Feykir - 15.11.2017, Page 7

eigið samtal. Einnig ætlum
við að safna upplýsingum
um kennara og námskeið og
annað slíkt til að geta deilt og
skipst á upplýsingum þar um,“
segir Jóhanna og áréttar að
heimasíðan verði sá sameigin-
legi vettvangur þar sem hátíð-
irnar verði auglýstar. „Við gerum
þetta til að fá sem flesta gesti á
þessa staði og vonumst til þess
að samfélagið aðstoði okkur við
það á allan hátt til að gera þetta
mögulegt en við höfum ekki
fundið annað hingað til,“ segir
hún.
Christel segir að prjónahá-
tíðir skipti miklu fyrir samfé-
lagið, margir koma saman
til þess að prjóna, læra og
skiptast á reynslusögum. Auk
þessa má minnast á gistingu,
veitingastaði og jafnvel sund-
laugina á Blönduósi. Þarna sé
um miklar upphæðir að ræða.
Fyrir þremur árum var gerð
könnun á því hvað hver kona
eyddi á venjulegri prjónahátíð
á Fanø. Niðurstaðan var sú
að eyðslan, án gistingar og
umsýslu í kringum hana, var
um 3.187 krónur danskar. Með
gistingu myndi þetta fara yfir
60 þúsund íslenskar krónur.
Helminginn notuðu kon-
urnar inni á prjónahátíðinni
og hinn helminginn úti í bæ.
„Markhópurinn eru konur
50 ára og eldri. Gjarna koma
hópar og oft myndast ákveðin
kaupastemning sem hefur mikil
áhrif í samfélaginu,“ segir hún.
Í Noregi hefur verið boðið
upp á rútuferðir á þeirra
prjónahátíð en þá var lagt af stað
frá Álasundi og konur teknar
upp á leiðinni til Orkanger.
„Við vorum að tala um það í
gær að við gætum verið með
prjónastrætó frá Reyðarfirði
og hingað á Blönduós næsta
sumar þegar við höldum
Prjónagleðina á Blönduósi frá
8. til 10. júní,“ segir Helga og
vel er hægt að ímynda sér það
gæti auðveldað fólki og hvatt
það til að drífa sig af stað.
Christel segir að reynsla
þeirra sé að eftir að konur komi
í fyrsta sinn á prjónahátíð langi
þær til að koma aftur. Þá taka
þær oft fjölskylduna með og
staldra við í nokkra daga, jafnvel
upp í tvær vikur. „Nú er orðið
meira um það að fjölskyldan
komi saman og þá nýtur sam-
félagið góðs af því að hafa þess-
ar prjónahátíðir. Margir leigja
sumarhús og leita annarrar
afþreyingar á staðnum.“
Jóhanna segir að hugmyndin
að færanlegu hóteli sé sú að
þessir þrír staðir, sem nefndir
hafa verið, eigi það sameiginlegt
að þar vanti gistipláss. „En
þetta hefur gríðarleg áhrif á
samfélagið og það er það sem
við óskum okkur að verði hér
á Blönduósi. Við, í Textílsetrinu
og Þekkingarsetrinu á Blöndu-
ósi, erum að að vinna að því að
gera Blönduós að textílbænum
Blönduósi og svæðið hér á
Norðurlandi vestra að textíl-
svæðinu. Arfleiðin er svo sterk
hér í kringum Blönduós í
textíl. Þetta er liður í því,“ segir
Jóhanna.
Íslensk peysa og marius
Allir þekkja íslensku lopapeys-
una og jafnvel kannast við
norska útlitið og því tilvalið að
spyrja hvort einhver munur sé
á vinnubrögðum prjónafólks á
milli landanna þriggja. Þær eru
sammála um það að tæknin sé
sú sama en litaval og munstur sé
kannski mismunandi.
„Norðmenn og Íslendingar
hafa svo sterka hefð fyrir þess-
um prjónuðu peysum sínum.
Norðmennirnir með átta blaða
rósina og marius. Ef þú sérð
peysu sem heitir marius þá er
hún norsk. Ef þú sérð íslenska
lopapeysu þá veistu að hún er
íslensk. Þetta eru svo sterkar
hefðir hjá þeim. En við Danirnir
höfum ekki þessa hefð né
„okkar“ peysu,“ segir Christel
en tekur þó fram að þeir prjóni
jafn mikið og ekki síður.
Hún segir að þeir leiti og fái
hugmyndir héðan og þaðan og
steypi þeim saman í sína eigin
en eiginleg prjónahefð er ekki
hjá þeim líkt og Norðmönnum
og Íslendingum. Það sé aðal
munurinn.
