Fréttablaðið - 24.09.2019, Blaðsíða 24

Fréttablaðið - 24.09.2019, Blaðsíða 24
KOMDU NÚNASeptember tilboðin O PI Ð Á SU N N U DÖ GU M Í DO RM A SM Á RA TO RG I Smáratorgi | Holtagörð um | Akure yri | Ísafirði Fjörugt hau st í fjórum bú ðum Smáratorg | Holtagar ðar | Akur eyri | Ísafjö rður www.dorm a.is www.dorm a.is V E F V E R S LU N ALLTAF OPIN Haustbæklingur Dorma á www.dorma.is Stærð í cm Fullt verð með Classic botni DORMA HAUSTTILBOÐ 80x200 55.900 44.720 90x200 59.900 47.920 100x200 63.900 51.120 120x200 69.900 55.920 140x200 79.900 63.920 160x200 89.900 71.920 180x200 99.900 79.920 KOMDU NÚNA Smáratorgi | Holtagörðum | Akureyri | Ísafirði Fjörugt haust í fjórum búðum www.dorma.is V E F V E R S LU N ALLTAF OPIN Afgreiðslutími Rvk Mán. til fös. kl. 11–18.30 Laugardaga kl. 11–17 Sunnudaga kl. 13–17 (Smáratorgi) www.dorma.is Holtagörðum, Reykjavík Smáratorgi, Kópavogi Dalsbraut 1, Akureyri Skeiði 1, Ísafirði OP IÐ Á SU NN UD ÖG UM Í DO RM A SM ÁR AT OR GI NATURE’S REST heilsurúm m/Classic botni Val um svart eða hvítt PU leður eða grátt áklæði á Classic botni. • Svæðaskipt pokagormakerfi • Burstaðir stálfætur • Sterkur botn • 320 gormar á m2 • Góðar kantstyrkingar 20% AFSLÁTTUR DORMA Hausttilboð September tilboðin LEIKHÚS Ör (eða Maðurinn er eina dýrið sem grætur) Auður Ava Ólafsdóttir Þjóðleikhúsið Leikarar: Baldur Trausti Hreinsson, Guðrún Snæfríður Gísladóttir, Birgitta Birgisdóttir, Pálmi Gests- son og Hildur Vala Baldursdóttir Tónlist: Damien Rice Leikstjórn: Ólafur Egill Egilsson Leikmynd og búningar: Sigríður Sunna Reynisdóttir Lýsing: Jóhann Bjarni Pálmason Myndband: Elmar Þórarinsson Hljóðmynd: Aron Þór Arnarsson Leikgervi: Valdís Karen Smára- dóttir Stólasmiðurinn Jónas Ebeneser stendur á tímamótum. Hann er að undirbúa brottför. Hann mun ekki snúa aftur. Ör (eða Maðurinn er eina dýrið sem grætur) eftir Auði Övu Ólafsdóttur byrjaði líf sitt sem óklárað leikhandrit, varð síðan að vinsælli skáldsögu og umbreytist nú aftur í fullklárað leikrit. Þjóð- leikhúsið frumsýndi þessa nýjustu útgáfu í leikstjórn Ólafs Egils Egils- sonar síðastliðinn fimmtudag í Kassanum. Stólasmiðurinn Jónas Ebeneser er hjarta sýningarinnar og ber mörg karaktereinkenni sinnar kynslóðar og kyns: hjálpsemi, handlagni og takmarkaða getu til að tjá tilfinn- ingar sínar. Hann sýnir kærleik í verki frekar en orðum, skrásetur staðreyndir í dagbækur en ber sín ör sem eru að verða honum óbæri- leg. Eftir skilnað og hræðilega upp- götvun upplifir hann einsemd og hlutverkaleysi. Auður Ava hefur einstakt tóneyra fyrir hversdagsleikanum og hefur auga fyrir húmor í blákaldri alvör- unni. Jónas endurtekur frekar en að taka þátt, eitthvað sem fyrrverandi kona hans þoldi ekki, og þegar hann verður áhorfandi að eigin lífi skreppur hann saman. Sam- tölin leiftra af hnyttni og innsýn í þennan lokaða heim miðaldra karl- mannsins, aðrir karakterar verða svolítið eftir. Einnig er formgalli á því hvernig Auður Ava ber saman hinn smáa harm einstaklingsins og harm heillar stríðshrjáðrar þjóðar sem er of óljós til að virka. Áreynslulaus kómík Atriðin sem kristalla gæði hand- ritsins og sýningarinnar eru á milli nágrannanna Jónasar og Svans, leikinna af Baldri Trausta Hreins- syni og Pálma Gestssyni. Baldur Trausti lufsast um sviðið íklæddur gömlum frotteslopp og sorg sem er nánast áþreifanleg. Örvinglun Jónasar framkallar hann með bognum líkamanum og uppgjöf til augnanna. Hér fá hæfileikar Baldurs Trausta að njóta sín sem