetta
bara ganga upp.“
Alltaf gert það sem hana hefur
langað til
Sigrún pælir lítið í því hvað öðrum
finnst. „Ég hef alltaf gert það sem
mig langar til að gera og aldrei
pælt í hvað öðrum finnst um það.
Þakka ég það uppeldinu sem ég
fékk. Það er ekki mitt mál ef öðrum
finnst ákvarðanir mínar skrýtnar.“
Þessi vinna er ekki einungis fyrir
karlmenn og geta konur vel sinnt
henni að mati Sigrúnar, en talið
berst samt sem áður líka að því að
hún gæti ekki hugsað sér að vera á
sjó eftir að stúlkurnar hennar
fæddust.
„Mér finnst samt sorglegt að
heyra þegar stelpur sem eru að
læra bifvélavirkjun eða vélstjórn
eða hvað annað og fá ekki tækifæri
hjá fyrirtækjum meðan þær eru í
námi eða eftir nám. Því ef við fáum
ekki tækifæri þá gefumst við upp
og sama á við þegar málinu er
snúið við.“
Sigrúnu finnst að fyrirtæki eigi að
vera með opin augun fyrir báðum
kynjum í þessu starfi því það séu
örugglega fult af stelpum sem
langi út í þessa iðn en mögulega
taka ekki sénsinn.
Sigrún Agatha fer ekki hefðbundnar leiðir :: Lærði bifvélavirkjun:
Pæli lítið í því hvað
öðrum finnst
:: Hef alltaf gert það sem mig langar til :: Strákarnir á verkstæðinu vel upp aldir
Sara Sjöfn Gret tiSdót tir
sarasjofn@eyjafrett ir. is