Þrátt fyrir ólíkar hefðir er
samt ýmislegt sem sameinar
þjóðirnar og bendir Jóhanna
á að hafið sé nokkurs konar
sameiningartákn. „Við notum
öll hafið eða siglingamátann til
að komast á milli staða. Þannig
að hafið er okkar sameiginlegi
punktur. Þess vegna heitir þetta
samvinnuverkefni okkar Cold
Water, eða Kalt haf. Það er það
sem sameinar okkur. En svo
finn ég það, er ég ferðast utan
Norðurlanda, þá er litavalið
orðið öðru vísi. Það er allt annað
litaval t.d. í Skotlandi heldur er
á meðal okkar Skandinavíubúa.
Má segja að hafið og munstrin
séu sameiningarpunkturinn
okkar. En við notum þau
misjafnlega,“ segir Jóhanna og
allir eru sammála við borðið.
Upp á hærra plan
Með þessari vinnu sem nú er í
gangi verður allt reynt til þess
að lyfta þessu verkefni á hærra
plan. Unnið verður að því að
auglýsa hátíðirnar saman en
þær munu samt sem áður,
hver um sig, halda einkennum
sínum. Þar sem þetta hefur
aldrei verið gert áður fékk
hópurinn þennan stóra styrk
frá Norrænu ráðherranefndinni
og telst verkefnið einstakt.
„Með þessari sameiginlegu
vinnu okkar er verið að flytja
prjónið úr horninu á stofunni,
sem það hefur verið undanfarin
árhundruð, og út í aðra ramma
sem hefur ekki verið venja
áður. Til dæmis höldum við
námskeið í öðrum byggingum,
helst einhverjum sögulegum.
Byggingum eða stöðum sem
hafa einhverja aðra þýðingu
en prjón. Það getur jafnvel
verið úti þar sem útsýnið t.d.
hefur einhverja aðra þýðingu
fyrir svæðið. Það geta verið
byggingar eða það geta verið
staðir. Þetta gengur sem sagt
út á það að vera öðruvísi og
veita öðruvísi upplifun en
prjónarinn hefur áður notið
við prjónaskap. Auk nýrrar
þekkingar frá námskeiðinu
verður viðkomandi staddur þar
sem hann hefur aldrei áður verið
og jákvæð upplifun tengir þetta
tvennt saman. Við ákváðum
t.d. að vera með öll námskeið
næst í Kvennaskólanum á
Blönduósi og verðum t.d. bæði
uppi á vefnaðarloftinu hér með
námskeið og svo kannski víðar
um bæinn,“ segir Jóhanna en
ekki er alveg búið að útfæra
hvernig þetta verður en
tilgangurinn er að leyfa fólki að
upplifa það að prjóna við aðrar
aðstæður en það er vant.
Viljum meira
Textílsetrið hefur staðið fyrir
fjölda námskeiða. Tólf voru þau
á þessu ári og einu færra í fyrra
en hvert námskeið stendur yfir
í allt að þrjá tíma. Fólk kemur
og lærir nýjar prjónaaðferðir
eða glöggvar sig betur hjá þeim
sem meiri kunnáttu hafa og
hefur það verið mjög vinsælt.
„En við viljum meira!“ segir
Helga. „Það er að fá fleira fólk.
Við höfum fengið þokkalega
aðsókn á námskeiðin okkar en
við viljum líka fleiri í kringum
þetta. Viljum fleira fólk sem
er sýnilegt í kringum okkur á
staðnum. Við vorum með 19
sölubása í sumar sem seldu
prjónatengdar vörur, en það
komu ekki nógu margir. Þá
fáum við ekki söluaðila til að
koma ef fáir kaupa.“
Jóhanna tekur undir og segir
að vinnan miði að því að auka
flæði fólks á Prjónagleðina og
þar kemur prjónastrætóinn
inn í myndina eins og áður var
minnst á. Hann gæti komið úr
sitthvorum landshlutanum, t.d.
frá Reyðarfirði eða Selfossi.
Helga segir að þær þurfi að
hafa allar klær úti. Það þurfi að
markaðssetja hátíðina vel og fá
fólk til að mæta sem er tilbúið
til að gista og hafi vilja til að
kaupa vörur og þjónustu svo
allir verði ánægðir. Þetta haldist
allt í hendur.
Spennandi verður að sjá hvað
verður úr þessari vinnu allri og
ekki síst hvaða gistimöguleikar
verða í boði á Prjónagleði
2018. Verður það tjald, gámur,
skip eða allt annað? Það er full
ástæða til að kíkja á Prjónagleði
2018 og komast að því.Einbeittur hópur í námi hjá Helgu Jónu á Blönduósi.Hér er skemmtileg tengingi, beint frá kind. Mynd frá Orkanger í Noregi.
Það getur verið skemmtilegt að totta lakkríspípur. Peysurnar eru annars norskar með átta blaða rósunum á.
43/2017 7