gerist alltof sjaldan. Svanur, nágranni Jónasar, malar út í eitt um allt milli himins og jarðar, oftast um alls ekki neitt en hittir stundum naglann á höf- uðið. Pálmi framkallar þennan glaðlynda en brjóstumkennan- lega mann af mikilli nákvæmni og skilningi. Kómíkin kemur fram áreynslulaust sem einungis þeir bestu hafa vald á að gera. Konurnar í líf i Jónasar eru mamma hans Stella og dóttir, Vatna- lilja. Hildur Vala Baldursdóttir er að stíga sín fyrstu spor á atvinnu- sviðinu og þó að hlutverk hennar sé ekki bitastætt þá skilar hún sínu vel. Guðrún Gísladóttir er auðvitað með áratuga reynslu að baki sem sést bersýnilega í tímasetningum hennar og mótleik. Inn í líf Jónasar kemur síðan þriðja konan, Maí, leik- in af Birgittu Birgisdóttur. Hún er af erlendum uppruna og starfskraftur á dvalarheimili Stellu og tengist Jónasi tilfinningaböndum í gegnum harm þeirra beggja. Birgitta gerir ágætlega, þó eru frásagnir hennar af hryllingi stríðsátaka keimlíkar en orsökina er að hluta til að finna í handritinu sem dregur upp daufa mynd af karakternum. Lauslegar tengingar Listrænar áherslur og leikstjórn Ólafs Egils eru aldrei nægilega afgerandi til að styðja við ferða- lag aðalpersónunnar. Tvö lykilat- riði á milli Jónasar og Vatnalilju dóttur hans skortir slagkraft og nánd á milli karakteranna. Góðu hugmyndirnar eru margar en tengingarnar á milli þeirra eru of lauslegar til að mynda skýra heild. Leikmynda- og búningahönnuður Ör er Sigríður Sunna Reynisdóttir og býr hún til lifandi leikmynd sem endurspeglar innra sálarlíf Jónasar, fullt af óreiðu. Búningarnir eru einnig laglega útfærðir þar sem náttúrulitirnir ríkja. Aftur á móti er búningur Stellu aðeins of mikið af því góða, konum á besta aldri ber ekki skylda til að vera með túrban. En margt í umgjörð sýningarinnar smellur misvel. Lýsing Jóhanns Bjarna Pálma- sonar er tilviljunarkennd en af og til kvikna eftirminnilegar myndir. Sömuleiðis er myndbandsvinna Elmars Þórarinssonar brotakennd og hverfur alltof oft inn í leikmynd- ina. Aron Þór Arnarsson skapar bráðfyndnar víddir í gegnum útvarpið en umhverfishljóðin eru of lágstemmd til að ganga upp. Í tiltektinni grefur Jónas upp gamla geisladiska sem skapa hljóðheim nostalgíunnar fallega en meira hefði mátt fara fyrir tónlist Damiens Rice sem fær ekki gott pláss. Ör er óður til lífsins og dæmisaga um þöglan harm þar sem tákn- myndir úr íslensku samfélagi taka hlýlega á móti áhorfendum. Baldur Trausti og Pálmi bera sýninguna á herðum sér, berskjaldaðir í gegnum hversdagslegar raunir hins mið- aldra karlmanns. Grunnefnin eru til staðar og reglulega glittir í gim- steininn sem er að formast undir stólafjallinu en sýningin slípast ekki nægilega vel til. Sigríður Jónsdóttir NIÐURSTAÐA: Baldur Trausti og Pálmi sýna ljómandi leik í tvístraðri sýningu. Sálartetrið skrúfað saman Ör er óður til lífsins og dæmisaga um þöglan harm, segir gagnrýnandi. MYND/GRÍMUR BJARNASON 2 4 . S E P T E M B E R 2 0 1 9 Þ R I Ð J U D A G U R16 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð MENNING 2 4 -0 9 -2 0 1 9 0 5 :2 1 F B 0 3 2 s _ P 0 2 4 K .p 1 .p d f F B 0 3 2 s _ P 0 1 7 K .p 1 .p d f F B 0 3 2 s _ P 0 0 9 K .p 1 .p d f F B 0 3 2 s _ P 0 1 6 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 3 D 8 -E E 9 8 2 3 D 8 -E D 5 C 2 3 D 8 -E C 2 0 2 3 D 8 -E A E 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 A F B 0 3 2 s _ 2 3 _ 9 _ 2 0 1 9 C M Y K

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.