Harmonikublaðið - 01.09.2017, Síða 6

Landsmót SÍHU á ísafirði
Þretránda landsmót SÍHU fór fram á ísafírði
dagana 29. júní til 1. júlí 2017. Fyrir þremur
árum var ekki ljóst hvar þetta landsmót skyldi
haldið. Það er tímanna tákn að mótshaldarar
eru nú að eldast og færri hendur tilbúnar að
taka svo stórt verkefni að sér. Eftir fundarhöld
hjá Harmonikufélagi Vestíjarða varð úr að
Karítas Pálsdóttir formaður tilkynnti að félagið
væri tilbúið að halda mótið á Isafirði, en
æfinguna höfðu þeir frá 2002, þegar Asgeir S.
Sigurðsson var í forsvari fyrir félagið. Ákveðið
Skottís í Edinborg
var að mótið hæfist á fimmtudegi, enda gæfist
gestum þá góður tími til dvalar á ísafirði. Mikil
vinna fór í að útvega gistirými fyrir alla, en
aðaltjaldsvæði bæjarins er í Tungudal, sem er
töluvert langt frá bænum. Niðurstaðan varð
sú að túnið við gamla spítalann var gert að
tjaldsvæði tímabundið, auk þess sem tjaldsvæði
var útbúið við menntaskólann, snertispöl frá
íþróttahúsinu. Þá var eftir tjaldsvæði í Neðsta
kaupstað, sem er töluvert langt frá miðbænum.
Oll voru þessi svæðið nýtt auk þess sem margir
gistu í heimahúsum og gistiheimilum. Strax
á miðvikudag mættu fyrstu gestir landsmótsins
og hófu að koma sér fyrir. Veðrið var með
besta móti og tilhlökkun í hópnum. Mátti
fljótlega heyra harmonikuleik á svæðunum,
en fólk er fljótt að taka við sér þegar
veðurguðirnir standa með því. Fyrsti viðburður
mótsins var formleg opnun harmonikusafns
Ásgeir S. Sigurðssonar í safnahúsinu í gamla
spítalanum. Fór athöfnin fram seinni part dags
og voru fjölmargir gestir viðstaddir. Á safninu
eru, samkvæmt nýjustu tölum, 133 harmo-
nikur af hinum ýmsu gerðum og hægt að
dvelja þar langtímum saman við að skoða.
Safnið sýnir ótrúlega fjölbreyttar gerðir
hljóðfærisins. Er ljóst að Ásgeir hefur unnið
þrekvirki við söfnun þessa. Um kvöldið fór
fram í Edinborgarhúsinu forsýning á
heimildarmynd um Villa Valla. Ekki vissu allir
um þetta, en margir nutu sýningarinnar, sem
að allra dómi var frábær skemmtun, þeirra á
meðal Friðrik Steingrímsson úr Mývatnssveit,
sem kastaði fram þessari vísu að sýningu
lokinni.
Gaman vari að vera á balli,
vippa sér á tá og hal.
Þegar spilar Villi Valli,
valsa, sömbu, tjútt og ræl.
Um kvöldið var dansað á þremur stöðum. Var
það vel þegið og strax hópaðist fólk víðs vegar
að af landinu í Edinborg, Krúsina og Húsið.
Það var mikið um fagnaðarfundi þegar fólk
hittist á rölti um bæinn og rakst á gamla
kunningja sem það hafði jafnvel ekki séð síðan
á Laugum. Það voru harmonikuunnendur frá
Selfossi, Rangárvöllum, Eyjafirði og Reykja-
vík, sem hófu fjörið. Síðan tók hver
hljómsveitin við af annarri og dansinn dunaði
fram á nótt. Föstudagurinn heilsaði með sól
og blíðu. Áætlun um að setja landsmótið utan
dyra virtist ætla að standast. Upp úr hádegi
fór fólk að tínast að íþróttahúsinu, þar sem
setning skyldi fara fram. Ekki kom til þess
því á flötinni suður af húsinu var landsmótið
sett með pomp og pragt af Gunnari O. Kvaran
formanni SIHU eftir að Karítas Pálsdóttir
formaður HV hafði boðið gesti mótsins
velkomna. Þar með hófst hefðbundin dagskrá
með tónleikum. Fyrstir á svið voru heimamenn
eins og hefð er fyrir, sem að vanda buðu upp
á létta og skemmtilega dagskrá, enda ætíð
verið aðalsmerki þeirra, að harmonikan sé
hljóðfæri gleðinnar. Ekki skemmdi að Helga
Kristbjörg Guðmundsdóttir sýndi listir sínar
með sínu félagi. Næstir á dagskrá voru ekki
síðri gleðigjafar, nefnilega hljómsveit
Nikkólínu. Þar réði sami léttleikinn ríkjum
og enn lyfdst brúnin á tónleikagestum.
Norðfirðingar stigu næstir á svið, en þeir voru
ekki með á landsmótinu á Laugum 2014. Er
það ánægjuefni að þeir skulu mættir til leiks
að nýju. Suðurnesjamenn voru næstir og voru
á svipuðum nótum og undanfarin landsmót,
en skörtuðu ágætis söngkonu að þessu sinni.
Að sjálfsögðu buðu heimamenn upp á óvænt
atriði. Að þessu sinni steig á svið kvennakór
Isafjarðar og hóf upp raust sína. Var þetta gott
innlegg í annars einhliða tónleika. Félag
harmonikuunnenda í Reykjavík lauk síðan
tónleikunum á öruggan og vandaðan hátt
undir stjórn Reynis Jónassonar. Þar með héldu
gestir heim á leið, sumir í sín híbýli, en margir
notuðu tækifærið og snæddu á einhverjum af
mörgum veitingahúsum sem eru á Isafirði.
Eftir það hófst dans á áður nefndum þremur
stöðum og var allstaðar fullt út úr dyrum.
Ekki er vafi á að þessi dlhögun varð til að
auka áhuga fólks á landsmótinu, fara um og
skoða staðinn og hitta aðra harmon-
ikuunnendur í leiðinni. Nokkuð sem mætti
hafa í huga þegar kemur að næsta landsmóti
2020. Allir báru þessar skemmtanir öll