Smári - 01.04.1929, Blaðsíða 6

12
S M Á R I
Smágreinar um tafllistina.
(Samtíningur víðsvegar að.)
V.
Sjeð við kongsbragði.
Tafl þetta er teflt í Berlín árið 1906.
c. A. Walbrodt. Próf. Löw. C. A. Walbrodt. Próf. Löw.
Hvítt. Svart. Hvítt. Svart.
1 e2—e4 e7—e5 11 . 0—0—0 Dd5—f 7
2 . f 2—f 4 d7—d5 12 . Dh5—h6 Hh8—g8
3 . e4Xdö e5—e4 13 . d3Xe4 .f 5 X e 4
4 . d2—d3 Dd8Xd5 14 . Rg 1—f3 e 4 X f 3
5 . Ddl—e2 f 7—f 5 15 . Bf 1 — c4 Df7Xc4
6 . Rb 1—c3 Bf 8—b4 16 . Dh6Xh7f Dc 4—f 7
7 . Bc 1—d2 Bb4Xc3 17 . Hh1 — c 1 f Bc8— e6
8 . Bd2Xc3 Rg8—f 6 18 . HclXe6f Ke7Xe6
9 . Bc3Xf6 g7Xf6 19 . Dh7—e4 mát .
10 . De2—höf Ke8—e7
Regn.
„Mamma, það rignir", sagði Magga
litla, og táraskúrirnar fjellu niður um
litlu kinnarnar hennar.
„Já, elsku barnið mitt! En við eig-
um líka að þakka guði fyrir regnið.
Sko hvernig regnið opnar blómhnappa
rósarinnar, svo að hún breiðir út
fögru blöðin sín; og fjólan teygir
glaðlega blöðin sín mót himninum,
eins og hún sje að þakka himnaföð-
urnum fyrir regnið. Quð veit hvað
best er“, mælti móðirin biíðiega.
„Já, jeg veit, að guð veit alt. En
þá hlýtur hann Iíka að vita, að það
er ekki nema einu sinni f viku, að
jeg fæ „frí“ frá skólanum til þess
að leika mjer úti um síðdegið og tína
blóm úti á völlunum. Þetta er í þriðja
sinni, að jeg hefi ekki getað notað
það“, sagði Magga kjökrandi.
Þá tók móðirin litlu ljúfuna sína á
knje sjer og sagði henni frá eyði-
mörkunum í Austurlöndum, hve þurr-
ar og ófrjóar þær væru vegna vatns-
skorts, sýndi henni myndir af kaup-
mannalestunum, þar sem ferðamenn-
irnir skima sljófum augum eftir regn-
skýjum, og úlfaldarnir teygja fram
álkurnar, hálf örmagna af vatnsskorti
— þorsta. — Hún sagði benni sög-
una um hugsjúku móðurina, sem sat
hjá einkasyni sínum í óbygðunum og
hann var að deyja af þorsta, og
hvernig guð bjargaði lífi hans, með
því að senda helli-rigningu. — Og
margar fieiri sögur sagði hún henni
um regnið og blessun þá, sem því
fylgdi. —
Magga undi vel við þessa fræðslu
og gleymdi öllum leiðindum út af
rigm'ngunni. Þegar hún háttaði um
kvöldið, bætti hún við kvöldbæn sína
þessum orðum:
„Jeg þakka þér fyrir blessað regn-
ið, góði guð. Nu veit jeg, að það er
alt best, sem þú vilt“.
Quð gefur okkur regnið eins og
sólskinið, börnin góð! En þökkum
við það, eins og Magga litla?
Steinn.