Feykir - 15.11.2017, Blaðsíða 8

-
Heilir og sælir lesendur góðir.
Nokkrir af lesendum þáttarins hafa haft
samband við mig vegna vísu sem birtist í
síðasta þætti um pilt sem starfaði fyrir margt
löngu í sláturhúsinu á Blönduósi. Kunna
sumir fyrri hluta vísunnar aðeins öðruvísi
en hún var birt án þess að það breyti nokkuð
merkingu hennar. Einnig hef ég ég fengið
þær upplýsingar að álitið hafi verið á sínum
tíma að Kristinn Bjarnason, bóndi í Ási
væri höfundur hennar. Þakka ég fyrir þessar
upplýsingar.
Langar allt í einu að rifja upp vísu sem ég
lærði á barnsaldri. Sjálfsagt veit enginn neitt
um hana nú, og ef ég man rétt hefur hún
stundum verið kölluð húsgangur.
Ljósið kemur langt og mjótt
logar á fífustöngum.
Halla kerling fetar fljótt
framan eftir göngum.
Mörg haust hafa farið ver með okkur
sveitafólkið heldur en það sem nú er liðið.
Þegar fór að bregða til beggja vona með
veður, orti sá afkastamikli hagyrðingur,
Pétur Stefánsson svo:
Vex nú haustsins vindagnauð
visna blóm og hníga.
Lauf af trjánum detta dauð
og dreifast um göngustíga.
Áfram heldur Pétur með ágæta vísu sem
tengist sömu aðstæðum.
Vorfuglar allir virðist mér
vera burtu farnir,
en nóg af flugum eftir er
einkum geitungarnir.
Ekki voru þau kvikindi kveðin í hel með
einni vísu, auðvelt fyrir hagyrðinginn að
halda áfram með sama efni.
Mitt er lán í veröld valt
veldur þraut og baga.
Geitungarnir út um allt
elta mig og plaga.
Þrátt fyrir það bölvað ónæði fer skáldið í
göngutúr og yrkir:
Í dag ég vappa vil um allt
vænn með skapi ljúfu.
Svo mér verði síður kalt
set ég á mig húfu.
Áfram má halda með afurðir skagfirskra
hagyrðinga. Það er Ingólfur Ómar sem yrkir
svo eðlilega haustvísu.
Falla lauf og fölnar reyr
flögra í hringi þrestir.
Vankaðir nú virðast þeir
vel af berjum hresstir.
Önnur í svipuðum dúr kemur hér eftir Ingólf.
Haustið er að hefja spjöll
hvellt í vindum gnauðar.
Vísnaþáttur 700 Blómin visin eru öllog allar flugur dauðar.
Enn rifjast upp vísa úr Skagafirði. Hef ég
heyrt að Friðrik Sigfússon, sem kenndur
var við Pyttagerði, sé höfundur hennar. Er
hún gerð þegar hann sá mann ganga fram
af bryggju að því er virtist með einbeittum
ásetningi.
Lán þótt höfum lítið vér
og leið sé töf í heimi.
Að taka gröf af sjálfum sér
sýnist öfugstreymi.
Þegar Alþingi kom saman í haust og
fjármálaráðherra flutti sína fjárlagaræðu,
mun Helgi R. Einarsson hafa ort svo:
Fjármála – Bensi hinn bratti
er býsna klókur í snatti.
Málunum bjargað
ef búfénu´ er fargað
og bætt við svo örlitlum skatti.
Stuttu síðar þegar allt sprakk í loft upp, orti
Helgi:
Brákaður brast núna strengur
því björt er ei framtíðin lengur.
Það Bjarna og Benna
er báðum að kenna
segir ljúfur og ljóshærður drengur.
Þegar svo fréttir bárust af stofnun nýs
flokks, varð þessi til hjá Helga:
Undir uggum skal fornvinum ylja
kjarnann eina frá hisminu skilja.
Stíga á stokk
og stofna nú flokk
með staðfastan framsóknarvilja.
Læknirinn Hjálmar Freysteinsson heyrði
einnig þessi tíðindi og orti.
Land fyrir stafni loksins rís.
Lán að vera ekki sokkinn!
