Feykir - 25.01.2017, Blaðsíða 6

það met. „Það var vetrarmót á
Akureyri og ég fékk að fara
með þegar ég var 13 eða 14 ára.
Það var geggjað að fara með
þeim þó maður væri ekkert að
fara að spila af viti. Þá voru
þetta strákar sem maður leit
upp til. Ég byrjaði svo í
deildarkeppni 14 ára, að verða
15, í annarri deildinni.“ Hugur
unga mannsins vék að atvinnu-
mennsku en hann virðist hafa
tekið skynsamar ákvarðanir til
að láta drauminn verða að
veruleika. Eitt skref í einu.
„Ég velti því fyrir mér
hvernig ég yrði betri til þess að
komast eitthvað lengra. Svo
þegar ég var kominn í meist-
araflokk að spila með strákum
sem maður leit upp til og sá að
maður var farinn að ná þeim og
kannski að verða betri þá
hugsaði ég að taka næsta skref.
Ég vissi alltaf að þetta yrði skref
fyrir skref. Ég fór aldrei fram úr
sjálfum mér. Fyrst vildi ég fara
suður og athuga hvort ég ætti
eitthvað í strákana þar og sjá
hvernig það myndi fara.“
Rúnar var að verða 17 ára
þegar hann hleypti heimdrag-
anum og freistaði þess að koma
sér á næsta stig í boltanum og
stóð valið á milli HK eða FH.
Honum leist betur á HK og
segir það hafa verið minna
stökk í rauninni. „Svo átti ég
vini þar. Ég spilaði með 2.
flokki og með Ými í 4. deildinni.
Á þeim tíma var maður ekkert
að hugsa um að maður væri að
fara í einhverja atvinnu-
mennsku. Ég var meira og
minna að vinna allan daginn,
frá átta til sjö, og fór svo á
æfingu dauðþreyttur. Eitthvað
sáu þeir við mig því að þeir
vildu að ég æfði með meistara-
flokki næsta ár og spilaði með
þeim í efstu deild. Þá minnkaði
ég við mig vinnu til að auðvelda
mér það að geta lagt mig enn
meira fram,“ segir Rúnar.
Það bar árangur og fljótlega
var hann kallaður í landslið
U19 eftir að hann fór að spila
með HK í efstu deild. Hann
segir það hafa hjálpað til að
vera kominn suður og auð-
veldara fyrir landsliðsþjálfara
að fylgjast með honum. Ekki
var þó á allt kosið því HK féll
þetta sumar niður um deild en
Rúnar ákvað samt að taka
slaginn árið eftir og reyna að
koma liðinu upp aftur.
Stærsta skrefið
Árið 2010 hóf Rúnar að leika
með Val í efstu deild og segir
hann að Gunnlaugur Jónsson,
þá nýráðinn þjálfari, hafi
eitthvað séð í honum og talið
Rúnar Már ólst upp á Sauðár-
króki, sonur Sigurjóns M. Alex-
anderssonar og Sigurlaugar K.
Konráðsdóttur kennara. Hann
VIÐTAL
Páll Friðriksson
segir að íþróttir hafi verið í
algjörum forgangi alla hans tíð
og þá sérstaklega fótbolti og
ekki síst körfubolti þar sem
hann var ansi liðtækur. Eins og
oft er leika menn fótbolta á
sumrin og körfubolta á veturna.
En svo kom að því að hann
valdi fótboltann sem aðalíþrótt.
„Á einhverjum tímapunkti
hætti ég að stækka og sá að það
yrði ekki mikill ferill þar alla
vega,“ segir Rúnar glottandi en
fótboltinn var alltaf númer eitt
Fótboltakappinn og Króksarinn, Rúnar Már Sigurjónsson, sem leikur með
Grasshoppers í Sviss, var staddur á heimaslóðum um jólin í faðmi
fjölskyldunnar en móðir hans býr á Sauðárkróki. Rúnar Már hefur, skref fyrir
skref, náð langt í sinni vegferð í boltanum og þrátt fyrir velgengnina er hann
með lappirnar á jörðinni meðvitaður um fallvalt lánið sem fylgir
atvinnumenskunni. Rúnar nýtti tækifærið og bauð til fyrirlestrar fyrir unga
knattspyrnuiðkendur í Skagafirði, sagði frá sínum ferli sem virðist í huga
blaðamanns byggjast upp á skynsemi og vinnu.
Grasshopparinn Rúnar Már
Draumur verður
að veruleika
og það skemmtilegasta sem
hann gerði. „Ég held að ég hafi
alltaf verið með bolta og í
fótbolta alla daga. Foreldrarnir
vissu alltaf hvar maður var, á
vellinum að spila og það var
það eina sem maður gerði í
rauninni. Alltaf einhverjir til að
fara með í fótbolta. Nú ef það
var ekki þá æfði maður sig einn
og það er gott líka,“ segir Rúnar
sem snemma vakti athygli fyrir
vasklega framgöngu í fótbolt-
anum. Í yngri flokkum spilaði
hann gjarnan upp fyrir sig og
byrjaði ungur að spila með
meistaraflokki karla. Hann var
sá yngsti sem það hafði gert
þangað til í fyrra sumar er
ungur og efnilegur piltur sló
Stoltur Rúnar Már sem hér fagnar eftir að hafa skorað sigurmark Sundsvall á 90 mínutu á útivelli á móti Hammarby fyrir framan 30 þúsund manns. MYNDIR: ÚR EINKASAFNI
6 04/2017