Fram - 14.01.1930, Blaðsíða 2

2
F R'AM
B-listinn er listi sjálfstæðrar æsku!
skrifa í blaðið. Ffitt veit jeg,
að hr. Davíð Kristjansson vill
ekki með skrifum sínum, neins-
staðar, vinna mjer eða öðrum J;
aðstandendum blaðsins nokk-
urt tjón persónulega.
Þorl. Jónsson.
li
ÍSkrifstofa ff
§3 Sjálfsíæðisflokksins er á Birninurn. 83
Sími 238. Sjálfstæðismenn og konur! 83
83 Hringið í síma 238 og spyrjið um hvort ||
þjer sjeuð á kjörskrá. ||
||
Landsmálafjel. „Fram“
heldur fund í kvöld (þriðjudag) kl. 6% síðdegis
í bíöhúsinu.
Fundarefni: Bæjarstjórnarkosningarnar.
Áríðandi að fjelagar fjölmenni.
Allir sjálfsfæðismenn velkomnir meðan húsrúm leyfir.
„Stefnir“,
fjelag ungra sjálfstæðismanna í Hafnarfirði, heldurfund
í Bíóhúsinu miðvikudaginn 15. jan. kl. 8V2 síðd.
Alþingismaður Ólafur Thors
og Gunnar E. Benediktsson, lögfræðingur, tala.
Boðsbrjef frá síðastl. sunnudegi gilda.
Stjörnin.
Fuglar himinsins
í nýútkomnu blaði, sem
kallar sig „Alp5rðublað Hafnar-
fjarðar“ og gefið erút í Reykja-
vík, er grein eftir Davíð
Kristjánsson, efsta mann A-
listans hjer, er harin kallar
„Hugleiðingar fyrir hafnfirska
kjósendur“. Hugleiðingar j)ess-
ar eru nokkuð á víð og dreif,
og sumar peirra að minsta
kosti virðast fremur loftkendar.
Þar segir meðal annars svo:
„Taki maður svo hina hliðina,
mennina, sem aldrei kunna að
að búa fyrir sjálfa sig, (mun
þar átt við fulltrúaefni A-list-
anshjer) verða myndirnar harla
ólíkar. Þeir lifa fyrir líð-
andi stund og eru sem*)
fuglar himins, síuppleknir af
að hugsa um velferdarmál
fjöldans og peirra undirokuðu.
Þeir eru sem sendiboðar meist-
arans mikla til að lýna það
upp af vígvelli tilverunnar, sem
örmagnast hefir, særst eða
svívirzt,“
Mönnum mun paðekki kunn-
ugt áður, að fuglar himins sjeu
síuppteknir af að hugsa um
velferðarmál fjöldans, en þó
munu slíkir fuglar eiga að
tákna samherja Daviðs i bæj-
arstjórninni. Kunnugum verð-
ur svo sem vonlegt er á að
spyrja: Er manninum alvara,
eða er hann að draga dár að
samherjum sínum?
Þótt ótrúlegt sje, virðist miklu
eðlilegra að hallast að hinu
síðarnefnda. Það er kunnara
en frá þurfi að segja, að sam-
herjar Davíðs á A-listanum eru
allra marina verst haldnir, að-
allega af þremur ástríðum, sem
allar eru sprottnar af sömu
rót, eigingirninni. — Ástríður
þessar eru, hóflaus launagræðgi,
óseðjandi valdafíkn og ólækn-
andi bitlingasýki.
Annar, fjórði og sjötti mað-
ur listans eru allir í sæmilega
launuðum embættum, sem kost-
uð eru af bæjarsjóði. Allir hafa
þeir farið fram á launahækkun,
og nema þó laun þeirra þriggja
manna, samtals hátt á 17. þús.
króna.
Það verður því ekki með
sanni sagt í alvöru um þessa
*) leturbreYÍing hjer.
,fugla himins“ að þeir hafi
verið svo síuppteknir af að
hugsa fyrir hag fjöldans, að
þcir hafi alveg gleymt sjálfum
sjer. Og þvi miður eru margir
í ])essum bæ, bæði verkamenn
og aðrir, sem hafa lægri tekj-
ur en „fuglarnir“ og vérða þó
af sínum litlu launum að leggja
brauð á borð þeirra. Valda-
fíknin er samherjum Davíðs á
ofanverðum A-listanum svo
sameiginleg, að hjer verður
engin tilraun gerð til að gera
upp á rnilli þeirra í j)ví efni.