Auður og gæfa eru vís
ef að þjóðin bara kýs
Miðframsóknarflokkinn.
Sá snjalli limrusmiður, Guðmundur Arn-
finnsson, mun eiga þessa:
Hallvarður Hallson á Rangá
var heitbundinn dömu frá Langá.
Það varð honum á
því að illa hann sá
að sænga hjá Svönu af vangá.
Þá fer nú, lesendur góðir, að verða
nóg kveðið að sinni. Langar á þessum
tímamótum, þegar þáttur nr. 700 lítur
dagsins ljós, að þakka ykkur fyrir góðan
stuðning og mikla tryggð við þáttinn og
vona að svo verði enn um sinn.
Veriði þar með
sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is 30
ára
geturðu þetta alveg. Það var
allan tímann þannig.
Ekki samt aka fararskjóta af
því af þú getur það, ef þú
ert ekki með prófið upp á
það. Ok?
- - - - - - -
Aldís Olga skorar á forvera
sinn hjá HVE, Guðmund
Hauk Sigurðsson, að koma
með pistil.
Þegar það liggur fyrir að
skrifa hugrenningu í formi
smápistils þá fyllist kona
eldmóði og vill hafa pistilinn
svo uppörvandi að hver og
einn lesari sé rifinn upp á
rasshárunum til að fá sér
slurk úr Lýsisflöskunni og
svo beint út í heiminn í
ofurhetjubúningnum. Þið
vitið. Svona „pep talk“, ef
við slettum eilítið.
Það eru reyndar margar
hugrenningar sem mér eru
hugleiknar. Þegar kona hefur
lifað í nokkur ár (...og fleiri
til) þá er eitt og annað sem
hún telur sig hafa lært af
lífinu. Ekki vera á bremsunni
í þínu eigin lífi. Það er speki
dagsins. Ég held reyndar
að bankinn minn myndi
pikka fast í mig ef það
væri ekki einhver bremsa
á kreditkortafærslunum
mínum, en við erum líka
ekki að tala um peninga í
þessari hugrenningu. Alls
ekki. Við erum meira að tala
um það að vanmeta ekki
sjálfið, mikla ekki hlutina
fyrir sér og helst ekki hafa
orðasambönd eins og „ég
get ekki“ eða „ég kann ekki“
í hávegum. Þó svo að þú
hafir ekki reynt við eitthvað,
þá þýðir það ekki að þú getir
það ekki.
Það er til fullt af óskrifuðum
samfélagsreglum um rétta
leið að hinu og þessu.
Ansi margar af þeim mega
fara lengst út í hafsauga
fyrir mér. Vissulega er
erfitt að fara framhjá
formlegri lögfræðimenntun,
lögmannsprófi og
fleiru sem krafist er af
hæstaréttardómara, en
það er fullt af hlutum sem
þú getur gert þó þú hafir
ekki farið hina óskrifuðu,
hefðbundnu og stundum
forpokuðu leið. Hefur þig
alltaf langað til að búa
til eitthvað sjálf, eins og
að þrykkja hönnun þína
á textíl, semja smásögu,
mála matarstell, koma upp
gróðurhúsi, mála olíumálverk
eða jafnvel hanna skartgripi?
Hefurðu þá hugsað „ég kann
bara ekki að gera það“ eða
„ég held að ég geti það ekki
af því að ég veit ekkert um
svona“? Hér er ágætt að
skella kartöflu í hálsinn og
garga „NEJ, STOP NU!“. Þú
þarft ekki að vera útlærð/-
ur í fræðum til að uppfylla
skilyrðin fyrir því að geta.
Þú þarft bara að vera ekki
á bremsunni. Þú þarft að
henda þér í djúpu laugina.
Þú þarft að vera óhrædd/-ur
við að prófa og „google-a“.
Þú þarft að læra af ferlinu.
Ekki vanmeta það sem lærist
á því að reyna. Á endanum
ÁSKORENDAPENNINN
Aldís Olga Jóhannsdóttir Hvammstanga
Ekki vera á bremsunni
UMSJÓN
palli@feykir.is
Aldís Olga hvetur fólk til að vera ekki á bremsunni. MYND ÚR EINKASAFNI
8 43/2017