Hlynur - 15.12.1952, Blaðsíða 1

HLYNUR
DESEMBER 1952
BLAÐ STARFSMANNAFÉLAGS S.Í.S.
Nokkur formálsorð
I fimmtíu óir hefur Samband íslenzkra samvinnu-
félaga hajt mikilsverð og sívaxandi áhrij á hagrœði
landsmanna og jœrt út, starjssvið sitt með risaskrefum.
í jimmtíu ár hefur að sama skapi vaxið hin hóg-
vwra sveit almennra starfsmanna, sem áttu og eiga
allt sitt œvistarf í þjónustu stofnunarinnar. En jmð
er jyrir þeirra atbeina og í þeirra þjónustu, sem þetta
litla blað lítur nú dagsins Ijás og gerir sér von um
vinsœldir og jrroska.
Augljóst mál er, að starfshamingja hvers starjs-
þegns er oftast fólgin í glöggum skilningi á gildi
vinnujramlagsins og góðum sambúðarháttum, auk
eðlilegrar og sjálfsagðrar viðurhenningar jyrir vel
unnið starj. A þetta vill víða nokkuð skorta og venju-
lega því meir sem starfsheildin er fjólmennari.
Enginn einn maður þekkir nú lengur alla starfs-
menn Sambandsins. né heldur verður við komið að
safna þeim öllum á einn stað. Er því eðlilegt að sú
skoðun hajifram komið innan Starfsmannafélags S.Í.S.
og líka aj hálju forstjóra Sambandsins, að rík ]>örf
sé á málgagni í ]>jónustu starfsmanna til þess að
skcrpa vitund þeirra á því, að allir róa þeir á sama
báti, þótt ..árum jjölgi á borði“, I annan stað kemur
"]>að tímanna tákn, að með breyttum aðstœðum liejur
nokkrum fölskva slegið á skaphita frumbýlingsár-
anna, þegar allir starjsmenn lögðu að jöfnu sóma og
viðgang sinn og stojnunarinnar, hirtu hvorki um ris-
mál né hættur og áttu mesta hamingju í starji.
Meginmarkniið blaðsins verður því:
7. .1<7 ejla samkennd starjsmanna og kynni og hlynna
að sameiginlegum veljerðarmálum ]>eirra innan
eigin samtaka og utan.
2. .1(7 jrœða og ræða um tilgang og árangur hins dag-
lega starjs og stnðla eftir mætti að frjósamri vinnu-
gleði starfsmanna.
I>ótt málshátturinn segi: ..háljnað verlc þá hajið
er.“ mun svo eigi reynast við útgáfu þessa fyrsta tölu-
blaðs. Tlér verður elckert til gagns unnið nema til
komi margra manna ráð og atorka — einbeiting
þeirra. sem skilja þörfina á öjlugu málgagni í þágu
starfsmanna. Þetta á ckki aðeins við um þá. sem
starfa hér i höjuðstaðnum. Það nœr engu að siður til
himia, sem sinna stóriðju í öðrum landshluta. vinna
i skrifstojum jjarri wttjörð sinni eða sigla um sollinn
sæ til jjarlægra stranda. Allir geta þeir unnið nokk-
ut7 til óigætis í sameiginlegu átaki.
E _ . 1
Fylgt úr hlaði
I sívaxiindi fyrirtæki. eins og S.Í.S. hefur ver-
ið, fer starfsmannahúpmmi ört fjölgandi. I’ví
fleiri .scni starfsmennirnir eru og eftir því sem
þeir eru dreifðari í fleiri deildir. því minni per-
sónuleg kynni hafa þeir hver af öðrum. I'etta
er nú svo orðið hér í Sambandinu, að margir ;if
starfsmiinnunum þekkja ekki hver annan með
nafni, vita ekki hver eru stiirf hvers og eins og
livað hann fæst við á degi hverjum.
I lillum fyrirtækjum með fáum starfsmönn-
um hittast ]>eir daglega og geta að vinnuldkum
hvers dags spjallað um það, sem gerðist ]>ann
dag.
Með breyttnm staðháttum þurfa að korna
brevttar aðferðir lil upplýsingar. fræðslu og frá-
sagnar.
Ymsar tilraunir hafa verið. gerðar innan Sam-
bnndsins til þess að bæta úr þeirri vöntun, sein
á jiessu sviði hefur verið. en árangurinn hefur
verið mismunandi.
I'essi lilli „IIIynur,“ sem nú freistar ]ress að
hefja líf og starf, gæti orðið mikil hjálp til að
dreifa fræðslu og þekkingu iim hinn mikla starfs-
mannahój) Sambandsins, og þann veg aukið
starfshug og afköst og valdið því að starfsgleði
og samhugur vaxi til heilia fyrir alla ])á. sem
hér eig'a Iilut að máli. Ef vel hepjmast. mætti
vona að þetta litla blað gæti síðar orðið blað
starfsmanna allra samvinnufélaga í landinu.
flytjandi ]>eim fréttir. fræðslu, gleði og hvöt.
Eg óska ,.HIyn‘“ giftu og gengis. mikilla iif-
kasta óg árangurs.
Starfsmönnum öllum i’iska ég góðra og gleði-
legra jola. Vilhjáhnur Þór.
_________________________1_________:_____J
3óíaí)Uð(ei5ttig
„Þár boða frelsi og frið á jörð ... “
Þegar ]>elta litla blað helclur úr hlaði, vill svo til, að jólin eru í
nánd. Lítil hugvekja af því tilefni má þvi álítast réttlætanleg.
Þó að hættir fólks vegna jólahaldsins séu nokkuð misjafnir, og
]>ar gæti að sjálfsögðu eðlis, uppeldis og aðstöðu, mun samt óhætt
að fullyrða. að fyrir öllum vaki að gera sitt bezta, með jólaboð-
skapinn og viðteknar venjur í huga. Aldrei hafa menn jafn ríka
Framh. á 3. stðu.
H L Y N U R