Bitlingasýkin hefir náð há-
marki sínu hjá þriðja manni
A-listans, þótt fleirí sjeu þar
ekki lausir við hana. Hann
hefir vélgjulaust komið í munn
sjer ekki færri en 7 bitlingum
á síðastliönu ári og mun það
met tæplega yfirstigiö af öðr-
um en þeim ,fuglum“, sem alt
af gleyma sjálfum sjer af um-
hyggju fyrir fjöldanum og þeim
undirokuðu.
Það er öllum vitanlegt, að
árstekjur verkamanna hjer í
bænum eru frá 2000 — 2800
kr. og eru því þrisvar sinnum
lægri en sumra „fug!anna“,
sem sifelt fara fram á launa-
hækkun. Mönnum fer j)ví að
skiljast að eitthvað hljóti að
vera bogið við þá „jafnaðar-
mensku“,sem aðallega gengur
útá það, að berjast fvrir aukn-
um launum þeirra, sem hæst-
ar hafa tekjurnar, frá þeim, sem
lægri hafa launin. Ekki vantar
þó, aö menn þeir, sem þannig
, berjast, ])ykist vera heilagir.
Þeir berja sjer á brjóst og
hrópa: „Við erum sendiboðar
meistarans mikla“ og lifandi
tákn óeigingirninnar hjer á
jörðu! Hverju launa hafnfirskir
kjósendur slík orð á kjördegi,
þegar hrópendur þeirra hafa
með eiginhagsmuna baráttu
sinni sannað hvað á bak við
þau liggur?
Ármann.
Bærileg byrjun.
„Alþýðublað Hafnarfjarðar"
jetur sig sjálft.
í 1. tölublaði þess stendur
þessi klausa:
„Undanfarnar vikur hetir
Bjarni læknir Snæbjörnsson
varið miklum tíma og erfiði í
að reyna að endurreisa og
Jífga íhaldið í Hafnarfirði, og
hefir hann sjer til aðstoðar
valið Þórð lækni Edilonsson
til að styðja þá, sem Bjarni
hefir komið á afturfæturna. Er
það erfitt verk og ilt, því að
skjögur er að sögn farandkvilli
Hýkomið:
Vetrarsjöl,
Peysur,
I eppi,
Nærföt, hlv og göð,
Trefiar,
Skinnhanskar,
Dívanteppi,
Borðteppi.
Verzlun
Helga Guðmundssonar.
innan flokksins og hann á tölu-
vert háu stigi. Annars koma
þessar tafir sér mjög illa hjá
læknunum, því að í bænum
ganga margs konar sjúkdómar,
og væri þvi gott eí einhver
ungur og eínilegur læknir, sem
þó ekki væri í hinu „byltinga-
sinnaða“ Læknafjelagi íslands,
vildi setjast hér að, þó ekki
væri nema fram yfir kosning-
arnar.“
En í 2. tölublaði þess kem-
ur:
„Að gefnu tilefni skal það
tekið fram, að klausuna um
læknaria í blaðinu í gær ber
að skilja á þá leið, að vegná
þess, hve mikil veikindi eru í
bænum nú, hafi læknarnir ekki
tíma til að sinna pólitík og
lækna skjögrið í flokknum. Til
þess þurfi nýjan mann. Annað
felst ekki í klausunni. Hafi
einhver skilið klausuna á þá
leið, að í henni fælist aðdrótt-
un til læknanna um, að þeir
vanræktu sin læknisstörí, þá
er það misskilningur. Ég per-
sónulega er læknunum þakk-
látur fyrir þeirra ötulu fram-
göngu gegn farandkvillum þeim,
sem geysá í bænum.
Þorv. ÁrnasonS
Ef blaðið heldur þessum
hætti, uð jeta ofan í sig daginn
eftir svívirðingar sínar frá
deginum áður, ætti svo aðfara
við endalok þess, að það hefði
bókstaflega jetið sig upp. Og
er það vel farið.
Ábyrgðarmaður:
Sigurður Kristjánsson.
Hf. Prentsmiðja Hafnarfjarðar.